Column: Politieke Borrelpraat (PBR) deel 138

“Praten jullie niet met me, laat me, ik ben verhit, ik ga ontploffen.”
“Wat is er met deze? Waarom ben je zo boos? Rustig mang, drink even niet meer. Wat isser?”
“No ‘rustig mi’, mang! Mijn moeder, slecht ter been, was op die vlucht.”
“Welke vlucht?”
“Die SLM-vlucht, mang, die om een of andere onduidelijke reden op Schiphol door de marechaussee met groot machtsvertoon direct na de landing werd omsingeld.”
“Er was een tip gegeven dat er een wapen aan boord was.”
“Jakkes, wat een k...t-smoes. Eerst waren het drugs als reden om zelfs hoogzwangere vrouwen tot in de anus te betasten, nu een doppie-pistooltje of zoiets. Dan ga je met zo een machtsvertoon onschuldige burgers, vermoeid van een lange vlucht, met zoals gewoonlijk weer eens een vertraging aan het begin, nog eens een aantal uren op Schiphol vasthouden?”
“Natuurlijk. Veiligheid gaat voor. En Paramaribo is vanuit Schiphol een geïdentificeerd risicogebied.
“En Schiphol is vanuit Zanderij bekeken een risico-bestemming.”
“Soortoe veiligheid! Hebben jullie niet door dat het hier om puur machtsvertoon ging?”
“Hoezo puur machtsvertoon?”
“Het was vanwege die vlucht van 25 februari, waar die blauwogige, blondharige Niederländermoffen in opdracht van duistere kolonel Valkfiguren achter de schermen dit scenario hebben afgedraaid.”
“Ach kom, zou zwam je uit je nek, man. Je wil me dus zeggen dat ze dat vliegtuig een 100%-controlebeurt hebben gegeven, gewoon omdat die vlucht op 25 februari, de dag van de coup, uit Suriname, het land van de coup, afkomstig was?”
“Ja, en daarmee willen ze ons straffen dat we een door hun veroordeelde tegen hun beter weten in tot president hebben verkozen die het land ondanks al hun tegenwerking tot grote hoogten weet te leiden. Dat kunnen ze met hun klein-boerenkinkel dorpsjaloezie niet zien.”
“Jasses! Wat kraai je toch een hoop geouwe%&^r uit. Je hebt echt een kwaaie dronk vandaag.”
“Wat wil je! Mijn moeder met haar zieke knieën moest daar als een crimineel samen met honderden anderen urenlang wachten op haar koffer. Dit is een grove schending van mensenrechten.”
“En nog steeds kan de marechaussee van Schiphol niet met een valide reden op de proppen komen.”
“Die hebben ze niet! Ik heb jullie al gezegd wat de werkelijke reden was.”
“Dan moeten wij hier ook op de dag van die koningskroning dat KLM-vliegtuig op grond van een onduidelijke tip over een wapentje of een xtc-tabletje aan boord op Zanderij strippen.”
“Nee, daar ben ik niet mee eens. We gaan geen oog om oog, tand om tand uithalen. We gaan ons niet verlagen tot dat Waffen S.S.-niveau op Schiphol.”
“Wat bedoel je met Waffen S.S.?”
“Oh jongste zuiplap in ons midden, sla even de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog op, dan ga je lezen wat de S.S. was.”
“Ach, jullie doen altijd zo emotioneel als het om iets vanuit Holland gaat; kijk liever naar wat onze eigen Blaffen S.S. hier na 25 februari en vooral op 8 en 9 december ’82 heeft uitgehaald.”
“Mijn nicht zat op ook die 25 februari-vlucht, in de verwachting, pijn in d’r buik, niet eens een stoel om op te zitten. Zo worden we gestraft voor het feit dat we vorm geven aan ons zelfbeschikkingsrecht.”
“Jullie wilden toch ook hun ambassadeur op de dag van de kroning van Baas geen stoel in NIS geven?”
“Dan moet je op deze kleinzielige manier wraak nemen op reizigers, passagiers, gasten van je land, die eerst een vernederende en kostbare procedure voor het verkrijgen van een visum moesten ondergaan? Ach kom, man, schiet toch op! Ga melk met sap drinken, mang!”
“En waar zijn al onze mensenrechtenorganisaties die altijd opspringen als ze tegen onze eigen mensen tekeer moeten gaan? Nu hoor je ze niet, want tegen bakra basi durven ze niet op te staan.”
“Welke organisaties alhier bedoel je?”
“Ik bedoel die hoge hak-vrouwenorganisaties, die Stille Marsers met praters, graters, krater, paters en fraters in de frontlinie...”
“Nee, nee, nu ga je te ver. Ik heb een gedegen roomse opvoeding genoten, dit kan je niet zeggen, heiden.”
“Waar is die Bekkerman van je nu? Zaten er geen roomsen op die vlucht?”
“Die is op het Sint Pietersplein zeker ook afscheid gaan nemen van zijn Baas die in levende lijve z’n aanhang vanuit z’n pausmobiel groet.”
“Deze neemt tenminste in levende lijve afscheid; de meeste van zijn voorgangers deden dat in dode lijve.”
“Paus tot in den dood, net als vele van die voorzitters van ons hier. Eenmaal voorzitter, altijd voorzitter, tot de dood hen van die stoel scheidt.”
En waar is die Ronald-plus club van je nu? En dat amnestiemeisje met kogelbrief van je? En die pandita van je? En die tjoenneman van je? Waar hoor ik ze iets zeggen over deze schending van mensenrechten op Schiphol, zoals ze zo ferm tegen die amnestie tekeer konden gaan?”
“Tuurlijk gaan ze niets zeggen; anders krijgen ze geen visum meer als ze naar het beloofde land willen reizen om te gaan winkelen.”
“Ik zie niet in waarom mensenrechtenorganisaties voor deze case in het geweer moeten komen. Dit is gewoon het beleid van de Veiligheidsdienst van Schiphol. Punt uit. Al het andere is opgeblazen stemmingmakerij.”
“Maar tenminste heeft de marechaussee zelf ingezien dat dit niet kon en hebben ze de 100% controle afgebroken en de mensen laten gaan’”
“Dat hadden ze vanaf het begin moeten doen.”
“Je bedoelt, omdat die honderden gedupeerde en geïrriteerde passagiers echt boos begonnen te worden en steeds luider begonnen te schelden. En je weet, we zijn een vreedzaam volk, but don’t push us too far, want dan krijgen we een winti die Schiphol zich nog lang zou heugen.”
“Maar dat er figuren in dat Nederlandse parlement zijn, die uit hun nek durven te kraaien dat ze het niet eens zijn dat de marechaussee die 100% controle op een gegeven ogenblik heeft afgebroken; ze hadden dus door moeten gaan met het pijnigen, mishandelen, geestelijk martelen, vernederen, onderdrukken van onze landgenoten.”
“Bekakte club! Laat ze eerst het opkomend fascisme in hun midden en de crisis in eigen land gaan beheersen.”
“Laat ze zo tekeer gaan tegen hun jongeren die een gerespecteerde grensrechter na een voetbalwedstrijd gewoon doodtrappen.”
“Een steengoed Hollands spreekwoord zegt: Ge ziet de splinter in andermans oog , maar ge ziet de balk in eigen oog niet.”
“En wij met onze sakafasi-mentaliteit zijn te laf en te bang om gezamenlijk in verzet te komen tegen deze schending van internationale regels op een gecertificeerde internationale luchthaven.”
“Zwaar zal het lijden en diep zullen de zuchten zijn van dat volk dat zich zal laten knechten door buitenlandse zetbazen.”
“Of dat z’n eigen kandidaat voor een hoge buitenlandse functie laat vallen voor eentje van de buren.”
“Maar diezelfde buren die je zo ten dienste bent, willen het contract van onze SLM op de vluchten via hun Georgetown naar de USA in maart niet verlengen.”
“Waarom niet? Die route voorziet in een grote behoefte van vooral Guyanezen.”
“De SLM moet eerst die kaart wijzigen, die ze op de monitor in het vliegtuig wijzen. Jullie weten toch, die digitale landkaart waarop je kan zien hoe ver de vlucht gevorderd is?”
“Hoezo? Wat moet er op die kaart gewijzigd worden?”
“De grens, daar bij Tigri. Niet de boven-Corantijn mag aangegeven zijn als de grens, maar de Coeroeni.”
“Ach, terwille van ons goed nabuurschap zullen we hen ook in dit geval ten dienste zijn.”
“Ik zou gewoon alle grenslijnen weghalen en clare is case. We zijn toch één met de buren.”
“Oh beloved neighbour, we love you so. You want Apoera too? Well, take it. You want the backtrack and fronttrack too? Do what you like. Leave Paramaribo and Kwalama for us, thank you, master.”
“Ach, stel je niet aan met je Engels cabaret hier, je maakt jezelf belachelijk.”
“Je kan zien dat je aardig wat sopie achter je kiezen hebt, want die nonsens die je uitkraait liegt er niet om. Je wil zeker een oorlog tussen onze landen, hè. Jij gaat toch niet vechten, hè, want je bent niet meer dienstplichtig, hè.”
“Hoe lang ga je uit vrees voor een gevecht, over je heen laten lopen?”
“Maar hoe kom je aan dit bericht? Ik heb het nergens gehoord of gelezen.”
“Ik heb het op een van onze radiostations gehoord.”
“Volgens mij heb je verkeerd gehoord, mang. Ik kan me niet voorstellen dat onze nationalistische overheid dit over zich heen laat gaan.”
“Het zijn geen nationalisten, maar internationalisten. Buitenlanden zijn hun alles; het eigen land is maar een lastig, veeleisend en verwend aanhangseltje, dat ze nog steeds niet goed begrijpen.”
“En maar de aandacht afleiden met toestanden uit ons slavernij- en immigrantenverleden. Maar wat doen we met de hedendaagse vormen van knechting, mishandeling en van trappen op onze waardigheid?”
“Ik heb een aanvulling. Het zijn tegenwoordig echt niet alleen blanke machten die azen op onze rijke grondstoffen, vooral ons goud en ons tropisch hardhout. Het zijn nu ook de bruine, gele en zwarte buitenlandse mannetjes aan wie we onze grondstoffen voor een grijpstuiver en een aai over onze bol weggeven.”
“Wie bedoel je? Noem een concreet voorbeeld. Weer zeg je zomaar dingen.”
“Heb je gelezen hoe fel die Turkse ambassadeur hier tekeer ging tegen Europa? Dat Europa een zinkend economisch schip is.....”
“Maar daar heeft hij gelijk in; die Duitsers geven er straks de brui aan, want nu wil zelfs Bulgarije in de EU komen om te profiteren van de rijkdom die vooral de Duitsers opbrengen.”
“Als die Duitsers met hun staartje die Hollanders, uit de EU stappen, is het ‘einde wedstrijd’, klarie euro.”
“Ik vind het vreemd dat die Turkse diplomaat zo fel uit de hoek is gekomen; hij ging echt als een Turk tekeer. Een diplomaat moet juist zalvend, rustig, niet fel, niet opjuttend de dingen zeggen.”
“Net als onze Ramdin van de OAS, die kent z’n vak.”
“Maar dat is volgens mij z’n nekslag geworden waarom hij van huis uit niet gesteund wordt voor de post van secretaris-generaal van de OAS.”
“Dan jere wan argument waarom hij niet voorgedragen wordt: ‘U zou me aanspreken als we hem hadden voorgedragen en hij zou maar 5 stemmen hebben gehaald.”
“Jasses, weer een argument dat een aanslag is op ons gezond verstand.”
“Dus je moet niet meedoen aan het WK-voetbal, omdat je weet dat je niet door de achtste finale komt. Voetbalminnend publiek, u zou ons aanspreken als we maar vijf punten haalden.”
“Driekwart van de Caricom spreekt je nu aan omdat je Ramdin niet wil voordragen en nu haalt hij nul stemmen.”
“En hij zou beslist meer dan 5 stemmen hebben gehaald.”
“Maar allerlei halve krachten en partijloyalisten worden wel snel-snel voorgedragen op buitenlandse posten.”
“Je komt weer met je subversieve insinuaties en koloniale dinkies.”
“Ach man, bespaar me die bermpraat.”
“Wat is volgens jou dan de werkelijke reden dat Ramdin tegen beter weten in niet wordt voorgedragen?”
“Hij was niet fel vóór de snelle goedkeuring van de verruiming van de amnestiewet. Hij zei zelfs terecht dat er een beetje gewacht kon zijn daarmee. Inderdaad; die haast waarmee het werd doorgedrukt, heeft juist bij velen dat argwaan gewekt.”
“De hebi van onze leiders is dat ze naar de verkeerde adviseurs luisteren.”
“Ze moeten zeker naar jou luisteren, dan zou Suriname echt vooruit komen.”
“Ik geloof dat niet, dat kan niet de werkelijke reden zijn waarom ze Ramdin niet willen voordragen.”
“Je kent deze boys niet, beste jongere zuiplap in ons midden. Tijdens de jaren tachtig was je nog aan de papfles.”
“Nu aan de zuipfles.”
“Dat vind ik geen leuke opmerking.”
“Als je deze boys naar de mond praat, krijg je alles van ze gedaan.”
“Waarom denk je dat die Turkse ambassadeur hier zo fel anti-Europees uit de hoek is gekomen? Die heeft de boodschap begrepen. Praat net zo fel anti-Europees als hen, dan krijg je makkelijker wat goudconcessies of vergunning om nog meer casino’s te openen.”
“Of 80.000 hectaren bos.”
“Praat je hun niet naar de mond, dan mis je de voordeeltjes en op gezette tijden laten ze je een vies poepje ruiken.”
“Dat rancune-systeem komt me bekend voor. Praat je over de vorige regeringen?”
“Ach heren, al ben ik de jongste in jullie midden en leer ik heel veel van jullie, maar dit vind ik te ver gaan. Ik vind dat jullie, met alle respect voor jullie wijsheid en leeftijd, als een stel gefrustreerde oude mannetjes met een glas teveel op, redeneren. Zien jullie niet wat voor geweldige ontwikkelingen er momenteel aan de gang zijn? Zoals de eerste steenlegging van een minthouse op Zanderij?”
“Ja, op Zanderij. Dan kan ons goud netjes gezuiverd worden en van daaruit meteen weggevlogen worden naar de verkoopmarkt in Dubai. Daar wordt die grote njang gemaakt. Niet door ons hier, maar door hen daar.”
“Dat is behalve met Staatsolie toch met al onze productie tot nu toe zo gegaan? Leg je toch erbij neer, man! Zo zijn we, zo willen we, zo gaan we blijven, op een enkele uitzondering na die de regel bevestigt.”
“Alweer dat negativisme, alweer dat argwaan. Daarom gaan we niet vooruit komen. We willen toch buitenlandse investeerders aantrekken? En elke keer als eentje zich aandient, zoals de Kaloti Jewellry Group uit Dubai, zijn jullie argwanend. En waarom konden die Canadezen hier geen mint house openen?”
“Omdat ze er zelf eentje in Canada hebben. En we drukken onze bankbiljetten ook in Canada, en het gros van onze lotto-spelen komt ook van daar.”
“Buitenlands lottobedrijf bloeit, eigen kansspelen sukkelen; buitenlands mijnbedrijf bloeit, eigen mijnbedrijf sukkelt, buitenlandse houtbedrijven...”
“Ja, ja, is goed, laat maar zo. Als dat ons tegen beter weten in gelukkig maakt, dan laat ons maar de buitenlandse masters dienen: that’s us, that’s Su.”
“En ons ding is het vloeibare goud, gemengd met zilver, niet in ons mint house, maar in ons drinkhouse. Heren proost.”

Rappa