Column: Politieke Borrelpraat (PBR) deel 114

“Broeders, dat ging weer goed fout met de benzineprijs, de afgelopen week.”
“We doen weer eens alsof wij het enige land in de wereld zijn waar de benzineprijs aan het stijgen is.”
“Da wat? We produceren olie, we verdienen dik aan de export ervan en toch betalen we zo duur.“
“Ik ben het eens met dat assembleelid: we moeten protesteren tegen die hoge olieprijs, die governementtake moet afgeschaft worden.”
“Ja, prachtig, schaf die take af, de benzineprijs gaat met een esserdeetje omlaag, hiep-hiep-hoera, we rijden weer flink goedkoop à la dol, we leren niet bezuinigen, nee, dat willen we niet, en als de prijs internationaal weer stijgt, en dat gaat zeker gebeuren, wat dan?”
“Dan moet de overheid die brandstofprijs maar subsidiëren.”
“Uit welk potje? Je wilde die governementtake toch afschaffen? Die pot is dan leeg.”
“Dan maar uit andere potjes die vol zijn.”
“Die waren al half vol en dan zijn die helemaal leeg om het gat te vullen dat door het afschaffen van die governementtake is ontstaan.”
“Ben ik eens, die ‘take’ moet niet afgeschaft worden. Want ik denk niet dat die honderden schoollokalen die nu volgens onze ‘weer eens te laat’-cultuur worden afgebouwd, uit de opbrengsten van ons onderwijs worden betaald, want we betalen geen schoolgeld. Dus dat kan dankzij die governementtake.”
“Maar ik ben eens met dat assembleelid dat dat vrij tanken van dienstvoertuigen moet ophouden.”
“Ga jij dan de diesel van de brandweerauto, pro-wagen of ambulance betalen als ze voor jou uitrukken?”
“Ik heb het over die politieke profiteurs, die beleidsmedewerkers en sommige van die omhooggevallen leden van RvC’s van parastatale bedrijven, over die heb ik het.”
“Ben ik volledig met je eens, maar hoeveel liter bespaar je dan? Stel het gaat om honderd wagens maal 100 liter per week is 10.000 liter per week. Weet je hoeveel liter wij met z’n allen per week tanken?”
“Even grof rekenen. Minstens 170.000 auto’s maal 50 liter per week dat is acht en een half miljoen liter per week, en dat is alleen maar benzine voor personenwagens, nog geen bromfietsen en geen diesel, voor bussen, trucks, boten en waterpompen waarmee ons binnenland wordt leeggespoten.”
“Dat is zeven liter per dag per personenwagen, met een verbranding van één op 10 zullen we zeggen, is dat zeventig kilometer per dag.”
“Ik zou m’n achterban eerder leren hun rekenkennis in de praktijk te brengen en hun verbruik per dag te berekenen en het aantal kilometers dat ze elke dag noodzakelijk moeten afleggen. Zo kunnen ze beter nagaan waar ze kunnen bezuinigen.”
“Dat heeft volgens mij meer effect, dan om ze op te jutten om op straat te gaan schreeuwen dat die brandstofprijs omlaag moet.”
“Dat noem ik GP, oftewel Goedkope Politiek.”
“Ik vind van niet, want het is goed dat er druk op die overheid wordt uitgeoefend, want die is de grootste verspiller. Daar moet het verbruik en misbruik sterk verminderen.”
“Ja, net zoals het niveau van de sopi in je glas en het niveau van je verstandelijke vermogens.”
“Zeg me geen nonsens alsof jij alleen verstandelijke vermogens op hoog niveau hebt. Jij bent ook een stommerik die maar benzine en energie verspilt.”
“Wil je me beledigen, wil je me neerhalen? Wil je zien dat ik je klap? Zeg ‘njèh’…”
“Heren, heren, elkaar niet beledigen hier. Laten wij het goede voorbeeld geven, want dat is de afgelopen week wereldwijd ook goed fout gegaan door dat beledigen.”
“Ja, vind ik ook. Een of andere anonieme idioot beeldt de gerespecteerde profeet van een wereldgodsdienst in een filmpje uit als seksist, pedofiel en homo en het gevolg is een oprisping van bot geweld met ettelijke doden en gewonden.”
“Zelfs een ambassadeur moest het ontgelden.”
“Ej, Jules, ma la’we eerlijk zijn, die broeders van je zijn echt wel licht ontvlambaar als het om hun heilige profeet gaat.”
“Geef ze ongelijk. Die broeders van jou doen toch ook wild als hun profeet uit Nazareth in een film bijvoorbeeld wordt beledigd?”
“Ja. Maar we gaan echt niet zo tekeer als jullie.”
“Correctie. Ik noem maar een willekeurig voorbeeld. Toen de film ‘The last Temptation of Christ’ draaide, gooiden christen-fundamentalisten toch brandbommen in een theater waar de film draaide.”
“Wat was er dan zo fout aan die film?”
“Het beeldde de menselijke kant van heilige Jezus van Nazareth uit, met verlangens naar een vrouw en een gezin en dat was niet volgens de Bijbelse geschriften.”
“En hier in ons land was er toch een heisa gemaakt toen de musical ‘Jezus Christ superstar’ in de bioscopen draaide?”
“Ai, ik kan me herinneren, juist door die hele ophef oen njang les en we zijn toen met een hele groep in Star die matinee gaan kijken; ik heb er geen spijt van gehad; wat een zangtalent, wat een sterke liedteksten, wat een menselijke uitbeelding van Jezus. Dat mochten we zeker niet zien.”
“Ja, maar dat gooien van molotov-cocktails in die bioscoop was het werk van een stel fanatiekelingen.”
“Nou, daar zeg je het zelf. Dat zeggen we ook over die bestorming van de Amerikaanse ambassade in Libië.”
“Volgens mij laten extremisten tussen de betogers met zware wapens de zaak doelbewust uit de hand lopen, zoals bij die Amerikaanse ambassade in Libië. Zeker hadden ze gehoopt dat Amerika hard zou terugslaan, oog om oog, tand om tand, dan konden ze nog meer mensen in nog meer Arabische landen opjutten tegen die Amerikanen.”
“Gelukkig hebben de Amerikanen beheerst gereageerd en het beledigen van de heilige profeet afgekeurd, maar ook het beestachtig geweld dat daarop volgde. En gelukkig is er vanuit leidinggevenden uit de Arabische wereld in soortgelijke bewoordingen gereageerd.”
“Maar soms lijkt het alsof politieke machthebbers dit soort fanatiekelingen hun gang laten gaan en soms zelfs stimuleren, alleen om er politieke munt uit te slaan.”
“Maar als de zaak uit de hand loopt, is het diezelfde overheid die dan met grof geweld de ordepolitie laat inhakken op de betogers.”
“Kijk wat er bij die platinamijn in Johannesburg is gebeurd; mijnwerkers willen gewoon een beetje meer loon, dat wordt geweigerd, de vlam slaat in de pan, de ordepolitie schiet met scherp, tientallen doden. Nu ligt dat bedrijf stil en die stakingsgolf breidt zich uit.”
“En de arbeiders en hun gezinnen die in krotjes van opengeslagen tonnen en verroeste zinkplaten wonen, zeggen verbitterd aan de pers dat ze jarenlang tegen de Apartheid hebben gestreden, die hebben helpen afschaffen en nu worden ze nog erger onderdrukt door hun eigen broeders.”
“Daarom zeg ik: machtwellust kent net als fanatisme geen etniciteit, religie of nationaliteit. Die kent maar één taal, en die is: ‘Steeds meer power for me and my foetoeboys en hielelikkers. En wie dat streven bedreigt, gaat ervan lusten, al ben je my brother, mijn broeder, hamer bhai of mi baala.”
“Da wat moeten die uitgebuite mijnwerkers dan doen? Weer voor een hongerloontje gaan werken?”
“Lijkt me de beste keus voor hen en hun gezinnen. De zwarte managers en blanke eigenaren van die platina-mijn lijden nu echt geen honger.”
“En elk mijnbedrijf heeft zijn reservevoorraad en door de sluiting van de mijn stijgt de prijs van platina wereldwijd. Wie gaan daarvan profiteren? De arbeiders of de aandeelhouders van het mijnbedrijf?”
“Elk systeem is op meerwaarde toevoegen door goedkope arbeidskrachten gebaseerd. Hoe ga je anders vette winsten maken?”
“Jakkes, dus de werkende klasse is altijd het haasje. In welk systeem dan ook, kapitalistisch of communistisch. In de westerse landen wordt die alleen maar beter en mooier verpakt dan in de communistische landen.”
“Is niet waar. In communistische landen zoals toen de Sovjet Unie was, waren er geen sociale klassen en was iedereen echt gelijk, iedereen noemde elkaar ‘kameraad’, zeg of dat niet waar was.”
“Ja, het was waar. Kameradski, ja. Het was: Goedemorgen kameraad partijvoorzitter. Goedemorgen kameraad arbeider.”
“Mooi mang, geen klassenverschil.”
“Ja, maar een ieder droeg hetzelfde donkere pak, geen kapitalistisch gedoe met stree libi wie de mooiste kleren heeft.”
“Ja mooi, iedereen droeg hetzelfde donkere pak, ja, maar dat van de kameraad-partijvoorzitter, zijn innercirkel van kameraad-toppers en kameraad-leden van het politbureau, hun pak was van zacht linnen en satijn, terwijl het pak van de miljoenen kameraad-arbeiders van ruwe, jute-achtige stof was, dat jeukte en stak op je huid.”
“En de leden van de partijtop en hun gezinnen mochten winkelen in luxe winkels waar vrijelijk buitenlandse, dus kapitalistische producten verkrijgbaar waren, terwijl het volk, de uitgebuite massa, in volkswinkels vol derderangsproducten en lege rekken moest kopen en daarbij vaak nog urenlang in de rij moest staan.”
“Het enige wat ze overvloedig en goedkoop konden vinden, was Wodka van slechte kwaliteit.”
“Jullie zeuren met je anti-revolutionaire revisionistische pro kapitalistische….”
“Ja is goed, drink een shot op mijn kosten, ober, geef’em een shot Wodka, proost, kameradski, brotherski, bradaski, bhaiski, baalaski.”
“Maar de Nederlandse kiezerski heeft gesproken, de twee grote partijen zijn massaal sterker gemaakt ten koste van de kleintjes.”
“Dat noemt men strategisch stemmen.”
“Men zegt: die twee groten zijn tot elkaar veroordeeld. Samen hebben ze een comfortabele meerderheid, zonder onbetrouwbare, chanteerderige en fanatieke kleintjes.”
“Maar met die twee groten wordt het een vechtkabinet, want je krijgt dan eerder de situatie van twee kapiteins in de stuurhut. De een wil links koersen, de andere rechts.”
“Dat is toch goed? Wat is niet beter dan toppolitici die elkaar opvreten in plaats dat ze het volk elkaar laten opvreten?”
“Maar die Wilders heeft toch een flink pak slaag gehad; die zingt nu een toontje lager.”
“Maar zijn racistisch en anti Europa-gedachtegoed heeft nog altijd honderdduizenden kiezers getrokken.”
“En laat het fout gaan met die Rutte of die Samson apart of met elkaar, laat dat bodemloze vat van die verspillende Zuid-Europese landen maar steeds gevuld moet worden door de spaarcentjes en verdiensten van de Noord-Europeanen, dan krijgt die Wilderspartij bij de volgende verkiezingen weer een hoop kiezers erbij, vooral als er eentje daar overneemt die niet zo fanatiek op die broeders en zusters van Jules scheldt.”
“Gelukkig gaan ze in Nederland allemaal apart de verkiezingen in, dan weet een ieder hoe sterk die is, en na de verkiezingen sluiten ze pas coalities.”
“Hier sluiten we al vóór de verkiezingen allerlei mammoet- en waterhoofdcombinaties, waarbij zwakken profiteren van de stemmen van de sterken.”
“Die Somo heeft dat toch duidelijk afgestraft door alleen de verkiezingen in te gaan en welke partij binnen het Nieuw Front kelderde toen meteen als een baksteen?”
“Onze vijftig-plus partij aan de Wanicastraat.”
“Hé, beledig mijn stanko-partij niet, we doen aan verjonging.”
“Ja, pas als jullie vijftig-plus, sjorrie, jullie vijfenzestig-plus partij verdronken is…..”
“Maar ook met deze regering lukt het maar niet om ordening en transparantie te brengen in het grondbeleid. De ellende wordt alleen maar groter.”
“Tja, zie Zuid-Afrika: zelfde toneelstuk, zelfde ellende, alleen met andere spelers.”
“Ik ben het niet eens met deze beeldspraak. Ontwikkeling gaat volgens mij als een spiraal omhoog. Daarom zie je steeds dezelfde dingen langsgaan, maar steeds op een hoger vlak. Dus het is een aangepast toneelstuk met deels andere spelers.”
“Ik denk dat jullie het geen haar beter doen als jullie nu in de cockpit van de staat zouden gaan zitten. Babbelen vanachter een glas sopi is toch zo gemakkelijk.”
“Ik ben zeker dat Baas in 2015 alleen de verkiezingen ingaat.”
“Somo ook; die gaat weer proberen in het midden te gaan zitten en zich aan de best biedende te verkopen.”
“En Chandrika gaat zeker ook alleen, wat een groot deel van zijn achterban allang wilde, maar die Shanti-baboe wilde niet; die was toch zo gehecht en verknocht aan zijn Ronald aan het stuur, pats-boem, toen ging de Frontkar in de trens, poedjoem.”
“Da wie gaat bundelen voorafgaand aan de verkiezingen?”
“Nieuw-Sranang met DAg-91, met Ha-PP, Pee-eS-Vee, SPAt en DU bist alles.”
“Correctie, wij zijn altijd alleen gegaan, op eigen sterkte zijn we binnengekomen en we gaan fo meer, we gaan voor goud, wacht maar, wij worden hét alternatief van 2015, je gaat zien.”
“Goed zo, voorlopig Doe je je glas, want die is nu leeg, ober, doe z’n glas weer vol, doe ‘t, doe ’t zo: gloek, gloek, gloek.”
“Doe maar, wacht maar.”

Rappa