'Uma un kaba na den man baka'

In de afgelopen dagen is er een campagne Meer Vrouwelijk Leiderschap in 2015’ op touw gezet. De initiatiefneemster van deze campagne is van oordeel dat, er voldoende capabele vrouwen zijn die hogere functies, op zowel politiek-bestuurlijk top niveau, alsook in het bedrijfsleven kunnen bekleden. Inderdaad zijn er voldoende vrouwen met capaciteit die genoemde posten kunnen bekleden, maar hoe komt het dat vrouwen minder vertegenwoordigd zijn in hogere functies?.
Om een juiste conclusie te trekken is het noodzakelijk om genoemde issue aan een nadere beschouwing te onderwerpen. Wereldwijd worden er campagnes op touw gezet om de positie van meisjes/vrouwen te verbeteren. Meisjes worden gestimuleerd te studeren voor een betere toekomst. Ook in Suriname zien wij hetzelfde verschijnsel. En het resultaat is daar. Meer vrouwelijke studenten op middelbare scholen en op hogere opleidingen. Ook op de universiteit zien wij dezelfde vertoning, terwijl het aantal de drop-outs onder jongens schrikbarend is. Het leeuwendeel van deze jongens heeft moeite een middelbare opleiding af te ronden, laat staan een hogere opleiding. Er wordt minder aandacht besteed aan de jongens. Als een familie in economische problemen raakt, zijn het meestal de jongens die gaan werken om het gezin financieel te ondersteunen.

Het gevaar dat hierin schuilt, is dat we straks met weinig goed opgeleide mannen komen te zitten. Wij moeten dit niet onderschatten, want een goed opgeleide vrouw wilt eerder een man op haar niveau. Indien deze trend zich voortzet, meer vrouwen op hogere opleidingsinstituten, zal het te zijner tijd moeilijk zijn voor deze groep mannen om een gezin te stichten.

Om terug te komen op de campagne ‘Meer Vrouwelijk Leiderschap in 2015’ het volgende.
- Hoe komt het, dat ondanks zoveel capabele vrouwen in de samenleving er toch zo weinig zich profileren op het politiek-bestuurlijk topniveau?
- Vrouwelijk leiderschap, is dat een garantie voor het goed functioneren van een organisatie en/of het tonen van essentiële leiderschapskwaliteit?
- Vrouwelijk leiderschap, is dat een garantie voor een vrouwvriendelijk beleid?
Aan de hand van voorbeelden en gebeurtenissen zal ik de eerder opgesomde vragen beantwoorden.
Tijdens de verkiezing van 2005 behaalde het Nieuw Front (NF) 29 van 51 zetels. Paul Somohardjo werd kandidaat voor het voorzitterschap van De Nationale Assemblee. De tegenkandidaat was, drs. Jennifer Simons, de huidige assembleevoorzitter. Op 30 juni 2005 werd – ondanks kritiek van vooral vrouwenorganisaties– Somohardjo met 29 stemmen gekozen tot voorzitter van het parlement. De huidige ondervoorzitter van het parlement mr. Ruth Wijdenbosch gaf ‘partijdiscipline’ als reden voor het kiezen van Somahardjo boven drs. Jennifer Simons. De kritiek van de vrouwenorganisaties was niet alleen gebaseerd op politieke bezwaren, maar ook het feit dat Somohardjo een voorwaardelijke straf van twee maanden kreeg opgelegd vanwege ‘schending van de eerbaarheid’ van deelneemsters aan het miss Jawa contest van 2003 heeft ook een rol gespeeld.

Er zijn vrouwen op hoge positie waarvan je zou denken dat ze vrouwen op een correcte manier behandelen, maar niks is minder waar. Ze worden beledigd en vernederd door…een vrouw. Er is een geval bekend waar een vrouw aan haar directrice de gelegenheid vroeg om een uurtje haar kind borstvoeding te geven. Wat de vrouw van haar directrice te horen kreeg, zal ik maar achterwege laten. Vrouwen moeten dagelijks horen -vooral schoonmaaksters- hoe lui ze zijn, omdat ze weigeren de troep van vrouwen in hogere functies, dat opzettelijk wordt achtergelaten, op te ruimen.

Vrouwelijke studenten worden op de middelbare scholen en op de universiteit extra moeilijk gemaakt door vrouwelijke docenten, waardoor het bijna onmogelijk is voor de studenten om af te studeren. Er zijn genoeg voorbeelden waaruit blijkt dat vrouwen onderling niet zo goed met elkaar kunnen samenwerken. ‘Meer Vrouwelijk Leiderschap in 2015’ is leuk, maar lost de problemen van de vrouwen niet op. Het vereist meer liefde, onderling begrip en meer respect voor vrouwen onderling. Zonder deze voorwaarden heeft het geen zin te streven naar hoge functies en meer leiderschap. Want hiermee zijn de vrouwen niet geholpen.
Geconcludeerd kan worden, dat vrouwen het hef in eigen handen moeten nemen en niet zozeer de mannen de schuld geven van haar achtergestelde positie. Want de mannen hebben het al genoeg te verduren. 'Uma un kaba na den man baka'.

Robby Amain