Onwaarheden op symposium cultureel erfgoed

Ik heb er moeite mee dat personen zich op het symposium over ons cultureel erfgoed zo laatdunkend hebben uitgelaten over de wet - en regelgeving van het cultureel erfgoed in ons land en dat ze ook hebben beweerd dat de archeologie in Suriname in slaap is gevallen. De beleidsmakers van cultuur hanteren de Monumentenwet van 2002, een wet die blijkbaar volstrekt onbekend is bij de inleiders van het symposium. Deze wet heeft het Kabinet van de President ook gehanteerd voor de toestemming van 16 december 2012 aan de Stichting Hindostaanse Immigratie (SHI) om op Mariënburg onderzoek te doen naar het massagraf van 1902.

De minister van Binnenlandse Zaken, Soewarto Moestadja heeft zich ook sinds 2013 continu ingezet voor dit onderzoek en voor het directoraat Algemene Zaken ook faciliteiten beschikbaar gesteld zoals een dienstvoertuig en het honorarium van de archeoloog. Daarnaast heeft de SHI ook SRD 25.000 ontvangen van het Kabinet van de President. Dat geld is gebruikt voor de uitrusting en voeding van de werknemers, de niet-goedkope velduitrusting zoals ICT- en landmetersfaciliteiten van de archeoloog en tenslotte de huur van de peperdure graafmachines.

De huidige minister van Openbare Werken, Rabin Parmessar, heeft sinds zijn aantreden ook alle medewerking toegezegd aan dit onderzoek en nu is er door zijn medewerkers al een loopbrug ontworpen en ook de restauratiewerkzaamheden van het kantoor van het onderzoeksteam zijn al voorbereid. Al deze werkzaamheden gebeuren onder supervisie van Naushadali Kodan van Openbare Werken. Sinds het begin van de werkzaamheden medio 2013 op Mariënburg, heb ik als archeoloog nog nooit iemand van het Directoraat Cultuur daar gezien en ook geen enkele Surinaamse historicus. Misschien 'sliep' ik daar ook toen zij op werkbezoek kwamen.


Benjamin S. Mitrasingh
(archeoloog)