Ingezonden: Keti Koti, Srefidensi en de politieke actualiteit

Emancipatie van de geketenden toen, en van de kansarmen en gediscrimineerden nu, is de kern van de politieke ideologie van de Nationale Partij Suriname. Keti Koti is de inleiding en grondslag voor Srefidensi.

Het grote verhaal van de Surinaamse geschiedenis is de slavernij en alles wat daarmee samenhangt. Het is een verhaal dat vandaag nog actueel is omdat de fundamentele issues van de slavernij – vrijheid en gelijkheid - nog steeds aan de orde zijn. En meer dan dat: we hebben te maken met levende attitudes en structuren, die samenhangen met het feodale verleden, die vandaag disfuncties in de samenleving veroorzaken.
Een van die disfuncties is het 'wingewest- en mijnbouwsyndroom':

• Suriname wordt gebruikt als wingewest, toen van de kolonialen, nu van het globaal, supranationaal kapitalisme.
• Suriname is een arena in de globale 'scramble for resources', toen door de West-Europese koloniale mogendheden, nu door multinationals uit alle hoeken van de wereld.
• Er is een wingewest- en mijnbouw-cultuur, waarmee bedoeld wordt de attitudes en gedragingen van Surinamers tegenover het land en de bodem van dit land: de get rich quick mentaliteit van de mijnbouw, van de handel, van politici: niet studeren en produceren, niet menselijke creativiteit en vaardigheden, neen, het land moet ons rijk maken, en de slavenarbeid van anderen. Toen waren het de 'Kabalen' en hun Amsterdamse geldschieters, nu zijn wij het zelf.

Keti Koti was niet slechts een berekende economische 'move', maar de fundamentele eerste stap in de ontwikkeling van Suriname van een volksplanting naar een functionele samenleving, de eerste fundamentele stap in de transformatie van de Suriname van een koloniale, feodale staat, naar een rechtsstaat.

Ook de Aziatische immigratie was niet alleen een economische maatregel, er zat een bevolkingsbeleid achter.
Keti Koti en immigratie hebben een samenleving tot stand gebracht, die vandaag nog voor dezelfde sociale uitdagingen staat als toen de kolonialen deze volksplanting constitueerden: de uitdaging van de culturele emancipatie van gediscrimineerde groepen en de uitdaging van het gelijkheidsbeginsel en de solidariteit in de multiculturele samenleving. Een belangrijk politiek antwoord op deze uitdagingen was de verbroederingspolitiek van Jagernath Lachmon en Johan Adolf Pengel

De liberale transformatie van de Suriname, beginnend met Keti Koti, de instelling van de Koloniale Staten, en verder gaand via het Statuut en het algemeen kiesrecht, bereikte een hoogtepunt met Srefidensi. Deze liberale transformatie van de staat is de noodzakelijke voorloper en voorwaarde van en voor de economische emancipatie van de werkende klasse en de culturele emancipatie van minderheidsgroepen.

De verworvenheden van de liberale transformatie worden thans van binnenuit en buitenaf bedreigd. Van binnenuit door populistische charismatische politieke bewegingen in het land en van buitenaf door internationale machten, zowel in de boven- als in de onderwereld.

De emancipatie van de nakomelingen van slaven en contractarbeiders is niet voltooid, niet alleen vanwege structureel ongelijke machtsverhoudingen, maar ook door attitudes van apartheid en omdat etniciteit nog steeds een bepalende factor is voor de kansen die individuele burgers krijgen of niet krijgen.

De NPS viert daarom het feest van Keti Koti vandaag in de geest van de voortgaande strijd voor de emancipatie van kansarmen en gediscrimineerden, welke strijd de context is voor onze nationale soevereiniteit en de integratie minderheidsgroepen.
Dit betekent dat de verworvenheden van de liberale transformatie van Suriname, die begon bij Keti Koti en formeel eindigde met Srefidensi, actief moeten worden beleefd en verdedigd.

Wim Bakker
Lid Adviesraad NPS