Mr. Troon’s wijze lessen blijven als troost achter

Mr. Ferdinand Fransiscus Jozef Troon (1933) is zaterdagmiddag begraven na een troostrijke uitvaartdienst. “Wijlen advocaat Troon heeft de Surinaamse advocatuur lessen geleerd in zijn optreden als advocaat. Een rustig mens, een rechtvaardig mens, een advocaat met gedegen en vaak onomstotelijke argumenten, want het vakgebied administratief recht was zijn specialisme”. Dit zei de deken van de Orde van Advocaten, Stanley Marica bij de uitvaartdienst.

Minister Maurits Hassankhan van Binnenlandse Zaken zei dat “Meester Troon, zoals hij door velen onder ons werd genoemd, een leegte achter laat die wij elk op onze eigen wijze moeten invullen”, aldus de bewindsman. Troon is als jurist in 1972 begonnen op het ministerie van Binnenlandse Zaken. Kort daarna was hij belast met de waarneming van de functie van onderdirecteur om vervolgens in de jaren daarna het ambt van directeur van het departement te bekleden. “Een functie waarbij velen herinneringen aan over hebben gehouden voor de wijze waarop hij invulling heeft gegeven aan zijn taken. Dit heeft hij in eigen stijl gedaan”, zei Hassankhan.

De minister zei dat de ambtenarij zijn domein was, het juridisch kader zijn specialiteit, getuige zijn bijzondere rol die hij vervulde als een van de grondleggers van de grondwet en verkiezingswetgevingsproducten zoals de kiesregeling en het kiesbesluit. “Meester Troon’s rol, zijn bijdrage en plichtsbetrachting bij vooral de organisatie van verkiezingen in ons land is er een geweest waaraan wij met dankbaarheid terugdenken”, zei Hassankhan. De idealen van Mr. Troon, zijn denken en de aspiraties die hij nastreefde “zullen wij met elkaar dienen voort te zetten”. De minister doelde vooral op het effectiever maken van het overheidsapparaat.

“De verkiezingen staan voor de deur en meester Troon heeft ook daaraan zijn bijdrage mogen leveren als adviseur van de directeur van Binnenlandse Zaken en van de Beleidscommissie Verkiezingen”, aldus de bewindsman. Dochter Josette roemde de vele eigenschappen van haar vader. Hij heeft zijn kinderen vooral gestimuleerd om kennis te verwerven. Hij was een liefhebbende vader en had als motto: “kijk naar mijn daden, want die spreken”.-.