Kent bisschop Meye de christelijke traditie wel?

De bisschop van de Volle Evangelie Gemeente dr. S. Meye heeft de ongebruikelijke stap gezet om commentaar op het politiek gebeuren te leveren. Hierbij was hij bovendien uitermate partijdig en openlijk propagandistisch voor de Mega Combinatie en diens voorzitter, de heer D. Bouterse.
De tekst van zijn boodschap is onthutsend, zeker voor een christen die beter zou moeten weten.

De kern van de boodschap van de bisschop draait om het woord ‘vergeving’. In meerdere zinnen van zijn tekst komt dit woord voor, bijvoorbeeld in de alinea waarin hij zegt:
“Ik wil het volk van Suriname feliciteren met de keuze die het heeft gemaakt om een verworpen leider te vergeven en weder een kans te geven om goed te maken wat eventueel verkeerd is gegaan in het verleden”.
‘Wat eventueel verkeerd gegaan is in het verleden’ is wel een erg zacht eufemisme voor de misdrijven waarvoor de heer Bouterse zich nu voor de rechter moet verdedigen.

Kan dat vergeven zo gemakkelijk gaan als de bisschop doet voorkomen ?
In de christelijke traditie is voor vergiffenis een centrale plaats ingeruimd. Maar het gaat niet zomaar gratis en voor niets, dat moet een kerkelijk leider als dr. Meye, die ervoor doorgeleerd heeft, beter weten. Juist nu zou hij het publiek moeten informeren over hoe het wel zit en het zich laten bezinnen over zijn daden en keuzen.

Volgens de christelijke traditie moet voor vergiffenis aan drie zaken worden voldaan:
1. belijdenis van schuld
2. berouw
3. boetedoening

Dit is een ieder die een christelijke opvoeding heeft gehad met de paplepel ingegoten en zal zeker ook de heer Bouterse, die in het internaat bij de fraters van Tilburg heeft gezeten, bekend zijn.
In hoeverre voldoet nu de ‘verworpen leider, die goed kan maken wat in het verleden is fout gegaan’ aan deze drie toetsen?

Van schuldbelijdenis is geen sprake, integendeel met liegen, spotten en om de zaken heen draaien heeft de heer Bouterse getoond geen enkele neiging tot zelfonderzoek, laat staan tot erkenning van enige misstap te hebben.
Berouw dan misschien? Wie dat heeft waargenomen mag het zeggen. Niet het minste greintje wat erop lijkt. Niet eens ongemeende formele verontschuldigingen, integendeel worden slachtoffers voorgesteld als eigenlijke veroorzakers of zelfs agressors.

Boetedoening dan? Hier draait het kennelijk om.
In vervlogen tijden deden koningen en keizers hun dure mantels af en kleedden zich in grauwe pijen, strooiden as op hun hoofd en gingen blootsvoets op bedevaart. Deze gebruiken zijn in onbruik geraakt en tegenwoordig moet men zich voor de rechter verantwoorden voor zijn daden, waarna er eventueel straf moet worden uitgezeten. Ook hier tracht de heer Bouterse onderuit te komen, de minachting voor het proces waarin hij nu hoofdverdachte is druipt er van af. Wat een pracht uitweg zou zijn eventuele verkiezing tot president met de bijbehorende vermeende immuniteit niet zijn.
Dit is kennelijk door een deel van het kiezerspubliek niet doorzien, of men heeft er lak aan.

Juist een christelijk leider als de hooggeleerde bisschop Meye zou hier de mensen het rechte, maar smalle en moeilijke pad moeten aanwijzen. Op zijn minst zou hij de heer Bouterse als lid van zijn gemeente moeten corrigeren en erop wijzen dat zijn houding blijk geeft van hoogmoed, terwijl wat hem past nederigheid, berouw en boetedoening zou zijn. Pas daarna zou over vergiffenis gesproken kunnen worden.
Dat hij in zijn preek het tegenovergestelde deed moet het ergste doen vrezen voor zijn moreel gehalte.

Stuart Menckeberg
Oud-hoofdredacteur weekblad PIPEL.