Ambassade in Duitsland

Ik kan het niet meer vatten. Terwijl de minister van Buitenlandse Zaken ons wilde doen geloven dat Suriname economische voordelen zou halen uit de ambassade in Frankrijk, blijkt dat het anders is afgelopen. Het werd zoals ik in een eerder artikel heb gesteld: een regelrechte fiasco. Hoewel wij als land niet eens het debacle van het Franse avontuur hebben verwerkt, kondigt de president in zijn jaarrede aan dat een vierde ambassade zal worden geopend in Europa, namelijk in Duitsland.

Met dit voornemen wekt naar mijns inziens de regering onterecht de indruk alsof Suriname een eerste wereldland is geworden. Een land dat zoveel middelen heeft om overal in de wereld fysiek een ambassade neer te zetten. Dit terwijl in de diplomatieke wereld bekend is, dat behalve een residerende ook een niet residerende ambassadeur in landen kan worden geplaatst. Ik denk dat de minister van Buitenlandse Zaken als geen ander hiervan op de hoogte moet zijn. Waarom hij toch verkiest een vierde ambassade in Duitsland als grensland van Nederland waar er al een ambassade van Suriname staat, te vestigen gaat mijn verstand te boven. Dit is alles behalve prudent diplomatiek beleid.

Ik zou gaarne de 'objectieve' argumenten die de vestiging van deze ambassade rechtvaardigen, willen vernemen. Ik denk met mij velen in de gemeenschap. Welke verwachte financieel-economische opbrengsten staan tegenover de investering aan gebouwen, personele en algemene onkosten van een ambassade in Duitsland? Ik eis als belastingbetaler een gekwantificeerd kostenplaatje dat gepaard gaat met de operationalisering van deze vierde ambassade.
Ik heb de minister op de valreep in het programma ‘Achter het nieuws’ enkele zaken horen noemen die zouden moeten rechtvaardigen waarom Suriname in Frankrijk en Duitsland met fysiek met een vertegenwoordiging aanwezig moet zijn. Al deze zaken konden ook worden bereikt door een niet residerende ambassadeur.

Overigens was de primaire bedoeling van het instellen van de ambassade in Parijs vanuit andere overwegingen dan strikt uitgaande van de positie die Frankrijk in EU heeft. Als wij de minister goed hebben gevolgd, zal er als het van hem afhangt ook een ambassade in Engeland komen. Want zegt hij: 'Engeland, Duitsland en Frankrijk hebben een bepalende rol in EU'. Dus hadden wij allang in deze drie grootste EU-landen aanwezig moeten zijn. Maar, ik zeg u dat het niet zo werkt in de EU. Elk land of elke bijdrage van een lidland is even belangrijk.

Harmonie
Duitsland en Nederland zijn buurlanden van elkaar. De infrastructuur (lucht-, water- en landverbinding) tussen beide landen is super goed. De afstand is erg klein. Je kan heel gemakkelijk vanuit het ene land in het andere land werken. In de geschiedenis zijn er diverse momenten geweest waar er dominantie van groot Duitsland tegenover Nederland is geweest. Gedacht wordt aan de bezetting van Nederland door Hitler als uitvloeisel van de geopolitiek van Duitsland. Na de bevrijding van Nederland is er successievelijk gewerkt aan de harmonie tussen beide landen. Duitsland en Nederland behoren tot de landen die een onbeschrijfelijk warm hart toedragen aan de unificatie van Europa. De EU wordt derhalve keihard ondersteund door deze landen.

Er vinden wederzijds grote investeringen in Duitsland en Nederland plaats. De handel tussen deze landen geschiedt op grote schaal op diverse vlakken. Duitsland is voor Nederland de grootste handelspartner, zowel wat import als export betreft. Het handelsvolume bedroeg in 2010 ruim 130 miljard euro en behoort tot het grootste handelsvolume ter wereld. Alleen de VS en Canada als statenpaar, hebben een intensievere economische betrekking (bron CBS Ned).

EU-beleid naar ACP-landen
In EU-verband is de rol naar de ACP-landen toe duidelijk verdeeld. Zo luisteren de EU-landen bijvoorbeeld eerst naar Engeland als er zich een ondemocratische situatie voordoet in Guyana of Zuid-Afrika of welke Engelse ex-kolonie dan ook. Zo zullen de EU-landen ook eerst naar Nederland luisteren in zaken over Suriname. Hiermee geef ik aan dat er ongeschreven conventies bestaan als het erop aankomt om maatregelen te treffen tegen een ACP-land vanuit de EU. Dit betekent dat het haast onmogelijk is een wig te drijven tussen de Europese mogendheden op welk gebied dan ook. Ik hou er absoluut rekening mee dat de individuele EU-landen ook een specifiek landengericht belang te verdedigen hebben. Maar ik verzeker u dat ze niets gaan ondernemen contra de conventies van de EU als de specifieke belangen minder van belang zijn dan het gemeenschappelijke belang dat afgesproken is binnen de EU.

Suriname is bijvoorbeeld absoluut van minder economisch-strategische belang voor Duitsland in vergelijking met Nederland voor Duitsland. Evenzo is Duitsland belangrijker voor Nederland dan Suriname, gegeven de miljarden euro die over de bank gaan. Suriname kan moeilijk de poort hebben tot Europa wanneer er een slechte relatie bestaat met Nederland. Dit zeg ik niet vanuit een neo-kolonialistische of paternalistische oogpunt. Nee,dit zeg ik op basis van het neo-pragmatisme over de ongeschreven rollen die de EU-landen hebben naar de ACP-landen toe. Het is prudent om vanuit dit neo-pragmatisme een strategische en zakelijke alliantie aan te gaan met de ex-kolonisator.

Wij kennen hun cultuur en weten welke sterke en zwakke zijden zij hebben. Dat weten wij minder goed van de Fransen en de Duitsers. De historisch-culturele banden die wij hebben met de ex-kolonisator, bestaan haast niet met de Duitsers en de Fransen. Ook ga ik uit van de werkelijkheid dat haast 380.000 etnische Surinamers in Nederland wonen. Dit bevestigt of accentueert nog sterker de oproep om een strategische alliantie aan te gaan met Nederland welke tot wederzijdse voordelen moet leiden. Via deze Surinamers is bijvoorbeeld het Parbo bier,de kwak en de apodosiri bekend geworden in Nederland en nu ook in delen van de EU-landen. De belangen van beide landen zullen absoluut verschillend zijn uitgaande van de ontwikkelingsstatus van Nederland en Suriname. Het ene land behoort tot de categorie ontwikkeld land,terwijl het andere land in de categorie ontwikkelingsland moet worden geplaatst. De belangen, althans de strategie en behoefte om de belangen te dienen, zullen vanuit verschillende invalshoeken geschieden.

Ik hoop dat de aankondiging van het instellen van een vierde ambassade in Europa, met name in Duitsland, slechts blijft bij de bekendmaking. Het zal een nodeloze geldverspillende actie zijn. De ambassade in Nederland of die in Brussel kan ingezet/uitgebreid worden om de Surinaamse belangen in Europa te behartigen.Al de zaken waar aan de minister refereerde als rechtvaardigheidsgronden, om de ambassades in Frankrijk en volgens planning ook in Duitsland in te stellen, konden/kunnen vanuit de bestaande ambassades worden gedaan. De kosten worden daardoor ook laag gehouden. Dit valt onder de noemer praktische efficiëntie die garantie biedt voor effectiviteit en ontwikkeling.


Bert Eersteling