Blog: Opvoeden; inspireren of frustreren(d), intimideren(d)?

Wanneer keek u voor het laatst door de ogen van een kind naar onze hedendaagse realiteit? Neem een doorsnee Surinaams kind van rond de 10-12 jaar dat wel eens bladert door een krant. Of beter gezegd een kind dat van de juf met het oog op de toets op de hoogte moet zijn van de actualiteiten en daarom regelmatig de krant doorneemt. Wat leert het nieuws en vooral de wijze waarop het wordt gepresenteerd, onze kinderen?

En dan wij als opvoeders; hoe leg je uit waarom dat ene assembleelid tijdens partijvergaderingen letterlijk strooit met geld. Als die mensen het geld zo hard nodig hebben waarom brengt hij het niet na die vergadering thuis voor hen of naar die vele tehuizen die vaak niet tijdig over hun subsidies kunnen beschikken? En waarom worden al die bedrijven en mensen die gewerkt hebben voor de overheid niet netjes op tijd betaald? En dat is maar het begin. Leg aan hetzelfde kind maar eens uit waarom de kranten uitgebreid verslag doen van rechtszittingen over seksueel molest van kinderen. Waarom kunnen sommige volwassenen überhaupt niet afblijven van kinderen? En als daders mentaal zieke mensen zijn, wie helpt hen dan of worden zij beter door hen op te sluiten?

De perfecte opvoeding bestaat niet is mijn stellige overtuiging. Net zo min als ik geloof in een handboek dat je volledig kan voorbereiden op je taak als ouder/opvoeder. De belangrijkste lessen leer je on the job wanneer je jezelf tegenkomt in de kleine en grote beslissingen die bij het opvoeden horen. Het zijn vaak kinderen die je feilloos confronteren met je eigen zwak- en onzekerheden. Durf je als opvoeder toe te geven wanneer je fout bent of laat je per se je ‘macht’ gelden over het kind? Het oordeel of en hoe goed je het hebt gedaan is doorgaans niet aan jezelf. Zeker omdat opvoeden onder de ideale omstandigheden een samenspel is tussen ouders, de school en anderen in de directe en indirecte omgeving van het kind. De overvolle kindertehuizen confronteren ons met een pijnlijke realiteit dat (te)veel Surinaamse kinderen onder verre van ideale omstandigheden opgroeien. Welke bijdrage leveren wij als individu en als samenleving om mensen en organisaties die zich sterk maken voor de opvang van achtergestelde kinderen te ondersteunen. En dat zodanig dat vooral deze groep kwetsbare jongeren materieel en emotioneel niets tekort komt. Met harde oordelen over de redenen waarom ouders zich aan de zorg hebben onttrokken, is ons kind niet geholpen. Goed opgeleid, mentaal begeleid en liefdevol opgevangen zullen ook deze, nu achtergestelde kinderen, over enkele jaren goed meekunnen en dat is in ons aller belang.

Hoe maken wij onze kinderen bewust van en weerbaar tegen het gevaar overal om hen heen, zonder daarbij door te schieten en hen onnodig angstig te maken? En welke rol heeft de media daar bij; het zijn namelijk diezelfde mediabedrijven die niet of onvoldoende achter het nieuws aangaan van topprestaties die jonge een oude Surinamers ook elke dag weer leveren. Of is goed nieuws geen of onbelangrijk nieuws; eigenlijk een onderwerp op zich waar nog veel over te zeggen valt.

Met het terugblikken op onze eigen jeugdjaren en hoe veilig en beter het was, en hoe anders hedendaagse jongeren zijn, komen wij er zeker niet. Het helpt als wij onze jongeren leren dat de echte helden zeker niet de mensen zijn die letterlijk en figuurlijk strooien met geld. Helden zijn vooral diegenen die met toewijding zich dienstbaar maken aan deze samenleving en daarbij trouw zijn en blijven aan hun idealen. Helden leveren ongevraagd en continu een bijdrage aan een betere omgeving en staan model voor de jeugd zonder daar iets voor terug te willen, ook niet uw applaus of stem bij de volgende verkiezingen. Daar kunnen onze kinderen echt van leren. De onbevangenheid en spontaniteit zo eigen aan kleine kinderen daar kan menig volwassen van leren. Kijkt ook u eens mee door de ogen van een kind en zie vooral ook de hunkering naar positieve prikkels en goede voorbeelden.

Helyante Mac-Donald

www.CrossedLinesadvisory.sr/blog CrossedLines Advisory Services Suriname is de naam waaronder Helyante L. Mac-Donald actief is als managementconsultant en trainer. Dienstverlening op het snijvlak van Organisatie inrichting, Businessplanning en Marketing is waar de passie ligt van deze veelzijdige bedrijfseconoom. Schrijven is een sterk verwaarloosde hobby die zij, nu haar dochter uit huis is, met veel plezier weer heeft opgepakt.