Ontwikkeling marrongemeenschap op gevaarlijk kruispunt

Aangeboden

De aanvang van de daadwerkelijke ontwikkeling van het binnenland staat op een gevaarlijk kruispunt. De klok staat op 5 voor 12 en het is nu tijd om spijkers met koppen te slaan. 2015 zal het beslissende jaar moeten zijn voor de daadwerkelijke start van de ontwikkeling van het binnenland met name de gebieden Brokopondo, Sipaliwini en Marowijne.

BP-2011 vraagt beleefd doch dringend aan alle Surinamers, in het bijzonder de marrongemeenschap, om de ontwikkeling van het binnenland nu serieuzer ter hand te nemen. In de afgelopen jaren is er weinig gedaan om de problemen waarmee het binnenland te kampen heeft goed en gestructureerd aan te pakken. Er zijn tot nu toe geen goed uitgewerkte integrale ontwikkelingsplannen voor het binnenland inhoudende o.a. werkgelegenheid, onderwijs, gezondheidszorg gepresenteerd. Zaken worden op ad hoc basis gepland en van geval tot geval aangepakt, brandjes blussen dus.

De beste manier om met de ontwikkeling van het binnenland daadwerkelijk aan te vangen, is om in het machtscentrum te zijn waar het beleid wordt gemaakt en volwaardig te participeren in besluitvormingen. De enige manier om een solide basis te vormen voor de ontwikkeling is samenwerken. Alle politieke partijen die in het bijzonder de marrongemeenschap als doelgroep hebben, moeten kunnen samenwerken. De A Combinatie (AC) is mislukt omdat de afspraken niet scherp genoeg gesteld waren en bovendien de naleving hiervan structureel mank liep. Als groep dienen we hieruit lering te trekken.

Duidelijke afspraken
In de nieuwe samenwerking moeten afspraken duidelijker gemaakt en nagekomen worden met als hoofddoel de ontwikkeling van Suriname in het algemeen en die van het binnenland in het bijzonder. Het moet duidelijk zijn voor politieke leiders van marron afkomst dat het onmogelijk is om één leider te kiezen ter representatie van alle etnische groepen in het binnenland. Zaken rond het leiderschap in de politiek moeten daarom goed geregeld worden. Er dient heel snel een werkbaar model uitgezet te worden waarbij alle etnische groepen goed vertegenwoordigd worden. Een voorbeeld is dat Ronnie Brunswijk nooit de politieke leider kan zijn van de Saramaccaners, en dien ten gevolge dus nooit de leider van het binnenland. De problemen binnen AC en de BEP zijn ontstaan vanwege deze etnische geschillen en het onvoldoende rekening houden met een juiste en eerlijke representatie. De toenmalige bestuurders waren niet instaat deze problemen goed aan te pakken met als gevolg de grote verdeeldheid die we nu hebben.

De schade door de verdeeldheid is heel groot en tegelijk schandelijk. De ABOP is ervandoor gegaan met de oogst van AC en de BEP is beland in de oppositiebanken. Dan nog de nodeloze en doelloze strijd van het toenmalige bestuur van de BEP, met gedekte steun van ABOP, om de twee DNA-leden terug te roepen. Alles op een rijtje gezet, kunnen wij concluderen dat dit alles te maken heeft gehad met gebrek aan goed leiderschap en ontwikkelingsvisies. De strijd heeft de binnenlandse gemeenschap alleen maar schade berokkend en niemand heeft dit ingezien. Onze kiezers zijn hierdoor zwaar benadeeld geworden en met minimaal vijf jaren terug geworpen in hun algehele ontwikkeling.

Duurzame ontwikkeling
Met dit als achtergrond roept BP-2011 de binnenlandbewoners op om te kiezen voor duurzame ontwikkeling. De tijd van bakkeljauw, haring, gele erwten, Amerikaanse bouten, kettingzaag, buitenboordmotor en nu geld strooien als geschenk (en betaling) voor je stem is voorgoed voorbij. Onze voorouders hebben strijd geleverd om onafhankelijk te zijn, laten wij nu tonen dat wij werkelijk vrije mensen zijn. Aannemen van giften in ruil voor stemmen op een bepaalde politieke partij heeft nooit bijgedragen aan de ontwikkeling van het binnenland. Suriname heeft genoeg natuurlijke hulpbronnen voor iedereen en wij hebben genoeg talenten om te ontwikkelen en onze zorg zelf ter hand te nemen.

Momenteel is de verdeling van de inkomens niet evenredig en we weten dat Paramaribo alles onder controle heeft en dat wij niet worden beschouwd als volwaardige Surinamers. Politiek Paramaribo wil dat wij verdeeld blijven omdat zij hiervan zal profiteren. De progressie in ons politiek zit er ondanks alles in, want AC is gegroeid van vier zetels (2005) naar zeven zetels (2010), laat het verbond der marronpartijen bij de komende verkiezing in 2015, twaalf tot vijftien zetels halen.

Het is daarom nodig dat de marron georiënteerde partijen een sterk verbond sluiten om de verkiezingen van 2015 in te gaan, want alleen zo zullen wij instaat zijn, de politieke invloed te verwerven die nodig is om de ontwikkeling van dit land en die van het binnenland daadwerkelijk ter hand te nemen. De politieke partijen die bij elkaar moeten komen voor dit nieuwe verbond zijn: BP-2011, DUS, NOP, ABOP, SEEKA en BEP. BP-2011 roept de marrongemeenschap op om druk uit te oefenen op deze politieke partijen om de volwaardige samenwerking aan te gaan. Laten we het anders doen dan we deden in 2005 en 2010: LATEN WIJ KIEZEN VOOR DE ALGEMENE BELANGEN BOVEN DE PERSOONLIJKE BELANGEN, voor een beter Suriname morgen.

BP-2011