Harde standpunten Europa bij sluiting ACP/EU-bijeenkomst

De gezamenlijke parlementaire vergadering van ACP en Europese landen is enerzijds geëindigd in een gemoedelijke sfeer van vriendschap met af en toe zelfs wat hartelijke emotionele momenten. Tijdens de laatste lunch, waarop afscheid van elkaar is genomen, was dat duidelijk te merken. Anderzijds eindigt de parlementaire top, voor de zoveelste, zonder dat partijen op zakelijk gebied dichterbij elkaar zijn gekomen.

In Paramaribo zijn zowel de voormalige koloniën als Europa harder geweest in hun standpunten. “We hebben ten aanzien van het tekenen van de economische samenwerkingsovereenkomsten niets bereikt”, geeft de Europese co-president van dit parlement, Louis Michel, aan.

Harde standpunten
Op een persconferentie aan het eind van de vergaderingen die acht dagen hebben geduurd, laat Europa weten dat over de inhoud en het doel van sommige artikelen in de overeenkomst Europa geen enkele concessie zal doen naar de ACP-landen. Integendeel zegt Michel dat de ACP-landen teveel voordeel willen hebben en niet bereid zijn hun economieën te hervormen met onder andere belastingsystemen en het aanpassen van hun handelsbeleid ten opzichte van Europa.

Hij geeft toe dat Europa er aan zal moeten werken dat de ACP-landen de relatie niet ervaren als één waar Europa de boventoon voert, het gevoel bestaat alsof de koloniale periode wordt voortgezet en de bureaucratie die al in de overeenkomst met ambtelijke woorden wordt vastgelegd. Europa moet meer doen om de moeilijk geschreven overeenkomst (EPA), begrijpelijker te maken voor de ACP-landen.

Geen water in de wijn
Michel zegt dat nu is afgesproken dat een commissie in het leven wordt geroepen die alle kanttekeningen en alle tegenstellingen en kritieken van de ACP-landen gaat inventariseren. De EU zal daarnaar kijken, die analyseren en verder bespreken tijdens de gezamenlijke vergaderingen. De co-president benadrukt dat Europa vooral geen water in de wijn zal doen als het gaat om zijn invloed die hij heeft bij het bepalen en zijn betrokkenheid bij de vrijhandelsovereenkomsten die de ACP-landen buiten de samenwerking sluiten met andere belangrijke handelspartners. Het gaat dan om landen zoals Brazilië, China, Amerika, Canada, India en andere Aziatische machten.

Europa eist niet alleen deel te hebben in de preferenties die de ACP-landen sluiten met deze belangrijke handelspartners, maar heeft ook nog een beslissende rol als dit soort bilaterale vrijhandelsovereenkomsten mogen worden gesloten. In de economische samenwerkingsovereenkomst tussen Europa en zijn voormalige koloniën, staat dit vastgelegd in artikel 19 van de EPA. Waar de ACP-landen zich aan storen is dat Europa zonder de ACP-landen te kennen wel vrijhandelsovereenkomsten mag sluiten, waarin de ACP-groep geen enkele zeggenschap heeft. “Wij zullen nooit ons standpunt hierover wijzigen”, zegt Michel die vindt dat de ACP-landen dubbel voordeel willen halen hiermee.

Hervormen belastingsysteem
Een ander heikelpunt in de relatie tussen Europa en de ACP-groep, is dat Europa vindt dat de voormalige koloniën stapsgewijs de ACP-markt volledig invoerrechtenvrij moet openstellen voor Europa. Hiervoor is al een tijdpad ingezet. Europa vindt dat de ACP-landen de inkomsten die zij hiermee zullen verliezen, gewoon moet verhalen op hun burgers, door het hervormen van hun belastingsysteem.

Eén van de belastingregelingen is onder andere de belasting toegevoegde waarde (btw). Michel vindt dat de eisen van Europa er juist zijn om de ACP-landen te helpen hun economie net zo goed te maken als die van Europa. Weer een andere discussiepunt is, dat volgens de ACP-landen Europa verdeel en heers zaait, door het toepassen van ongelijke voordeelregels binnen de ACP. Op de persconferentie was tot verbazing van de journalisten co-president Musikari Kombo, co-president namens de ACP-landen afwezig. Naar verluidt moest hij dringend weg voor een spoedbijeenkomst in Brussel.