Alliantie Amerika en Iran

De wereldpolitiek wordt sinds mensenheugenis sterk beïnvloed of zelfs bepaald door belangen. De verstrengeling van belangen maakt dat aartsvijanden zich soms genoodzaakt voelen om alliantie tegen een gemeenschappelijke vijand te vormen. Het grappige is dat landen in de belangenstrijd, ondanks de vele investeringen in bijvoorbeeld intelligence, die een waarheidsgetrouw beeld moet voorschotelen over de situatie in delen van de wereld waar men invloed wil doen gelden, steeds falen.

Wat denkt u van de strategische en tactische fout die de Amerikanen maken om Irak oorlog te laten voeren met Iran? De bedoeling van de Amerikanen was om de toen opkomende militaire potentie en macht van Iran in het Midden-Oosten te voorkomen. Dit om de veiligheid of het bestaansrecht van Israël te garanderen. De Amerikanen zagen dus in Iran de absolute dreiging voor het voortbestaan van Israël en de niet streng op religieuze lees geschoeide Saddam Hoessein te gebruiken om het voornoemde doel te bereiken. Door de oorlog tussen Iran en Irak te bevorderen, dachten de Amerikanen het door de machtige Ayatollah gedreven regiem te verzwakken en weer een seculiere maatschappij onder de Sjah in ere te herstellen. Overigens zijn de pogingen om beide doelen te bereiken faliekant mislukt. De oorlog Iran-Irak heeft echter een derde niet genoemd doel bereikt, namelijk het verscherpen van de relatie tussen Iran en Irak, waardoor de religieuze spanning of tegenstelling tussen het Sjiitisch georiënteerde Iran en het op dat moment minderheidsregiem van de soennitische leider Saddam Hoessein. Hoewel Saddam Hoessein primair het land niet vanuit het religieuze invalshoek leidde, vond de meerderheid van de bevolking die uit Sjiieten bestaat dat zij door een religieuze (soennitisch) minderheid werd geleid en onderdrukt. De Baathpartij van Saddam Hoessein was een socialistisch georiënteerde partij met een Midden-Oosten karakteristiek, die door de westerse propaganda gekwalificeerd werd als dictatoriaal.

Amerika valt Irak binnen
Na de mislukte poging om Iran te verzwakken of te destabiliseren, gooide Amerika in nauw overleg met Israël, Groot-Brittannië en andere bondgenoten de destabiliserende strategie over een andere boeg. Laat mij voor de goede orde alvast in herinnering brengen dat voor de wereld,zij het achteraf, evident gebleken is dat de geallieerde aanval of binnenvallen van Irak op basis van valse voorwendselen geschiedde. Het regiem van Bush zei toen aan de wereld dat Irak over massa vernietigende (chemische)wapens beschikte en er naartoe werkte om atoombom te ontwikkelen. De getoonde satellietbeelden kunnen nog voor de geest gehaald worden door menigeen van u. Achteraf bleek dat, zoals ik eerder gesteld heb, een mega leugen te zijn. In elk geval werd het regiem van Saddam Hoessein met zeer grote en imposante machtsvertoon onder de voet gelopen.

Saddam Hoessein werd onder toeziend oog van de buitenlandse indringers, Amerika en bondgenoten, door het toen ingestelde Sjiitisch gelinkte regiem middels een pseudo rechtsproces letterlijk geliquideerd.
De vragen die opgeworpen kunnen worden zijn. Konden de Amerikanen en hun bondgenoten niet inzien dat een Sjiitisch bewind in Irak juist de positie van Iran als bakermat van de sjiieten juist sterker zou worden in het Midden-Oosten en dat de dreiging voor het voortbestaan van Israël groter wordt? Dat door het helpen van een Sjiitisch bewind in het zadel in Irak, de relatie tussen Irak en Iran per definitie hersteld zou worden? In feite zouden Amerika en bondgenoten met al hun kapitaal en intelligence dit soort kapitale fouten met catastrofale consequenties ten gevolge niet moeten/mogen maken. De geopolitieke en economische belangen(opportunistisch) hebben zeker een eminente rol gespeeld in het nemen van de onderhavige foutieve beslissing.

Alliantie VS en Irak
Het noodlot wil dat de VS en Iran een blok moeten vormen tegen de ISIS, een tak van het Soennitische geloof ,die volgens bekomen informatie extremer of fanatieker is dan Al-Qaida,die ook Soennitisch is. De ISIS hebben in de afgelopen jaren belangrijke veldslagen gewonnen in Syrië. Een hele tijd waren zij heer en meester in Aleppo,de tweede stad van Syrië. De ISIS poogt om het regiem van Assad omver te werpen en een islamitische Staat volgens soennitische leer te vestigen. Meer dan 70 procent van de bevolking van Syrië bestaat uit Soennieten, terwijl het land geleid wordt door de Alawieten, een tak van het sjiitische geloof, die slechts 7% van de bevolking uitmaakt. Voor de duidelijkheid moet ik kort aangeven dat Assad de leider is van de Syrische Baathpartij en het land volgens de beginselen of ideologie van deze partij leidt. Dat dit op een autoritaire/dictatoriale manier gebeurt,valt niet te ontkennen.

Met de plotseling overname van de Soennitische steden en wijken in Irak door de ISIS, is een gemeenschappelijke vijand ontstaan voor Amerika en Iran. Ik moet hierbij benadrukken dat de belangen van deze twee landen enigszins verschillend zijn. Bij beide landen gaat het om de geopolitieke belangen,maar op economisch gebied is er zeker sprake van nuancering. Iran heeft de olie van Irak niet nodig,terwijl Amerika en bondgenoten wel. Iran zal ook Irak als afzetmarkt willen hebben,maar dan voor producten die zij niet gemakkelijk kunnen krijgen op andere markten die beheerst worden door het westen.

President Obama heeft kennelijk al enkele scenario's bedacht, hoe hij president Nouri al-Maliki van Irak te hulp kan schieten. Uiteraard met de primaire bedoeling het Amerikaanse belang veilig te stellen. Iran denkt tegelijk om dezelfde President Nouri al- Maliki te hulp te schieten tegen de opmars van ISIS. Ook hier gaat het om het primaire belang van Iran.
Hoe het ook zij een gemeenschappelijke vijand,ISIS, drijft twee artsvijanden tot actie tegen die vijand. Opportunisme ten top? Off niet?. Ik vind van wel.
Voor een Ideoloog bestaat er in de politiek wel degelijk permanente vijanden en vrienden. Voor een gelukzoeker of opportunist bepaalt het belang de positie die men inneemt. Dit is kameleonstrategie Verschrikkelijk!!!

Bert Eersteling