Column: Politieke Borrelpraat (PBR) deel 188

“Heren, hebben jullie gelezen? Dat internationaal ratingbureau heeft ons een stapje teruggezet.”
“Ja, dat komt door de dalende inkomsten van onze grondstoffenexport en onze onwil om de tering naar de nering te zetten.”
“De wat?”
“Jasses, oh jongere zuiplap in ons midden, heb je dit spreekwoord ook niet op school gehad of zat je tijdens de les te slapen of te dromen over mooie meisjes?”
“Dit spreekwoord betekent dat je je moet aanpassen aan de omstandigheden: verdien je minder, dan moet je minder uitgeven.”
“Wij zetten de nering naar nog meer tering, waardoor ik meer smering voor m’n bering nodig heb. Ober, nog een ‘black’ on the rocks.”
“Ach, die Amerikanen weten ons met allerlei eenzijdige calculaties mooi te classificeren, maar die economische rommel in hun eigen land, met een triljoenen staatsschuld, daar praten ze niet over.”
“Altijd den witmang e plei sabimang.”
“Maar in dezen hebben ze wel gelijk: we smijten maar met onze inkomsten, sparen niets en nemen maar ambtenaren in dienst.”
“We moeten bezuinigen en saneren, ja, makkelijk gezegd. Maar ga het utvoeren!”
“Kijk hoe zelfs de sanering wegens overcompleet van twee werknemers van een buitenlandse bank alhier voor een hoop heibel heeft gezorgd. Dan ga je 10 tot 15.000 ambtenaren saneren. Ie law no?”
“En een belangrijk deel van die ambtenaren ga je niet kunnen ontslaan, daar is er zelfs een tekort aan.”
“Wie bedoel je?”
“Integere politiemannen, gekwalificeerde ziekenverzorgers, EHBO-personeel, want onze doktoren zijn zo te zien te onwillend om de EHBO’s te draaien, maar schreeuwen wel moord en brand als er Cubanen en Filippijnen binnen worden gehaald om dat werk te doen.”
“Waar moeten we heen als zelfs doktoren werkschuw zijn; de goeden natuurlijk niet te na gesproken.”
“En dan luchtverkeersleiders, brandweerlui, bevoegde leerkrachten, douanepersoneel, geoefende militairen, geoefende ITC-ers, juristen, economen, die kunnen we toch niet saneren?”
“Maar we hebben nu een brigade-generaal. Hiep, hiep, hoera.”
“Moest dat, zo een dinges-generaal?”
“Natuurlijk; als onze buren eentje hebben, moeten wij dat toch ook?”
“Da waar zit dat overschot aan ambtenaren?”
“In die lagere regionen; die fungeren als werkloosheidsbrigade oftewel onze opvang voor werkzoekenden.”
“Nou, da wat zeurt men vanuit het buitenland? Dit is onze manier om de sociale nood te lenigen.”
“Nou, maar ook in de hogere regionen worden er heel wat non-valeurs geregeld en die stagneren met hun onwetendheid en stommiteiten het hele overheidsbeleid.”
“Zoals bij Onderwijs? Wat Ashwien aan het ruimen is?
“Nou, hij heeft nu een mooie daar als directeur geplaatst; de luilakken, dommies en lijntrekkers zijn de Peneu met de benoeming van waarnemend directeur Pineut.”
“En waar er veel geld wordt verspild, is bij die tientallen staatsbedrijven die geen fluit produceren, maar er moet wel een directie, een secretariaat, huur voor het kantoor, stroom, water, telefoon, benzine voor de dienstwagens en salaris voor het overig personeel betaald worden.”
“Tja, maar ook daar saneren zal woelingen veroorzaken, want voor dit soort gevallen springt de vakbond zeker op.”
“Natuurlijk, stel je voor! De Bond dient tenminste de arbeidersbelangen.”
“Okay, maar moet je voor het in de bres springen voor een paar te saneren werknemers het hele bedrijf in gevaar brengen?”
“Wat bedoel je?”
“Stel men wil bij een overheidsbank een aantal werknemers saneren en de bond maakt daar één lawaai in de pers over, dreigt met acties en dat soort dingen.”
“Dat is toch goed? Dan zal de directie het nalaten mensen op stel en sprong te ontslaan.”
“Ja, maar praat dat ding liever rustig uit met elkaar, voordat je allerlei lawaai en stoere praat in de media loslaat. Vooral als het een bank betreft.”
“Inderdaad; cliënten en rekeninghouders worden onzeker en halen hun geld van zo een bank weg.”
“Precies, en dat is de ziel van het bedrijf. In komsten gaan nog sneller achteruit en de bank moet nog meer werknemers ontslaan, of moet zelfs sluiten als meer dan de helft van de rekeninghouders z’n geld komt lichten om het op een andere bank te zetten.”
“O, o, o, wat kijken we weer eens veel ‘verder’ dan onze korte neus lang is.”
“Maar Winston Flirth zei een paar weken terug in Naporama dat die daling van de goudprijs kunstmatig, speculatief, is.”
“Geloof ik best. Want kijk wie nu alle goud wat er wereldwijd te koop is, opkoopt voor die lage prijs.”
“Wie? Fort Knox?”
“Ach nee, niet Goldfinger uit James Bond, maar Goldfiengel uit Beijing.”
“O jee, dus nu bouwen ze een voorraad op van goedkoop ingekocht goud, dat straks in waarde zal stijgen.”
“Waarom koopt onze Centrale Bank nu dan nu geen goud tegen die lage prijs op?”
“GWS, Gado Wan Sabi.”
“Wij doen alles andersom, we wachten tot de goudprijs weer omhoog schiet, da w’o bai goowtoe.”
“No tak san zomaar, zuiplap!”
“Ontken dan met bewijzen wat ik zeg, nog grotere zuiplap.”
“Dit is het lot van landen met veel grondstoffen en weinig inwoners, zoals wij. We verpatsen onze dure grondstoffen voor een habbekrats, omdat we de investering in geld en manpower niet kunnen opbrengen om de waardetoevoeging hier te doen.”
“Weer zeg je een hoop nonsens. Heb je niet gelezen dat Grassalco graniet aan een pier- en dijkenbouwer in Barbados gaat verkopen? En er is ook belangstelling voor onze meta-kaolien.”
“Alweer alleen maar grondstoffenverkoop, op is op.”
“En kijk hoe criminelen een hardwerkende ondernemer niet alleen beroven, maar ook mishandelen.”
“Ai boy, den mang kot’kot en knevel en kier’a mang, waar moet dat heen in dit land?”
“En als ze zulke ellendelingen oppakken en de doodstraf geven, dan ga je allerlei zielige zielen horen blèren over mensenrechten.”
“Ze blèren niet!De doodstraf is een onmenselijk ding.”
”En wat ze die poti-ondernemer en z’n familie hebben aangedaan, is zeker menselijk?”
“Heren laten we nu niet weer beginnen over de doodstraf; daar komen we nooit uit.”
“Da kijk iets hier: een overtreder van de opiumwet wordt maar vrijgelaten, omdat er geen tolk aanwezig is om de taal waarin hij spreekt te vertalen.”
“Zet hem in een cel met een paar van die ‘boys’ en als die hem alleen maar hongerig en likkebaardend aankijken, ga je hem plotseling Nederlands, Sranan, Engels en Frans horen praten.”
“Plus wie hem die drugs heeft verschaft.”
“Heren, ik vind dit niet meer leuk; zulke dingen suggereer je niet: mensen om die reden opsluiten in een arrestantencel. Als ik je was, zou ik liever stoppen met drinken in plaats van zulke dingen uitkraaien. Dalijk smijten ze je ook in zo een holte.”
“Ik heb een holte in m’n glas, kijk hoe hol het is.”
“Aanvullleeehh.”
“Nee, ik drink vanavond niet. Ik moet jullie toch thuisbrengen?”
“O ja. Okay, toch proost.”

Rappa