Carl Breeveld: “Wij laten ons niet als broekies behandelen”

Een tikje vermoeid is hij wel zo langzamerhand. Gisteren nog een vergadering om alle propagandisten de laatste instructies voor de verkiezingsdag te geven. Daarna een meeting op Onverdacht in Para. En tussendoor interviews, veel interviews. Want DOE moet het van wijk- en huisbezoeken hebben maar vooral ook van de media. En die aanpak lijkt wonderwel te werken, vertelt DOE-voorzitter Carl Breeveld. Zondagmiddag, een uur voor een rondrit door de stad met partijaanhangers, heeft hij tijd voor een gesprek met Starnieuws.

Breeveld waagt zich niet aan voorspellingen. Vorige week had hij het nog over zes tot zelfs zeven parlementszetels voor DOE op basis van de peilingen, maar ditmaal is hij voorzichtiger: “We gaan niet naast onze schoenen lopen en we zijn ook geen bluffers. Maar ik denk wel dat er iets moois voor ons in de lucht hangt op 25 mei. We merken het ook aan de reacties van andere partijen. Die hebben nu ineens commentaar op DOE. Verder valt mij op dat partijtoppers de peilingen net zo makkelijk naast zich neerleggen zodra de uitslag hen niet bevalt. Dat kan niet zomaar. Peilingen brengen de politiek juist op een hoger plan.”

Een jaar geleden, toen Breeveld net was benoemd als partijvoorzitter, kwam DOE nog niet eens voor in de peilingen. Breeveld noemt een paar redenen voor de verrassende opmars van zijn partij: een positieve pers, direct contact met de burger, het vermijden van polarisatie en de toon van de campagnevoering: “Politiek heeft voor veel mensen iets negatiefs. Burgers zijn vaak ook teleurgesteld in de leidinggevenden. Ik denk dat onze partij mensen aanspreekt omdat we een nieuw geluid laten horen. En omdat we een boodschap brengen waarin ethisch leiderschap en transparante politiek centraal staan. Bovendien hebben we ook geen schandalen of uitglijers waar mensen ons op kunnen aanvallen zoals dat bij andere partijen wel gebeurt.”

Hoewel DOE een christelijke grondslag heeft, is dat niet de eerste associatie die de partij oproept. Het partij-imago is er een van ethiek, van normen en waarden. Breeveld bevestigt de christelijke signatuur van zijn partij: “Veel gelovigen kunnen zich vinden in onze ideeën maar we hebben niet een puur christelijke ideologie. In die zin zijn we geen getuigende partij. We staan bijvoorbeeld voor gerechtigheid, eerlijkheid en naastenliefde. De tien geboden zouden we ook heel goed als standaard voor onze moraal kunnen hanteren. Maar we sluiten niemand uit op basis van geloof, kleur, geslacht of wat dan ook.”

Over bepaalde issues die gevoelig liggen bij een christelijke partij, zoals euthanasie, abortus of het homohuwelijk heeft DOE nog geen standpunt geformuleerd, zegt Breeveld: “Daar moet we rustig de tijd voor nemen. Daarna kan de partij zich daar namens de leden over uitspreken.”

Naar aanleiding van de gunstige scores in opiniepeilingen organiseerde DOE vorige week donderdag een persconferentie over de koers van de partij na de verkiezingen. De hamvraag is met wie DOE eventueel gaat samenwerken. Hoewel Breeveld en ook Assemblee-kandidaat Regilio Dodson aangaven dat de partij geen enkele partij of partijcombinatie uitsluit, kwam die boodschap niet helemaal goed over in de media, zegt Breeveld: “We hebben gezegd dat we bereid zijn in de oppositie te gaan maar dat werd in een paar tv-programma’s uitgelegd alsof we bij voorbaat voor een rol in de oppositie zouden kiezen. Bij STVS heeft Henry Strijk dat zo gesteld en vervolgens nemen andere programma’s waaronder Panorama dat klakkeloos over. Je kunt je afvragen of Strijk daar misschien een bepaalde bedoeling mee heeft gehad, maar het beeld klopt niet. DOE wil juist het polarisatiemodel doorbreken. In de Surinaamse politiek is bijna iedereen gebrand op namen en personen. Terwijl wij eerst kijken naar het profiel en naar de inhoud.”

Breeveld benadrukt opnieuw dat DOE open staat voor samenwerking met alle partijen. Natuurlijk heeft dat ook met strategie te maken: het maakt de weg vrij voor kiezers die zijn uitgekeken op het Front en een stem op de Mega Combinatie net een stap te ver vinden. Hij houdt zich op de vlakte over de eventuele samenwerking na 25 mei: “Theoretisch zouden we met het Front kunnen samenwerken. Maar omdat daar zoveel partijen bij betrokken zijn, is dat best een moeilijk verhaal. Ook in de afgelopen regeerperiode hebben we kunnen zien hoe lastig het is om alle partijen bij elkaar te houden. Met zoveel verschillende partners is het moeilijk om een eenduidig beleid te voeren. Met de Megacombinatie zou dat misschien gemakkelijker gaan, maar daarin is weer één partij sterk vertegenwoordigd. Dan hangt het er helemaal vanaf hoe we worden gefaciliteerd in de onderhandelingen. Wat ik wel wil zeggen is dat we ons niet laten behandelen als broekies. Die houding vind ik getuigen van grote arrogantie. Dan moet ik meteen denken aan Henck Arron die het had over padvindertjes bij de militaire coup in 1980.”

En over Bouterse gesproken, die heeft zich volgens Breeveld zaterdag bij Radio 10 volmondig aangesloten bij de voorwaarde van DOE dat vooraanstaande personen in de regering geen strafblad mogen hebben en dat ze evenmin in een strafproces verwikkeld mogen zijn: “Ik begrijp dat hij het helemaal met ons eens is. Mijnheer DOE heeft gelijk, heeft hij gezegd. Maar vlak voor de verkiezingen zal Bouterse natuurlijk nooit roepen dat hij geen president kan worden.”

Een van de doelstellingen van DOE is om een nationaal ontwikkelingsplan op te stellen. Zo’n plan waarin visie en beleid voor de komende 25 tot 30 jaar zijn vastgelegd, zou een breed politiek en maatschappelijk draagvlak moeten krijgen. Het streven is vervolgens dat alle politieke partijen zich eraan committeren omdat het land te klein is om elke vijf jaar nieuw beleid te gaan ontwikkelen. Dat klinkt even idealistisch als doordacht, maar of het ook haalbaar is? Breeveld geeft toe dat het geen eenvoudige opgave is, maar hij ziet nu al voortekenen van een nieuw politiek tijdperk: “Mensen als Santokhi, Rusland en Van Ravenswaay richten zich heel sterk op de inhoud. Ze zijn bereid partijbelangen opzij te zetten. Wij willen een beroep doen op een sterkere bewustwording onder politici. Daarom zouden de oudere voormannen bij de grote partijen eruit moeten stappen. Die hebben ieder hun eigen ‘hebi’ waardoor nieuwe ontwikkelingen worden tegengehouden.”

Op de stoep voor het partijcentrum aan de Waaldijkstraat begint het aardig druk te worden. Veel met partijvlaggen getooide auto’s. Stuk voor stuk gevuld met aanhangers in partijtruien. En wat als een spontane actie begon, mede bij gebrek aan budget voor een afsluitende massameeting, resulteert uiteindelijk in een karavaan van dik vijftig goed gevulde auto’s. Carl Breeveld neemt plaats in de voorste wagen, zijn bovenlichaam steekt door het open dak. Toeterend komt de stoet in beweging. Breeveld zwaait. Zo bedankt hij het publiek: propagandisten, sympathisanten en al die nieuwe kiezers.

(tekst: Diederik Samwel/foto: Harmen Boerboom-Wereldomroep)