Is FDI van invloed op onze economische status?

Een bekend begrip waar niet veel aandacht aan geschonken wordt is de Foreign Direct Investment (FDI). Op de eerste plaats is het van belang te weten wat de definitie hiervan is. Volgens de International Monetary Fund (IMF) luidt de definitie alsvolgt: FDI refers to an investment made to acquire interest in enterprises operating outside of the economy of the investor. The investor’s purpose is to gain an effective voice in the management of the enterprises. The foreign entity that makes the investment is termed the “direct investor”. A threshold of 10 % of equity ownership qualifies an investor as a foreign direct investor. Dat betekent dat elke investeerder uit het buitenland bij tenminste 10% aandelen, alsook een zeggenschap heeft in de besluitvorming/management in bijvoorbeeld een Surinaamse onderneming, hij gekwalificeerd kan worden als een FDI. Indien we het lijstje afgaan van bedrijven met dit karakter, dan is deze niet de langste die we hebben van alle ongeveer 28.000 geregistreerde bedrijven bij de Kamer van Koophandel en de ongeveer 140 staatsbedrijven in Suriname.

De FDI hoort door elk monetair autoriteit m.n. CBvS en Ministerie van Financiën steeds in de gaten gehouden te worden. De FDI voor met name Suriname zou kunnen dienen ten behoeve van een: - resource gap; - foreign exchange gap; - budgetary gap; - management and skills gap. Uiteindelijk kunnen de FDI investeringen positieve effecten hebben voor onze betalingsbalans.

De FDI in Suriname heeft in de afgelopen 43 jaren de slechtste ontwikkelingen gekend in 1989, waar de FDI – 55,24% (negatief) van de GDP was, daarna in 2000 was hij gedaald naar -16,59% van de GDP, in 2007 -8,4% van de GDP, waarna weer een stijging te bespeuren was in 2011 van 3,38% van de GDP ter waarde van US$ 145 miljoen onder andere in verband met IAMGold. De hoogste FDI hebben wij in 1983 gekend van 9,22% van de GDP ter waarde van US$ 81,5 miljoen.

Een goede FDI heeft als grondslag een goede investeringsklimaat. Met onze ranking van 161ste plaats van de 189 landen in “Doing Business Report” heeft de Regering van Suriname nog een enorme inhaalslag te maken. Er zijn te veel maatregelen die nog blijven liggen, ondanks herhaaldelijke onderzoekingen, missies en reportages. De belangrijkste maatregelen zijn o.a. herzien van de Investeringswet (2002), productiviteit van arbeid bevorderen door aanbevelingen van onder andere de Inter American Development Bank (IADB) en de Worldbank op te volgen, Wet op Jaarrekening aannemen, aandacht besteden aan onze “reporting standard”, beleid m.b.t Midden Klein Bedrijven (MKB) ontwikkelen en deze door een kundig autoriteit doen uitvoeren, aanspreekpunten creëren voor ondernemers en investeerders meer bekend als “Investment Promotion Agencies” en nog veel meer.

Suriname heeft als commodity-based economy (grondstoffen economie) een missie te voltooien. En dat is ons voorbereiden en ons te ontwikkelen tot een meer service-based of production-based economy. De tweede zal langer duren, maar de eerste kan zeker in 3-5 jaar tijd haalbaar zijn.


Drs. Prakaash Rostam
Econoom