Groei economie zonder evenredig minimumloon is a-nationaal

Voorzitter Robby Berenstein van de vakcentrale C-47 vindt het kortzichtig en a-nationaal wanneer het bedrijfsleven niet mee zou willen gaan met een minimumloon van tenminste SRD 5 per uur. “We hebben niets aan geweldige bedrijfseconomische cijfers, wanneer de werkende klasse geen toekomst heeft”, zegt Berenstein.

De vakbondsleider zegt aan Starnieuws dat het bedrijfsleven onmogelijk in gevaar kan komen wanneer de werkende klasse bestaanszekerheid wil hebben. Er kan volgens hem geen sprake zijn van economische groei wanneer die slechts ten gunste is van een kleine groep en de massa of werkende klasse geen toekomstperspectief heeft.

Kijkt alleen naar eigen winst
Het bedrijfsleven zal deze week een presentatie houden op een bijeenkomst het Tripartiet Overleg. Binnen dit orgaan, bestaande uit een deel van het bedrijfsleven, de vakbeweging en de overheid, wordt geruime tijd gesproken over een sociaal zekerheidsstelsel waaronder de invoering van een minimumloon. Alle partijen zijn het erover een dat er een basisminimumloon moet komen. Het bedrijfsleven heeft echter moeite met SRD 5 per uur als minimumloon.

Berenstein zegt dat bij de redenering van het bedrijfsleven er niet alleen gekeken moet worden naar de eigen ‘vette winsten’ die waarschijnlijk iets minder gaan worden. Volgens hem moet dit vraagstuk niet op een enge manier benaderd worden. “Het bedrijfsleven kijkt niet naar de positie van de werknemers, hun bestaanszekerheid en wat die nodig is om hun gezin te onderhouden. Maar dat is voor ons wel belangrijk, dus men moet niet met SRD 3 en SRD 4 op ons komen”, zegt hij.

Scheefgroei
Berenstein benadrukt dat zoals nu de economische groei wordt beschreven door het bedrijfsleven, zonder een evenredige verdeling daarvan er een gevaar aanwezig is voor enorme inkomensverschillen en een scheve economische groei. “Die economische groei is dan maar voor een klein deel en de rest verpaupert, waardoor je meer armoede krijgt. Berenstein stelt dat er voorbeelden genoeg zijn waar economische groei zonder welvaart voor de massa heeft geleid tot grotere armoede die op zich weer leidt tot veel meer excessen, zoals criminaliteit. Hij noemt onder andere Trinidad and Tobago, dat in principe een florerende economie heeft met voldoende kapitaal, maar het verschil tussen arm en rijk groot is. Dit is uitgemond in criminaliteit en prostitutie. “Al heel gauw krijg je crimineel gedrag en corruptie”, zegt de vakbondsleider . Dat soort excessen willen we niet hebben. Als er geld is moeten we mensen een bestaanszekerheid geven”.

Volgens Berenstein is het niet correct te stellen dat het bedrijfsleven alleen de motor is van de economie. Het gaat om veel meer factoren zoals bedrijf, bedrijfseigenaar, werknemer en overheid. Een tweede aspect is dat wanneer er een rechtvaardige verdeling is van de economische groei, er meer koopkrachtversterking is. Het bedrijfsleven wordt daar automatisch beter van. Mensen kunnen meer kopen bij het bedrijfsleven, een lening nemen om te bouwen en andere noodzakelijke dingen aanschaffen. Het geld gaat automatisch weer terug naar het bedrijfsleven. “Dus versterking van koopkracht is ook een ‘boast’ voor de economie en zal het bedrijfsleven er zelf beter van worden. Het is kortzichtig om slechts te denken dat arbeiders betaald moeten worden en de eigen winsten minder worden. Dat is geen nationale opstelling”, benadrukt Berenstein.

Wilfred Leeuwin