Wetenschappers vinden 60 nieuwe diersoorten

Onderzoeken in rivieren, bergen en het regenwoud van Suriname hebben wetenschappers 60 nieuwe insecten, vissen en kikkers opgeleverd. Onder deze nieuwe groep zijn een chocoladekleurige kikker en een kleine mestkever die nog geen 3 mm lang is.

De wetenschappers hebben gedurende drie weken in 2012 een expeditie gevoerd in de zuidoostelijke regio van Suriname, “die vrijwel gevrijwaard is van menselijke invloed.” Het team van Conservation International heeft 11 nieuwe vissoorten gevonden, een nieuwe slang, zes nieuwe kikkers en een groot aantal nieuwe insecten.

Eén van de biologen, Trond Larsen, zei dat ze vooral verrast waren door het aantal kikkers. “Veel kikkersoorten zijn snel aan het verdwijnen over de hele wereld. We waren verrast en in vervoering om zoveel kikkers te zien die potentieel nieuw voor de wetenschap zijn, waaronder een verbluffende slanke ‘cacao’ boomkikker.”

De cacao kikker (Hypsiboas sp) is vernoemd naar zijn chocolade kleur, en wordt beschreven als een " bijzonder bemoedigende" vondst door Larsen. Hij leeft op bomen, en klimt met behulp van de ronde schijven op zijn vingers en tenen. Onder de andere nieuwe vondsten zijn een robijn-kleurige lilliputter kever (Canthidium cf minimum). Hij is genoemd naar zijn kleine afmetingen en is misschien de tweede kleinste mestkever in Zuid-Amerika.

Om het afgelegen gebied te bereiken, moest het team eerst reizen met het vliegtuig, dan met een helikopter en vervolgens per boot en te voet. Dertig mannen van de inheemse gemeenschappen hebben geholpen bij deze reis. Op een bepaald moment moest het team door de zware regens verhuizen, nadat hun kampeerplaats was overstroomd.

Niet vrij van menselijke sporen
De wetenschappers vonden in totaal 1.378 verschillende soorten. In hun verslag concludeerden ze dat "er maar weinig plaatsen op aarde zijn die zo ongerept en onaangetast zijn als deze regio." Maar ondanks de relatief ongerepte omgeving, was zij niet vrij van menselijke sporen.

Watermonsters toonden dat het kwik boven het niveau ligt dat veilig is voor menselijke consumptie, ofschoon er geen mijnbouw stroomopwaarts is. Volgens de wetenschappers wordt het kwik verplaatst door de wind. "Dit toont aan dat zelfs de meest afgelegen en ongerepte delen van de wereld niet geheel zijn beschut tegen menselijke invloeden - alle systemen zijn met elkaar verbonden," zei Larsen. Het verslag van het onderzoek is opgenomen in The Guardian.