'Het lijkt alsof we gestraft zijn om naar school te lopen'

"Het lijkt alsof we gestraft zijn om naar school te lopen." Djergio Rozenhout (11) uit de zesde klas van de Aaronschool in Albina ervaart, zoals vele andere kinderen uit het dorp Papatam, de voettocht van en naar school als een straf. Iedere schooldag moeten zij om de school in Albina te bereiken, vijf kilometer te voet afleggen. De bushouder die de route vier jaar lang had onderhouden, gaf er begin van het schooljaar de brui aan. Naar eigen zeggen, om het onhebbelijke gedrag van de kinderen.

Starnieuws praat met de jongen, terwijl hij met vijf andere scholieren door lateriet blubber nabij de Powisiekreek ploetert. Hun voeten zien rood van de blubber. "We gaan om zeven uur uit huis en soms komen we laat aan op school", zegt Djergio. De 9-jarige Thersa Rozenhout uit de 4e klas zegt dat ze niet moe wordt door het lopen van die lange afstand. "We zweten niet", zegt ze. Maar ze vindt het erg dat ze elke dag zo laat thuis aankomt. "We komen pas om 18:00 uur thuis aan na de Naschoolse Opvang." Sommige kinderen geven aan dat zij onder de gegeven omstandigheden niet meedoen aan dit project.

Abraham Angoso, dorpsleider van Papatam, verklaart dat na het uitvallen van de schoolbus, onmiddellijk contact is gemaakt met de afdeling Vervoer van het ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling. "Echter is een oplossing tot nog toe uitgebleven", zegt Angoso. Hij geeft aan dat de ouders zich zorgen maken, omdat bepaalde delen van de weg onbewoond zijn. "De kinderen moeten na vijf uur zonder enige controle een afstand van vijf kilometer teruglopen naar Papatam.”

Isaak Poetisi