Stg 8 december 1982: Bouterse wil zijn hachje redden

Stichting 8 december 1982 stelt dat "zolang het bloed van de slachtoffers in de aderen van de nabestaanden stroomt, zij zullen strijden voor gerechtigheid". Sunil Oemrawsingh, voorzitter van de stichting, zegt dat de organisatie nog meer dan voorheen ervan overtuigd geraakt is dat de hoofdverdachte Desi Bouterse in het 8 december strafproces zijn eigen hachje probeert te redden, en daarin politieke zwakkelingen en een klein deel van het volk wil misbruiken.

Het is de stichting 8 december 1982 opgevallen dat de misleiding steeds ergere vormen aanneemt om de volgende feiten:
- De uitnodigingen voor de politieke vergadering van de NDP, Pertjajah Luhur en Abop zijn verstuurd naar ambtenaren in de functie van directieleden van de overheid en gewezen politieke ambtsdragers. Machtsmisbruik van politieke partijen met overheidsgezag en middelen is een ernstige aantasting van de democratie. Een provocatie naar ambtenaren toe was de uitnodigingskaart die 'paars' gekleurd was. De stichting doet een oproep aan de Rekenkamer en de Clad om onderzoek in te stellen of er niet gesjoemeld is geworden met belastinggelden van de burgers en faciliteiten van de overheid.

- Op de uitnodigingskaart is als RSVP een telefoonnummer gedrukt van de Nederlandse ambassade. Dit kan volgens de stichting geen omissie zijn maar een doelbewuste strategie om- in de ogen van de samenleving- een bevriende mogendheid in een kwaad daglicht te stellen. Opmerkelijk is de lage toon die gezongen wordt vanuit het kabinet naar de Amerikaanse vertegenwoordiging in tegenstelling tot de Nederlandse- die de regering in verband met de intimidatie vanuit de perschef -dus van de regering- naar journalisten en mediahuizen toe geslagen wordt.

- Het monopoliseren alsof God alleen naast hem staat, met uitsluiting van de nabestaanden en de rest van het volk!
- De EU artikel 8-dialoog te bagatelliseren als een reguliere meeting.
- Dat door daden van Bouterse nabestaanden zijn ontstaan, en dat hij diezelfde nabestaanden kwalijk neemt dat zij opkomen voor hun zoek naar rechtvaardigheid en gerechtigheid. De hoofdverdachte probeert de koloniale methode van verdeel en heers te gebruiken tegenover ons als volk.

Leugen
Naar aanleiding van de leugen alsof de mensenrechtenorganisaties niet opkomen voor de Marrons en Indianen, benadrukt de Stichting 8 december 1982 dat zij gerechtigheid nastreeft voor de vijftien helden die nationaal en internationaal geëerd worden, maar ook alle andere slachtoffers dat wil zeggen de 73 of meer militairen die gevallen zijn tijdens de binnenlandse strijd 1986-1992, de moord op- de held, inspecteur Gooding, de moorden op Sabajo en Piko, de massaslachting in Moiwana, Tjongalangapasi en andere tijdens het dictatoriaal regiem onder leiding van de hoofdverdachte Bouterse.

Het is juist de hoofdverdachte en de zes initiatiefnemers en de 28 voorstemmers van de amnestiewet die de pijn van de nabestaanden van ALLE slachtoffers 'eventjes' willen wegmoffelen met een amnestiewet die tegen de grondwet en internationale verdragen maar boven al het humane is. De stichting wenst erop te wijzen dat elk lid van dit kabinet en de voorstemmers van de amnestiewet een metafysische schuld historisch dragen. De stichting heeft sinds het bekend worden van de voornemens een amnestiewet aan te nemen, gezegd dat dit zal leiden tot instabiliteit in de samenleving, die weer verdeeld is geraakt, zoals in de jaren tachtig.

De Stichting 8 december 1982 zegt rechtovereind te staan en wijst elke intimidatie af. Zij zegt de samenleving toe dat zij voor niets en niemand zal terugdeinzen in de strijd voor recht en waarheid.