Aarde nadert kantelpunt

De aarde stevent af op een kantelpunt van grote ecologische verschuivingen, die enorme complicaties kunnen hebben voor de mens. Dat is de alarmerende conclusie van 22 vooraanstaande wetenschappers in het tijdschrift Nature.

"Het zou biologisch gezien echt een nieuwe wereld zijn", zegt Anthony Barnosky, hoogleraar integratieve biologie aan de Universiteit van Berkeley en hoofdauteur van de studie. "De gegevens wijzen erop dat er een vermindering in de biodiversiteit komt en er een ernstige impact is voor veel zaken waar we van afhankelijk zijn voor ons levensonderhoud, inclusief de visserij, landbouw, bos en zuiver water."

De oorzaken zijn bekend: de opwarming van de aarde, terwijl bevolkingsgroei en economische expansie steeds meer natuurlijke rijkdommen en landoppervlak eisen, waardoor de natuur steeds meer uiteenvalt.De wetenschappers geven toe dat de waarschijnlijkheid en de timing van het kantelmoment moeilijk vast te stellen zijn. Ze halen wel signalen aan dat het al over enkele generaties zover kan zijn: de stijgende temperatuur en dier- en plantensoorten die in snel tempo uitsterven.

Landgebruik
Doorslaggevend is volgens de auteurs de mate waarin de mens land in beslag neemt. Studies op kleinere schaal hebben aangetoond dat ecologische systemen ineen kunnen klappen als de helft van het oppervlak van het landschap door de mens wordt gebruikt of verstoord.

Wereldwijd is dat nu al voor 43 procent van het ijsvrije landoppervlak het geval, stelt de studie. Maar als de wereldbevolking groeit van de huidige 7 tot 9 miljard in 2045, zal waarschijnlijk al in 2025 de helft van het ijsvrije landoppervlak in beslag genomen zijn.

Alarmerend

"Kan het echt gebeuren? Als we naar de historische data kijken, is het antwoord zonder twijfel ja", zegt Barnosky. "Het is al gebeurd. Het laatste kantelmoment na de ijstijd, 11.700 jaar geleden, is een voorbeeld. Als we een zeer onaangename verrassing willen vermijden, moeten we weg blijven van die 50 procent."
"De situatie jaagt me echt schrik aan", zegt medeauteur James H. Brown, hoogleraar macro-ecologie aan de Universiteit van New Mexico. "We hebben deze enorme zeepbel van bevolking en economie gecreëerd. Als je goede data verzamelt en de berekening doet, dan is het gewoon onhoudbaar. De bel zal of langzaam leeglopen, of uiteenspatten."

De wetenschappers benadrukken de dringende nood aan meer en betere wetenschappelijke modellen op basis van historische gegevens om te begrijpen hoe de biosfeer reageert op veranderende omstandigheden. Die voorspellingen moeten de basis vormen voor een globaal beleid, dat veel sterkere internationale samenwerking vergt.