Uitgebreide smokkel tussen Albina en Frans-Guyana

De Staat Suriname loopt inkomsten mis door de welig tierende smokkel met Frans-Guyana. Vrijwel iedere dag bereiken korjalen volgeladen met onder meer rijst, cement, blom, soft en bier in zwarte vuilniszakken de Franse oever. Voor een zak rijst wordt al gauw een bedrag van 20 euro neergeteld. De politie en douane in Albina schijnen niet bij machte te zijn dit fenomeen structureel aan te pakken.

Aan de Surinaamse zijde van de grens heerst er een onoverzichtelijke situatie. Door de ongebreidelde verkaveling van de historische oever van de Marowijne is het voor de militairen, politie en douane haast onmogelijk toezicht te houden op het personen- en goederenverkeer in dit grensgebied. De supermarkten en rijsthandelaren op de rivierdam en onderhoudsstrook van het
ministerie Openbare Werken doen goede zaken.

Tekort aan personeel
“We hebben een tekort aan personeel, waardoor we niet eraan toekomen de nodige controle uit te oefenen”, zegt Rudi Harlequin, chef visitatie van Albina aan Starnieuws. Hij stelt de ingebruikname van een douanepost aan de Emmastraat ter hoogte van het nieuw gebouw van Commissariaat Marowijne, in het vooruitzicht. “Vanuit die nieuwe positie kunnen we smokkelactiviteiten beter overzien en aanpakken.”
Samsudin Tirtosentono, adjunct-verificateur bij de douane, zegt dat er een balie zal komen in Albina, waar importeurs invoerrechten kunnen betalen. “Voor een optimale dienstverlening zijn minimaal negen douaniers voldoende. Al twaalf jaar is er geen nieuwe lichting van douaneambtenaren geweest”, zegt hij.

De politie in het grensstadje heeft hetzelfde probleem. Waarnemend korpschef Humphrey Tjin Liep Shie, geeft ook een personeelstekort in het gebied aan. “Het is te begrijpen dat deze problematiek niet met een bezetting van twaalf man kan worden aangepakt. Het Korps Politie Suriname zal daarom dit aantal in Albina en Moengo structureel uitbreiden naar 25.”

Bijdrage aan staatskas
Tirtosentono onderstreept dat smokkelen niet nodig is. “De invoerrechten bedragen slechts een duizendste van de exportwaarde.” Voor goederen met een exportwaarde tot 300 euro kunnen de nodige documenten worden opgemaakt in Albina. Als het om een hogere waarde gaat, moeten de stukken in Paramaribo in orde worden gemaakt.
“Het is dus zaak dat burgers invoerrechten betalen, waardoor zij een bijdrage leveren aan de staatskas”, zegt Tirtosentono.

Tjin Liep Shie onderkent de extra knelpunten die beide korpsen in dat deel van Suriname ervaren. “Het gaat om een grensgebied met mogelijkheden voor smokkelpraktijken, waaronder drugsmokkel”, zegt hij. Hij geeft aan dat dit vraagstuk ook een beleidsintentie van de politie is en daarom voldoende aandacht zal krijgen.

Isaak Poetisi