Ingezonden: Krijgsraad eindigt politieke hetze

Met veel belangstelling heb ik de afgelopen vrijdag de uitspraak van de krijgsraad in het 8 december strafproces gevolgd. Ik moet voorop stellen dat ik mij niet helemaal terug kan vinden in het genomen besluit van dit rechtscollege. Als jonge Surinamer die respect heeft voor de heersende principes in een democratische rechtstaat zal ik, ondanks dat ik mij niet kan verenigen met het besluit , het oordeel van de krijgsraad respecteren.

Wat voor mij recht overeind blijft is dat de krijgsraad mijn inziens niet bevoegd is om de amnestiewet te toetsen aan de grondwet of aan Internationale verdragen. Deze bevoegdheid is er één die weggelegd is voor het nog in te stellen constitutioneel hof. Maar goed! De leden van de krijgsraad vinden dat deze rechtsinstantie de bevoegdheid heeft om zulks te doen en dat hebben zij ook gedaan. Hun bevinding is dat de amnestiewet niet in strijd is met internationale verdragen.

Met dit besluit heeft de krijgsraad de mensen die het volk angst probeerden aan te jagen, dat Suriname internationaal in de problemen zou komen omdat de amnestiewet in strijd zou zijn met internationale verdragen, gelogenstraft. Een van de jonge juristen met wie ik mij over dit onderwerp de afgelopen periode heb gebogen zei, ‘dat de krijgsraad deze angstzaaiers een veeg uit de pan heeft gegeven met haar uitspraak, waardoor zij met hun billen bloot zijn komen te staan’. De gehele oppositie en delen van de toenmalige coalitie, verschillende juristen, geestelijke leiders en enkele maatschappelijke organisaties hebben zich beijverd om de samenleving ervan te overtuigen dat de wet in strijd is met internationale afspraken die Suriname heeft gemaakt.

Ook Den Haag heeft haar stem laten horen en is zelfs een internationale actie gestart zodat de internationale gemeenschap, met name de Europese Unie, economische sancties tegen Suriname treft. Gelukkig heeft de internationale gemeenschap door dat de campagne van Den Haag een heksenjacht is op Suriname.
Wat ik als jonge jurist niet kan begrijpen is hoe het komt dat ervaren vooraanstaande burgers in de samenleving als de ondervoorzitter van DNA Ruth Wijdenbosch (Meester in de Rechten), Chandrikapersad Santokhi (ex-minister Justitie en Politie) en Radjkoemar Randjitsingh (Meester in de Rechten) ervan uitgingen dat de amnestiewet in strijd is met internationale verdragen.

Terwijl mijn persoon en de overige jonge juristen, die minder ervaren zijn, eerder tot de conclusie zijn gekomen dat de amnestiewet niet in strijd is met Internationale verdragen. Kan het zijn dat deze vooraanstaande burgers zich daadwerkelijk hebben vergist of is het weer een politieke hetze van de tegenstanders van de hoofdverdachte, tevens president van de republiek Suriname, in het 8 december strafproces? Het is elke lezer aangeraden om die vraag kritisch voor zichzelf te beantwoorden. Voor mij is het overduidelijk dat politiek wordt bedreven met de gebeurtenissen uit de tachtiger jaren, waarbij machtswellustige politici schaamteloos misbruik maken van het leed van nabestaanden van de gebeurtenissen in deze donkere periode in onze geschiedenis.

De afgelopen periode is door verschillende mensen uit verschillende lagen van de samenleving gewezen op de rechtsstaat principes en hoe belangrijk die zijn voor de ontwikkeling van Suriname. Een van de principes van een rechtstaat is dat burgers een uitspraak van de rechter moeten respecteren ook al kunnen zij zich daar niet in terug vinden. Laten wij ons berusten in de uitspraak van de rechter en stoppen om Suriname internationaal neer te zetten als een staat waar wet en recht niet geldt. Doen wij dat niet dan zal de wereld respectloos naar ons blijven kijken. Wat wij ook niet uit het oog moeten verliezen is dat geen enkele buitenlandse investeerder zaken wil doen in een land dat rechtsstatelijk instabiel is.

Laten wij als Surinamers nu afdwingen dat de wereld respect opbrengt voor ons land. Om respect te krijgen moeten wij ervoor zorgen dat wij ons naar buiten toe opstellen als één natie. Laten wij ons niet meer lenen voor het destabiliseren van de politieke en economische rust die nodig is voor de verdere ontwikkeling van dit land.

Ebu Jones (Jurist)