Ingezonden: Probleem studielimieters heeft twee zijden

Het probleem van de studielimieters moet van beide kanten bekeken worden. Het is geen makkelijke klus voor de universiteit om de administratie over zoveel studenten te voeren.
Ergens moet er wel een eind komen aan de al te lange studieperioden; dit is ook voor de universiteit overzichtelijker. Hiermee wil ik absoluut niet zeggen dat studenten zomaar afgeschreven moeten worden, maar er moet een middenweg gezocht worden.

Om het probleem zo goed mogelijk op te lossen is het natuurlijk nodig om na te gaan waar het ontstaan van deze onsmakelijke situatie ligt. Allereerst zijn veel studenten niet op de hoogte dat er ook iets als deeltijdse opleidingen bestaan. De meeste studenten werken zelf ook om de studiekosten beheersbaar te maken. Met een voltijdse opleiding is een baan heel moeilijk te combineren. Als de studenten in plaats hiervan gekozen hadden voor een deeltijdse opleiding, hadden ze iets meer tijd hun studie af te ronden.

Verder zijn er enkele docenten waar bij wie je niet met studeren, maar met geluk een vak kan halen. Als het gros van studenten slecht schoort voor een bepaald vak of onderdeel, denk ik niet dat het alleen aan de student ligt. Er zijn heel veel studenten die te kampen hebben met dit probleem. Toch hoor je bitter weinig over deze taferelen. In onder onsjes, wordt er wel flink geklaagd over docenten, maar niemand durft acties te ondernemen uit vrees voor rancune. Het is ronduit belachelijk als een student alle vakken gehaald heeft en met slechts om één vak afgeschreven moet worden. Ik denk niet dat studenten die alle vakken gehaald heeft, als minder beschouwd moet worden als zij een onderdeel niet kunnen halen. Hiervoor moeten er andere maatregelen getroffen worden. Theoretisch bestaat de mogelijkheid voor een andere tentamenvorm, maar niet alle docenten zijn bereid hieraan mee te werken.

Ook de periode tussen en tentamen en een herkansing is veel te lang. Tegen de tijd dat de herkansing gemaakt moet worden, is de student alweer alles vergeten. Ook de begeleiding van studenten in de afrondende fase laat veel te wensen over. Een studierichting als bedrijfskunde, daar mogen studenten alleen begeleid worden door docenten die daar les geven. Meestal hebben deze docenten ook nog een andere baan in het bedrijfsleven. Hoe moet zo een docent tijd maken om zoveel studenten in zo een korte tijd begeleiden? Dit heeft ook verder invloed op de kwaliteit van de inhoud van een thesis. Het probleem is makkelijk op te lossen door mensen van het bedrijfsleven met een bepaald niveau ook de kans te geven studenten te begeleiden.

Natuurlijk zijn er ook studenten die helemaal niets presteren, en die mogen dan ook conform de regels terecht afgeschreven worden. Als bovenstaande punten goed aangepakt worden dan moet het ook geen probleem zijn om conform het bestaand reglement te handelen.

Rajnishkant Paltantewari