NPS gaat voor ICT educatie (aangeboden)

Morgen is het voor onze natie weer zover. De voorbereidingen worden door velen van ons getroffen om op 1 juli iets te doen. De regering heeft inmiddels ook het voortouw genomen door officieel de gemeenschap mede te delen dat maandag 2 juli 2012 een nationale vrije dag is. 1 juli is een onmiskenbare mijlpaal in de geschiedenis van ons land Suriname, omdat deze datum het keerpunt betekent in de arbeids- en menselijke verhoudingen in Suriname, maar ook omdat het een formeel einde maakte aan uitbuiting van de ene mens door de andere en ook een einde maakte aan grove schendingen van mensenrechten. Het zou echter pas in 1873 een feit zijn dat de tot slaaf gemaakten daadwerkelijk van hun vrijheid hebben kunnen genieten.

Helaas hebben degenen, die de ketenen van de slavernij achter zich hebben gelaten van de kolonisator toentertijd geen grond, geen werktuigen en geen startkapitaal waarop ook zij recht hadden ontvangen, zodat zij hierna voorspoed voor zichzelf konden organiseren. Desondanks hebben de directe nazaten van de tot slaaf gemaakten grote prestaties in Suriname neergezet. In dit kader kan zonder wie dan ook tekort te doen gedacht worden aan persoonlijkheden als: Jan Ernst Matzeliger, Big Jones, Jopie Pengel, Sophie Redmond, Bella Richards, Henck Arron, Humphrey Mijnals, Jagernath Lachmon, Quasi, Idin Sumita, Jnan Adhin, Wim Bosverschuur, Anton de Kom, Eddy Bruma, Cyryl Daal, Fred Derby, Clarck Accord, Graman Gazon, Eddy Vervuurt, Eddy Snijders, Akontu Felanti, Lieve Hugo, Boni, Baron en Jolie Cuer, Paul Flu, Henri de Ziel en Frank Essed.

De afschaffing van de slavernij in ons land heeft overigens niet slechts te maken met één bevolkingsgroep, maar met vele van de etnische groepen die Suriname rijk is. Zo zijn de eerste mensen, die door dezelfde kolonisator tot slaaf zijn gemaakt, de Inheemsen. Vervolgens zijn er Chinezen bij wijze van een pilot in 1853 naar Suriname vervoerd om mogelijk de plaats van de Afrikaanse tot slaaf gemaakten in te nemen. Vervolgens zou immigratie van Hindoestaanse contractarbeiders vanaf 1873 en immigratie van Javaanse contractarbeiders in 1890 door de kolonisator niet gewenst zijn geweest indien de slavernij in 1863 niet was afgeschaft.

Voor de huidige en toekomstige generatie Surinamers is het belang dat zij hun vaderlandse geschiedenis kennen. Zij moeten daarbij wel beseffen dat de Surinaamse geschiedenis anno 2012 nog in hoge mate vanuit een Euro-centrisch perspectief aan hun wordt voorgeschoteld. De NPS afdeling Paramaribo is dan ook voorstander van het systematisch herschrijven van de Surinaamse geschiedenis vanuit een Surinaams perspectief. Ook is de NPS afdeling Paramaribo een groot voorstander van het uitgangspunt, dat educatie de basis is voor de ontwikkeling naar sterke Surinamers. Sterke Surinamers zijn mensen die geloven in hun eigen kunnen en bewust bereid zijn op te komen voor hun rechten op het gebied van werkgelegenheid, huisvesting, redelijke prijzen voor basisgoederen, redelijke inkomens en redelijke pensioenen. Op dit punt aangekomen is het helder voor een ieder dat de Nationale Partij Suriname afdeling Paramaribo gigantisch veel werk te verzetten heeft wanneer het er om gaat om het toekomstbeeld van ons tot werkelijkheid te maken.

Bij het 100 jarig bestaan van de Emancipatie heeft een grote zoon van de Nationale Partij Suriname het volgende gezegd: ‘Dankbaar zijn wij, maar allerminst voldaan. Er moet huisvesting, voeding, werk en onderwijs zijn voor allen zonder uitzondering. En die ‘allen’ in Suriname zijn geëmancipeerden, zij hebben recht op een menswaardig leven, een menswaardig bestaan. Zij hebben allen zonder uitzondering recht op een passend onderdak, een volwaardige voeding, voldoende werkgelegenheid voor arbeid tegen een redelijk loon, en genoegzaam grond om te bewerken. Geen van hun kinderen mag deugdelijk onderwijs, goede medische verzorging en een hoopvolle kans op de toekomst tekortkomen. Het is een recht dat bij de voortgeschreden emancipatie hoort, een emancipatie die ons tevens de plicht oplegt, met alle kracht te streven naar de verwerkelijking van deze grondrechten van de vrije mens, wij zijn dankbaar maar niet voldaan. En ook nog niet moe’, aldus minister president Johan Adolf Pengel in 1963. Op weg naar 150 jaar Emancipatie in 2013 zal de Nationale Partij Suriname Afdeling Paramaribo deze materie op haar agenda plaatsen.

Vanuit deze grondgedachte, die past in de vernieuwingen en veranderingen die de NPS afdeling Paramaribo voorstaat zal vanaf 1 juli 2012, door de afdeling Paramaribo een pilot operationeel worden gemaakt in verschillende wijken van Paramaribo. Er zullen in eerste instantie tien scholieren uit diverse wijken worden geselecteerd, die in de gelegenheid zullen worden gesteld om gratis een computercursus te volgen. Dit initiatief zal elk jaar na 2012 met meer scholieren worden uitgebreid.
De afdeling Paramaribo van de Nationale Partij Suriname wenst de gehele Surinaamse gemeenschap een bezinningsvolle en feestelijke Keti Koti toe.

NPS, afdeling Paramaribo