Verklaring Jongeren tegen Amnestie (aangeboden)

Nog een dag om op te staan. Nog een dag om mezelf af te vragen waar de wereld heen is gegaan?
Vandaag kent iedereen de betekenis van mensenrechten. Maar hoeveel van ze willen er daad werkelijk voor vechten? 'Bedrog!',zeg ik je. Boi ik vertel het je. Ik hoef geen swagg te hebben om erbij te horen. Die modo die ze maken, gekleed in deftige woorden zoals humanitair, rechten, mensen, respect op leven. Weten ze wel wat ze aantrekken dat ze praten over vergeten en vergeven?Ik moet toch eerst weten om te vergeten en vergeven? Maar vergeten, dan moet ik een stukje van mezelf ook vergeten?Nee vergeten gaat moeilijk dat moesten ze beter weten .Al die torie’s dat ik van ze moest horen. Hai baja daar ga ik weer. Altijd tekeer.

Maar zeg me dit als wij jongeren niet opkomen, wie doet het dan wel voor ons? De jeugd van vandaag is de toekomst van morgen, dat klopt voor geen ons. Laat mij je zeggen wij bepalen onze situatie elke dag. Ja ik weet dat je erom lach maar vandaag is onze dag. 'Lib a torie' schreeuwen ze. Maar waarom moeten we luisteren naar ze? Eens in een jaar kunnen ze praten over hoe triest het allemaal is. Hoe ernstig het allemaal is! Hoe vreemd het allemaal is. Dan vragen wij ons af, sampsa? Wat is er met hun mis? Hoor je dat?Hoor je dat? “Het was toen gebeurd, a psa kba.” “Het zijn maar enkele levens” en dan denk ik bij mezelf ai mi mama!

Waarderen wij zo in Suriname levens of na mi ne yere bung? Arki mi piking! Me moeder zei me altijd dat leven, ja dit leven hoe dan ook niet van ons is en we het van niemand moeten weg grijpen. Nou ja niet iedereen kan dat begrijpen. Recht en waarheid maken vrij, zo te zien zijn wij dan wel vrij? Die bigi sma’s zijn ook niet ver achter,met uitzondering van me wijze oma’s en opa’s die nog willen praten. Meisje stil praat niet over die levens die gestolen zijn men houdt je in de gaten! Als ik bang moet zijn voor me verleden moet ik dan ook bang zijn voor me toekomst? Vragen blijven verschijnen en punten die blijven maar verdwijnen! Maar een laatste vraag al dat goed is, is toch te betrachten? Waarom moeten we dan het slechte afwachten? Wij jongeren dempen put eerst voordat al die koeien verdrinken.

Sharona Cherriel Lieuw-On