Wakend oog voor mensenhandel in zes Caricom-landen

Zes Caricom-landen waaronder Suriname en Guyana spannen zich niet genoeg in om de mensenhandel aan te pakken. “De bescherming van slachtoffers in Suriname is ontoereikend gebleven en de lokale officiële medeplichtigheid is een ernstig probleem,” staat in het mensenhandel rapport 2013 (Trafficking in Persons 2013).

Suriname is voor het twee opeenvolgend jaar geplaatst op de Tier 2 Watch List. Het land staat er samen met Guyana, Barbados, Haïti, St. Lucia en Trinidad en Tobago. Genoteerd staan op de Tier 2 Watch List betekent dat deze landen inspanningen plegen om de mensenhandel in te dammen, maar dat hun inspanningen niet volledig voldoen aan de minimumnormen van de Trafficking Victims Protection Act (TVPA). De landen doen veel om te voldoen aan de normen, maar het aantal slachtoffers van mensenhandel is desondanks significant tot enorm toegenomen.

Vier andere Caricom-landen - Antigua en Barbuda, Belize, Jamaica en St. Vincent en de Grenadines – staan eveneens op de Tier 2-lijst. Deze overheden voldoen niet volledig aan de TVPA-minimumnormen, maar doen veel moeite om deze normen na te leven.

Geen veroordelingen mensensmokkel
De situatie in Suriname is bijna hetzelfde als in Guyana, schrijft het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken. Vrouwen en meisjes uit Suriname, Guyana, Brazilië en de Dominicaanse Republiek worden onderworpen aan vrouwenhandel in het land. Eerder zei de Braziliaanse regering dat Suriname een "belangrijk doorvoerland is voor Braziliaanse slachtoffers van mensenhandel die in Europa worden uitgebuit".

Binnen de Chinese migrantengemeenschap in Suriname is er ook sprake van schuldslavernij en vrouwenhandel. Bronnen van ngo’s en de overheid geven aan dat sommige vrouwen en meisjes in de sekshandel in het binnenland rond de mijnbouwkampen worden uitgebuit. “De afstand en het illegale karakter van deze kampen maakt dat de omvang van het probleem niet bekend is. Er is nauwelijks sprake van de aanwezigheid van overheidsinstituten in deze gebieden.

Migrerende werknemers in de landbouw en op de vissersboten voor de kust van het land zijn “zeer kwetsbaar” voor dwangarbeid en zijn kinderen werkzaam in de informele stedelijke sectoren en goudmijnen. Ofschoon gedurende het jaar er een toename te bemerken was van het aantal vervolgingen in seksuele zaken van mensenhandel, maakte de regering geen gewag van veroordelingen van smokkelhandel. Dit en het verhoogd aantal kinderseks slachtoffers van mensenhandel, geven reden tot bezorgdheid over de verantwoording van mensenhandelaren, stelt het rapport.