Column: We hebben verloren hiep hiep hoi!

Het was geen mooie wedstrijd, maar de sfeer rond de finale van het WK was geweldig. Eén miljard mensen hebben gekeken. Ik was één van hen. Beide ploegen hadden al gewonnen omdat niemand verwacht had dat ze zover zouden komen.
Maar zoals Bert van Marwijk zei: de beste ploeg mag de beker naar huis meenemen.

Hoe gaan de verliezers om met hun verlies? Heel gracieus. De oranje-spelers vormden conform de WK-traditie een ere-haag om de winnaars te feliciteren toen ze met de beker van het podium afkwamen. Een prachtig gebaar.

Maar er waren ook zaken rond het WK die je aan het denken zet.
De Nederlandse Energie Maatschappij heeft een advertentiecampagne gevoerd met de boodschap dat als Nederland kampioen wordt, haar klanten een jaar lang gratis energie stroom krijgen.
Hoe zal die campagne gelopen zijn? Ik denk als volgt.
Het reclamebureau van NEM stapt de directiekamer binnen en begint: “Heren, onze creative director heeft dit bedacht: bied uw klanten gratis een jaar lang stroom als Nederland wereldkampioen wordt!”
De directie kijkt verbaasd en zegt: “Geweldig idee! Nederland wordt toch nooit wereldkampioen, maar die hoop is er wel. Doen we!”

Naarmate Nederland verder komt in de competitie, wordt het steeds meer billenknijpen in de directiekamer. Het ongeloof is groot als Nederland in de finale komt. De p.r. afdeling stuurt een bericht uit: “We zijn nog nooit zo blij geweest in dit land. Nederland is in de finale!”
De directie kijkt samen met het reclamebureau naar de ontknoping. Bijna 120 minuten land is het billenknijpen en puffen in de directiekamer. Iniesta scoort en de heren in jas en das springen de lucht in en zingen uit volle borst: “We hebben verloren! We hebben verloren! We hebben verloren hiep, hiep hoi!”
Kort daarop gaat een persbericht de deur uit: “Wat jammer dat we verloren hebben, we hadden onze klanten graag een mooi kado gegeven.”

Toen de Spanjaarden hun overwinningsronde liepen, hoorde ik buiten wat aarzelend en zwak vuurwerkgeluid. Ik realiseerde me dat er in onze buurt twee groepen mensen vuurwerk hadden ingeslagen om groots uit te pakken.
De ene groep bestond uit mensen die het voor gezien hielden na de bekeruitreiking: “Marjolein, kom we goan naar bed,” zal Piet gezegd hebben.
De andere groep was duidelijk in verwarring. Marjolein vraagt: “Piet, wat goan we doen met al dat vuurwerk?”
Piet: “Nou Mar, we kenne het niet tot volgend jaar houe. Ik ga ze met Jasper afsteken. Jasper, jongen, kom we goan naar buiten.”
De eerste vuurpijlen gaan de lucht in en de kleine bompels luiden de intro in voor de grote ontploffing. Plotseling zegt Jasper: “Paps, straks denkt de hele buurt dat we voor Spanje benne. Is dat wel zo verstandig?”
Piet realiseert zich de fout, en zegt: “Het benne al laat jongen, je moet naar bed.”

Het mooiste moment uit de WK vond ik een opname toen de Spanjaarden de trap afkwamen met de beker. Een man slaagde erin om één seconde lang een groot bord voor de camera te houden met een mooi gedrukte tekst met enorme letters: “Max, dad loves you?”
Wat zou het verhaal achter dit bord zijn geweest.
Wie is die vader? Het zal geen Chinees zijn geweest, want dan zou Deng of Mao in plaats van Max op het bord hebben gestaan. Het is ook geen Hindostaan, want dan zou er iets staan als “Rajkumar, Bappa loves you”. Ik denk dat het een Brit is geweest.
Het bord zag er professioneel uit, als een echt reclamebord: gedrukte zwarte letters op een witte achtergrond.
Ik ben een fan geworden van die vader. Die wilde zijn lieve zoon een groot kado doen en bedacht deze geweldige stunt
Ik stel me voor dat hij in Engeland offertes heeft opgevraagd bij verschillende bedrijven en de goedkoopste heeft gekozen. Vervolgens heeft hij dat bord ingepakt in een grote doos, meegesjouwd naar de airport in Engeland, van de band gehaald in Johannesburg, uitgepakt en gedragen naar het stadion.
Dan is het een kwestie van wachten om Max te laten weten hoeveel hij van die kleine jongen houdt. Hij let op de camera’s. 120 minuten lang houdt hij regelmatig het bord omhoog in de hoop dat Max het ziet als er toevallig een camera langs komt. En eindelijk lukt het op dat ene geweldige moment dat Iniesta met de beker de trappen afkomt.
“Max, je hebt een geweldige vader,” dacht ik mij mezelf toen ik dit zag. “Ik zou hem een jaar lang knuffelen.”

Voor de Nederlanders heb ik een boodschap. 2014 komt eraan. Vergeet het lied van de directeuren van de NEM. Hou je vast aan deze klassieker:

“Van je hela, hola houd de moed erin
Houd de moed erin
Houd de moed erin
Van je hela hola houd de moed erin
Houououd de moed erin!”

Sandew Hira
Reacties naar: sandewhira@amcon.nl