Oppositie richt pijlen op staatsinkomsten

Wanneer dinsdagmiddag de begrotingsbehandeling wordt voortgezet, zijn de inkomsten van de Staat één van de meest belangrijke vraagstukken van de oppositie. Volgens parlementariër Asiskumar Gajadien (Nieuw Front/VHP) is het in historisch perspectief gezien nooit eerder zo geweest dat door Suriname zoveel gegenereerd is uit de goud- en olie-industrie.

De berekeningen en voorspellingen van de oppositie tonen aan dat slechts een derde van de totale inkomsten wordt gegenereerd als staatsinkomsten. De vraag is waar de rest van het geld naartoe gaat. Bij de aanvang van de begrotingsbehandeling had de oppositie al haar vermoeden uitgesproken dat de regering bezig is geld op te potten om haar eigen eventuele herverkiezing in 2015 te financieren. “Maar nu blijkt ook dat de meeste inkomsten worden opgestreken door politieke vrienden, die lucratieve deals en concessies krijgen toegewezen”, zegt Gajadien.

De productie uit de goudsector is op jaarbasis meer dan US$ 1 miljard. Er zijn goede olie-exporten waarvan de inkomsten nog nooit zo hoog zijn geweest, onze economie groeit en is het bruto binnenlands product gestegen. Maar de wijze waarop met deze inkomsten wordt omgesprongen en besteding daarvan baart zorgen, doet Gajadien uit de doeken. Enkele voorbeelden die de bezorgdheid versterken zijn de ingediende begrotingen, waar de daarin aangegeven bestedingen niet overeenkomen met de praktijk. “Dat er steeds nieuwe uitgaven zonder specificatie bijkomen, is een voorbeeld. Daarnaast zien we dat alle controle instituten zoals de Rekenkamer en de Centrale ’s Lands Accountantsdienst (Clad) slecht presteren en geen goede controle kunnen uitoefenen. De schandalen van corruptie binnen de regering die we horen, komen niet van deze controle instituten”, laat de parlementariër weten.

Honderdvoud aan dervingen
Hij zegt dat een groot deel van de inkomsten niet terecht komt in de staatskas. Uit de deal met goudmaatschappij gaat ruim US$ 100 miljoen naar de staatskas, maar uit de kleinschalige goudindustrie die volgens officiële cijfers zelf meer produceert dan de goudmaatschappij ontvangt de Staat nog niet eens US$ 1 miljoen. “Een honderdvoud aan dervingen”, zegt Gajadien. Volgens hem is het daarom dat er vanuit de regering geen overzichtelijk beleid is van exporten, concessies en aanbestedingen van projecten, omdat die worden gegeven aan politieke vrienden. “Als we zien dat hout aan netto inkomsten nog geen SRD 1 miljoen aan de retributiegelden opbrengt, terwijl Suriname een concessiewaarde heeft in deze sector van US$ 400 tot US$ 600 miljoen. We zien dat concessiehouders vreemde, maar lucratieve deals sluiten met buitenlandse maatschappijen en behoorlijke inkomsten opstrijken”, vervolgt Gajadien.

Hij vreest dat hiermee politieke invloeden worden opgekocht, zoals dit is gebeurd in veel Afrikaanse landen. Daar zijn veel natuurlijke hulpbronnen in productie gebracht, maar is slechts een kleine politieke elite er beter op geworden en is het gros van de gemeenschap in armoede blijven leven. Eén van deze landen is Equatoriaal Guinea. In Suriname beheert de buitenlandse houtgigant Greenhart meer dan 400.000 hectare aan houtconcessie. “We willen transparantie van de regering en daar gaan we bij de voortzetting van de begrotingsbehandeling op staan.”