Een lange aanloop naar het grootste wandelfestijn

“Owjeej, ik ben u niet vergeten, zodra ik klaar ben met de wandelmarsgroep, werk ik gelijk aan jouw kantoorpak.”
“Omu, yu abi 30 fu den damespakjes en 20 fu den herenpakjes?” De kleine man die dag en nacht achter de naaimachine zit én de grote kledingzaken lopen vol met klanten die de laatste inkopen doen voor de Avond Vierdaagse (AVD). Niemand wil achter blijven met de mode dus zijn de wimpers-, haar- en nagelsalons ook stampvol. Deze AVD heeft als thema ‘een gezonde levensstijl voor altijd’ en de slogan is: ‘Smoko no, no, mi mati…a o broko yu’.

Zoals gebruikelijk begint gelijk na het Paasweekend de niet meer weg te denken AVD. Nu voor de 49ste keer! Velen willen ervaren hoe het lopen door de straten van Paramaribo is tijdens de wandelmars. Weer en wind tellen dan niet mee. De passieve deelnemers zijn nog groter. Toeschouwers komen van heinde en verre om de groepen uit stad en district te poweren. Langs de straten, op elke hoek of vanuit de auto zie je mensen genieten van de show die wordt weggeven.
Vooral de klederdrachten krijgen veel aandacht. Ze zijn heel apart, hebben extreem felle kleuren en soms ook met glimmende pailletten. Zo is de groep herkenbaar. Het publiek oordeelt: “ay deze is mooi” of “hhmm ze konden toch netter gekleed komen. Ay baya luku den sma pkin futu in a bunkopu slipper.” Wie aan de kantlijn staat, weet vaak niet hoeveel werk, tijd, geld gepaard gaat voor je kan meedoen.

Ook details tellen
Bij veel groepen geschiedt de planning ongeveer drie maanden van te voren. Sommigen zijn al zelfs eerder ermee bezig. Het hangt geheel af van wat de groep aan het publiek wenst te presenteren. Voor anderen die jarenlange ervaring hebben, is het bijna routine. Elk lid van de groep moet ongeveer in dezelfde stijl en originaliteit op straat. Bij de dames vergt de voorbereiding veel meer tijd want de haardracht, nagels en wimpers van de groepsleden moeten overeenkomen.

De meningen over het lopen zijn verdeeld. Voor de een is het bewegen, ontspannen en gezelligheid. Anderen lopen om een prijsje in de wacht te slepen. Daarnaast heb je lopers die enkele kilo’s willen afvallen. Lopen in een groep is voor sommigen geen optie. De individuele deelnemers kiezen ervoor om op eigen benen te staan. Zij dansen soms ook even mee bij het voorbij lopen van een groep. Er zijn groepen die zingend door de straten van Paramaribo lopen en hun eigen melodie bedenken. Het zingen van stichtelijke liederen is intussen ook een trend geworden. Iedereen zingt dan uit volle borst mee. Door de brassband-groep worden de bekende Surinaamse liederen gepresenteerd. Het publiek danst automatisch mee op het ritme van de muziek.
De deelnemers van de juniorengroep kijken ook uit naar hun mama, papa, zus of broer om ze voor de zoveelste keer te kunnen groeten. Het grootste wandelfestijn in Suriname begint over enkele uren…

Synesta Creton