Volksvertegenwoordiging vandaag 148 jaar oud

Vandaag wordt herdacht dat op 8 mei 1866, de eerste volksvertegenwoordiging van Suriname in een eerste zitting bijeen is gekomen. Na de verkiezingen van april 1866, kwam deze volksvertegenwoordiging onder de naam ‘Koloniale Staten’ voor het eerst bijeen. Huidige assembleevoorzitter Jennifer Geerlings Simons, de verschillende fracties en de regering feliciteerden vandaag bij het begin van de begrotingsbehandeling elkaar en de gemeenschap met dit heugelijke feit.


Simons zegt dat in de huidige vertegenwoordiging alle bevolkingsgroepen van het land zijn vertegenwoordigd. Echter ziet zij graag dat er gewerkt wordt aan meer lokale vertegenwoordiging in het model van gemeenten. “Het is belangrijk dat er aan wordt gewerkt dat er op alle niveaus volksvertegenwoordiging is.” Volgens Simons zal de erkenning van gemeenten leiden tot meer lokale zelfstandigheid.

Veel ontwikkelingen
“De oorzaak van vele problemen is dat wij op de kaart plaatsen aanduiden, maar ze niet erkennen als zelfstandige gemeenschappen, die zelf de ontwikkeling van hun gebied in handen kunnen nemen. We regeren het land met ministeries, zo lijkt het er op alsof een ambtenaar baas is van een dorp, of wat eigenlijk een gemeente genoemd moet worden”, zegt Simons. De erkenning van gemeenschappen moet bij wet geregeld worden. Daarna zal een goed decentralisatieprogramma opgelaten moeten worden.

De Koloniale Staten van 1866 bestond uit 13 leden: vier werden door de gouverneur benoemd en negen gekozen door de kiezers. De Koloniale Staten werd geopend door gouverneur Rainaart van Landsberge. Dit college werd gekozen voor een periode van zes jaar. Toen mochten alleen personen stemmen die vanaf 60 gulden belasting betaalden. In 1936 werd het aantal leden gebracht naar 15. Hiervan werden 10 gekozen en vijf aangewezen door de gouverneur. Bij de verkiezingen van 1936 werd naast het censuskiesrecht ook het capaciteitsrecht ingevoerd. Dit betekent dat de kiezer ten minste een Ulo-diploma moest hebben om te kunnen stemmen. In 1936 werd voor het eerst ook besloten dat vrouwen tot volksvertegenwoordiger gekozen mochten worden. In 1938 werd de eerste vrouw, G.Schneiders-Howard gekozen.

Een van de belangrijkste ontwikkelingen in de afgelopen 148 jaar is dat in 1948 het algemeen kiesrecht werd ingevoerd voor mannen en vrouwen. Er werden ook geen leden meer benoemd door de gouverneur. Verder waren de financiële draagkracht en het ontwikkelingsniveau niet meer belangrijk en werd het aantal leden gebracht naar 21. In 1963 konden 36 leden worden gekozen en in 1967 waren er 39 zetels. Twintig jaar later werd in de grondwet van 1987 bepaald dat het aantal vertegenwoordiger werd gebracht op 51. Dit aantal wordt nu nog gehanteerd in het huidige parlement. De volksvertegenwoordiging heeft verschillende namen gehad: Koloniale Staten, Staten van Suriname, Parlement van Suriname en nu De Nationale Assemblee.