Column: Politieke Borrelpraat (PBR) deel 150

“Nou, nou, hebben jullie dat gehoord? Een beller heeft in een radioprogramma het eten van de naschoolse opvang ‘erger dan dagu-nyan’ genoemd.”
“Nou, dat mag toch, dat is toch die beller haar mening?”
“Hé wacht eens even, ‘dat was de persoon zijn mening’ vind ik maar een simplistisch excuus om de meest erbarmelijke dingen over anderen te zeggen, dat is mijn mening!”
“Nou, dus ja, kijk, dat hoor je vaak zeggen.”
“Ik denk niet dat ‘het is de persoon zijn mening’ een vrijbrief kan zijn om een ander via de radio te krenken, te beledigen.”
“En als de verzorger van dat radioprogramma de beller niet alleen niet corrigeert, maar nog erbij inhaakt op de uitspraak en er vele schepjes bovenop doet, dat vind ik hoogst kwalijk, dat is mijn mening.”
“Maar dat eten van die naschoolse opvang is inderdaad smakeloos.”
“Dat is jouw mening. Smaak is voor een belangrijk deel een kwestie van gewenning.”
“Maar er zat eens een wormpje in die amsoi.”
“Niemand is ooit doodgegaan van een insectenlarfje. Wel van bespoten groenten.”
“Dat is geen mening, maar een feit.”
“En dat eten wordt door diëtisten samengesteld. En die kijken naar de voedingswaarde van het voedsel, niet naar de hoeveelheid smaak.”
“Maar daar zie je al hoe ongezond we eten: ons eten zit vol met allerlei kruiden, zout en spijsolie.”
“We denken dus: hoe meer smaak, hoe meer specerijen: hoe lekkerder, hoe gezonder.”
“En die naschoolse opvang voorziet duidelijk in een behoefte. Kinderen die normaliter tussen half twee en zeg maar half zes thuis zonder toezicht allerlei kattenkwaad zouden uithalen, krijgen nu tenminste huiswerkbegeleiding en hun schoolprestaties worden duidelijk beter.”
“En dat kunnen figuren die nu in de oppositiebanken zitten en er zelf niets ervan gebrouwen hebben toen ze in de coalitiebanken zaten, niet hebben.”
“Ach, zeg jij maar niets, want toen jullie in de oppositiebanken zaten, hadden jullie ook alleen maar kritiek op het regeringsbeleid, vooral op het grondbeleid. Is dat nu een greintje beter nu jullie in de regering zitten? Hebben mensen nu die veelbeloofde duizenden volkswoningen en broodnodige bouwkavels gehad?”
“Nou, die onlangse opiniepeiling heeft aangetoond dat dat Nieuw Front ophoudt te bestaan.”
“Wij liggen niet wakker om de uitslag van die opiniepeiling.”
“Alleen in dit land liggen politici die ongunstig uit de peilingen komen, er niet wakker om. In elk ander land gebruiken weldenkende politici de resultaten van de opiniepeilingen om hun zwakten en hun fouten te erkennen en te werken aan verbetering.”
“Je zegt het zelf:‘weldenkende politici’. Hier heb je zo te zien politici die erg onwel denken en niet wakker liggen, dus ze slapen van resultaten van peilingen.”
“De uitslag van de verkiezingen zal ze wakker doen schrikken.”
“Daarom heb ik grote bewondering voor die charmante dc van Commewijne die een sluiswachter wegens nalatigheid keihard schorst en zegt dat geen enkele politicus moet proberen deze terechte straf ongedaan te maken, zoals in het verleden zo te zien vaker is gebeurd.”
“Heren, applaus voor deze dc, ik geef een rondje ter ere van haar beleid.”
“Ik vind schorsing zelfs nog een milde straf. Kijk hoeveel gezinnen door zijn nalatigheid schade hebben geleden. Ik had hem op staande voet ontslagen en beslag gelegd op al zijn bezittingen om die te veilen en uit de opbrengst daarvan de benadeelde gezinnen een beetje schadeloos te stellen.”
“Ach, jij weer met je radicale maatregelen.”
“Ik zou sluiswachters op het laagste punt van het gebied laten wonen, zodat zij het eerste verzuipen als de sluisdeuren niet op tijd bediend worden.”
“En dan zijn het politici die dit soort non-valeurs beschermen.”
“Soort beschermt soort.”
“Een andere sluiswachter, was dat niet in Marowijne, zegt doodleuk dat hij de sluis niet is gaan dichtmaken of openzetten, weet-ik-veel, omdat het regende en hij geen regenjas had.”
“Jasses, wat een reden; dat kan toch niet? Dan zet je honderden mensen onder water omdat je geen regenjas hebt om naar die sluis te gaan? Da waar is je regenjas en waar zijn die laarzen die je elk jaar van de overheid krijgt?”
“Ik had die meneer een week lang ’s avonds in de regen laten staan, zonder regenjas. Dan was hij zodanig waterproof geworden, dat hij zonder regenjas naar de sluis kon rennen.”
“Het is maar goed dat jij in een bar terecht bent gekomen en niet op een ministerie als hoogste functionaris.”
“En een sluiswachter moet er ook voor zorgen dat de takel van zijn sluisdeuren en de kettingen goed geolied zijn en de omgeving van de sluisdeuren vrij is van rommel.”
“No boi, dat is werk van Lanti.”
“Maar hij is deel van Lanti. En de sluisdeuren moeten bij eb ook open, al is er niet veel water achter de sluis; ook dat moet weg, zodat de grond goed afwatert en bij de volgende regenbui het eerste water kan opzuigen.”
“En elders gooit een aannemer in opdracht van weet-ik-veel welke ‘deskundige’ een sluis dicht met als gevolg dat een heel woonproject zwaar onder water komt te liggen.”
“Dat komt ervan als op allerlei posten allerlei politieke loyalisten, vaak leeghoofden, nietsnutten en luilakken van het ergste soort, want die hosselen om via de politiek hogerop te komen, worden geregeld; het is toch maar Lanti.”
“Ja Johan, jij hebt je tijdens de verkiezingen flink voor de partij ingezet, je hebt met partijvlaggen gewapperd, je hebt pamfletten rondgedeeld, spandoeken helpen ophangen.
Soh, nu hebben we regeermacht. Wij gaan nu de schatten van dit land plunderen en jij mag ambtenaartje worden, hum, wat is er open? Ja, sluiswachter, ja, benoem hem tot adjunct reserve-sluiswachter, schaal zeven, kom acht en bord negen. Goed toch, Johan? En bij de volgende verkiezing kunnen we weer op je krachtige armen rekenen om met onze partijvlag te wapperen? Ja toch Johan?”
“Ach, dat is typisch weer die overdreven cynische praat van jou. Omdat jij niet geregeld kon worden, spui je nu allerlei kritiek op hardwerkende ambtenaren.”
“Nee, niet op die hardwerkende. Op die geregelde figuren die van toeten noch blazen weten. Over die heb ik het.”
“En maar persconferenties beleggen om te wijzen hoe slecht deze regering het doet.”
“Wat een simplistische en amateuristische manier van oppositievoering. Gelukkig dat mijn Carl, de Doe-man daar niet aan heeft meegedaan.”
“Hij is NDP, daarom. Dat is mijn mening.”
“Ik denk het niet, hij is gewoon zichzelf. Dat is mijn mening.”
“Zelf heeft men er tien jaren lang één grote puinhoop met kapotte bruggen, verwaarloosde lozingen, met....eh...eh...”
“We verzanden weer eens in het kijken in de achteruitkijkspiegel. Kijk toch vooruit, man. Zie een land met zoveel mogelijkheden, die elke regeergroep om zeep helpt omdat men steeds het eigen belang boven het algemeen belang stelt.”
“Dit land is vanaf z’n ontstaan een optelsom geweest van eigen-belangengroepen. Iedereen wil z’n eigen ding doen en er met de buit vandoor gaan.”
“Misschien zijn daarom begrippen als ‘gezamenlijk, sociaal, nationaal’ voor sommigen een vloek. Ze willen meer ‘apart, asociaal, a-nationaal’, onder het mom van ‘eenheid in verscheidenheid’.
“Is dat hetzelfde als: verschillende dingen kunnen een eenheid vormen?”
“Ik heb momenteel te weinig alcohol in m’n bloed om deze vraag zinnig te beantwoorden. Ik redeneer simpel. Voor mij is eenheid eenheid, klaar! Waar en uit hoeveel dingen die eenheid bestaat, doet er voor mij niets aan toe. Mijn slogan is daarom: eenheid in eenheid. Dat is mijn mening.”
“En mijn slogan is: eenheid in drank: united we drink, devided we drunk.”
“En ik zeg: Proost op 150 borrelpraatjes.”

Rappa