Ruzie over oorzaak brand tussen slachtoffers en buren

Het is nog niet duidelijk wat de oorzaak is geweest van de brand te Winti Wai vrijdagnacht. Meer dan 25 mensen hebben hun have en goed in vlammen zien opgaan en zijn dakloos geworden. Het onderzoek is nog gaande maar de getroffen bewoners verdenken hun buren, de zusters Chequita en Deborah Lafantie, van brandstichting. "Zij hebben ons vaker bedreigd", vertelt Diana Limanzoon. "Twee dagen voor de brand hebben zij ons gezegd dat we zullen verhuizen. Vrijdag heeft de brand alles vernietigd."

De jongedame houdt zich sterk wanneer ze aankomt op de plaats aan de Toemak Hoemakweg. Zij is samen met 24 anderen, onder wie veertien kinderen, voorlopig ondergebracht in Kinderhuis Saron. Op het erf zijn de machines van Openbare Werken druk bezig het restant van de acht bouwsels op te ruimen. Er staat nog een 'half' huisje waar enkele familieleden zich ophouden en zich te goed doen aan een pot bruine bonen.
Ze troosten elkaar met een omhelzing of door een 'joke' te vertellen. Langs de hele weg staan auto's en vrachtwagens geparkeerd. Daartussen bewegen mensen naar het erf om sympathie te tonen en pakketten af te geven. Diana en Anita Limanzoon zijn 'aangewezen' om de mensen en de media te woord te staan. Vanuit het balkon van huize Lafantie, dat pal naast het terrein van de Limanzoon's staat, slaan enkele kinderen de drukte gade.

"De ruzie is al langer dan een jaar aan de gang. We zijn vaker op politiepost Latour geweest. Maar het lijkt alsof de politie aan de kant van de Lafantie's staat", deelt Diana mee. "Wij worden aangemerkt als ruziezoekers", vult Anita aan. "Zelfs op het politiebureau zijn we niet veilig omdat we ook daar te midden van de politie bedreigd worden. En ze hebben nooit ingegrepen en nu is het zover gekomen. In de media staat dat het kan komen door een foute elektriciteitsnet maar ik denk dat het gewoon brandstichting is. Zij hebben ons twee dagen van tevoren gemeld wat ons te wachten staat." Diana merkt op dat de buren sinds de brand niets van zich hebben laten horen. "Tijdens de brand zijn ze ook niet eens komen kijken."

De andere zijde
Deborah Lafantie geeft toe dat er een slepende ruzie was en dat vaker naar de politie gestapt is. De ruzie zou een paar dagen voor de brand bijgelegd zijn. Zij is bereid te helpen als haar om hulp gevraagd wordt, zegt ze. "Eerlijk gezegd ben ik bang om ze te gaan helpen. Ik voel me bedreigd en als ze me zien schelden ze me uit. Ik heb ook gehoord dat ik de brand heb gesticht, maar dat kan niet want ik was niet thuis."
Aaron Adipi, vader van de gezusters Lafantie, wil niet veel woorden aan de kwestie vuil maken. "Deze mensen hebben ruzie met ten minste vier buren. Zij hebben mij ook bedreigd dat ze mijn huis in de fik zullen steken. Mi go na skowtu tu. Maar mi e sari tu fu san pasa dya want ik ben ook mens. Ma' a sma sa du disi a sa kies eng pai. Mi lek pa mi de 100 procent schuldvrij."

Anita is niet onder de indruk van de reacties van de buren. "We willen gewoon rust en zijn moe van de ruzies. Het forensisch team is geweest. Laten we het onderzoek afwachten." Ondertussen genieten de getroffen gezinnen veel steun van de samenleving, moreel en materieel. Ook is door de regering beloofd dat hun nieuw onderkomen over een week verrezen zal zijn.

René Gompers