VRE vindt richtprijs Rijstorgaan te hoog gegrepen

De Vereniging van Rijstexporteurs en Verwerkers (VRE) vindt een richtprijs van SRD 67 te hoog gegrepen. Daarnaast erkennen de leden het Rijstorgaan niet en delen mee dat zij nooit onderhandeld hebben of gesprekken gevoerd hebben met de coördinator, Badresein Sital. Volgens de VRE laat de wereldmarktprijs het niet toe om hogere prijzen dan tussen SRD 55 en SRD 57,50 te bieden voor een baal natte padie.

Voorzitter George Pahlad van de VRE zegt aan Starnieuws dat de richtprijs van het Rijstorgaan niet juist is. Het Rijstorgaan geeft aan dat de wereldmarktprijs stabiel is gebleven en dat is ongeveer US$ 510-525 Mton voor de witte rijst en US$ 440 voor de cargorijst. "Hoe kan er dan een richtprijs van SRD 67 gehanteerd worden?", stelt de VRE. Volgens het Rijstorgaan dat beweert dat de exportprijs stabiel is, moet er dan uitgegaan worden van een richtprijs van SRD 55 per baal natte padie. Daarnaast zitten de VRE-leden nog met een voorraad van 35 procent. "De natte padie was ver boven de exportprijs en de exportprijs is nog steeds dalende. Door de ontvangen incentives zijn bijna alle arealen beplant en is er een gigantische overproductie dit seizoen. De vraag is waarnaar toe de rijst geëxporteerd gaat worden“, stelt Wierin Bishesar, secretaris van de VRE.

Oplossing VRE
Volgens de VRE is er wel een oplossing voor deze sector. De organisatie stelt de overheid voor om de sector te subsidiëren, maar dan direct bij de export van rijst en rijstproducten. In dit geval profiteren alle schakels in deze sector. Pahlad meent dat dit ook voordelig zal uitpakken voor de overheid. De export wordt aantrekkelijker en er zal veel meer geëxporteerd. De overheid heeft dan, volgens Pahlad, in deze direct deviezen binnen en is de totale rijstkolom gediend.

De VRE kan nog geen opkoop van de natte padie garanderen. “Om een goede prijs te kunnen garanderen voor de boeren moet de overheid in deze snel een beslissing nemen en direct de beschikking doen uitgaan. De oogst begint over twee weken, waarbij de verwerkers dan harde garanties zullen vragen om de boeren een betere prijs aan te bieden”, stelt Pahlad.

Wanita Ramnath