Ziekenhuisdirecteuren Peru lopen massaal weg

Ongeveer 90% van de directeuren van Peruaanse ziekenhuizen hebben massaal ontslag genomen om de artsen die in staking zijn te ondersteunen. De artsen staken om hogere lonen.

Het hoofd van de Peruaanse medische federatie, Cesar Palomino, zegt dat alleen al in de hoofdstad Lima meer dan 300 leidinggevenden zijn gestopt. De staking van de bijkans 11.000 artsen gaat de vijfde week in en heeft geleid tot enorme achterstanden in ziekenhuizen en klinieken. De artsen zeggen dat ondanks de recente sterke economische groei van Peru, hun loon in jaren niet is verhoogd.

Vakbonden verwijten het economisch beleid van de conservatieve president Ollanta Humala, dat de loonsverhogingen blokkeert. Humala wordt in zijn beleid ondersteund door de minister van Financiën Luis Miguel Castilla.

De staking heeft een keerpunt bereikt, zegt Palomino “en is de enige optie van de overheid om toe te geven aan de eisen van de artsen.” Hij denkt dat de oorzaak van de slechte situatie, de minister van Financiën is. Vakbondsvertegenwoordiger Jezus Bonilla zei: “Ons land is sterk gegroeid, maar lonen in de publieke sector zijn aanzienlijk gedaald in de afgelopen tien jaar. We hebben geen cent ontvangen van de economische stijgingen. Onze koopkracht is 30 of 40% gedaald."

Misdaad
De overheid - die ook al kampt met een staking van leraren – blijft erbij dat beloning gebaseerd moet zijn op de verdiensten en gekoppeld moet worden aan prestaties. "We roepen de artsen op om weer aan het werk, omdat de mensen die het slachtoffer zijn van de staking, de patiënten zijn", zei Castilla eind vorige maand. "Dialoog is altijd open, er is een aanbod gedaan, maar we zullen niet reageren op chantage."

De minister van Volksgezondheid, Midori de Habich, heeft gezegd dat de leidinggevenden van de ziekenhuizen die ontslag nemen “een misdaad begaan.” De staking van de artsen beïnvloedt in het bijzonder de armsten van Peru, die zich geen particuliere gezondheidszorg kunnen veroorloven.

Toen Humala in juli 2011 aantrad als president had hij gezworen om armoede en sociale uitsluiting uit te roeien. Maar veel Peruanen klagen dat hij niet genoeg heeft gedaan om de rijkdom, verkregen uit de exploitatie van de natuurlijke hulpbronnen van het land, te verdelen.