Politieke Borrelpraat (PBR) deel 94

“Heren, mannen, broeders, brada, bhai, brothers, het Nederlandse kabinet is gevallen!!!”
“Goeie grutte; Rutte Wilde trutte.”
“Pffft, wat een nieuws; daar vallen kabinetten wel vaker.”
“Kom ons nuchter schreeuwen als er híér een kabinet valt.”
“Dja n’a:’Klem’ie vaste, if joe s’dong.”
“Maar onze belangen daar in Nederland lopen gevaar met de val van het Nederlandse kabinet.”
“Welke belangen? Die law-law 20 miljoen euro restant huichelhulp?”
“Zien jullie weer eens waarom er ontwikkelingshulp gegeven wordt? Om je daarvan afhankelijk te maken, zodat zelfs de dreiging tot intrekking jou zal doen sidderen en je zal laten doen wat die goedgulle donor wil dat je moet doen of dat je niet moet doen.”
“Maar toch, twintig miljoen euro is aardig wat geld.”
“Pffft, dat is minder dan de maand-omzet van Staatsolie.”
“We liggen er echt niet wakker om.”
“Baja, je begint steeds meer als iemand te praten: neks no fout.”
“Ik zeg jullie:’It is ‘the curse of Li’ll Indian’ made the dutch government fadong.”
“Je praat weer je eigen Engels. Tak joe egi tongo.
“N’a wisi f’Basis mik ding bakra fadong.”
“Je zwamt weer eens. Is die Wilders trok z’n parlementaire steun aan die Rutte-club terug omdat hij het niet eens was met die bezuinigingen en toen was’t: Game Over.”
“Nou, dan komen er daar over een paar maanden weer verkiezingen en dan zullen we zien hoe de kaarten deze keer verdeeld worden.”
“Meneer Wilders wil nu zelf regeren, want hij gaat in de peilingen steeds verder achteruit, dus: ai forceer wan verkiezing, da a kang jut’ing aanhang weer op.”
“Zie je, zie je, daar zit het gevaar. Stel die Wilders-club haalt straks meer zetels, dan..., dan...., dan...., mi Masra, ik moet er niet aan denken.”
“Waarom niet? Is toch hun tori, als Wilders hun nieuwe premier wordt?”
“Van de ene Indo naar de andere.”
“Wat bedoel je?”
“Rutte is net als Wilders ook een Indo. Dus van Indische bloede.”
“Da wat, hoewel, toch frappant.”
“Tralala, Het sal je kind maor weze, yeah-yeah-yeah-yeah.”
“Maar Jules, je ziet er echt zorgelijk uit, waarom zie je het niet zitten als Wilders de verkiezingen daar wint?”
“Dan..., dan...., dan.... gaan ze nog vervelender doen tegen niet-blanke Nederlanders en hun het land uitpesten of uitgooien, zoals ze nu doen als je uitgeprocedeerd bent.”
“Kies ding Torkoe nanga ding Mokro mooi: je krijgt al een kans om je in zowat het tolerantste en rijkste landje van Europa te vestigen; je laat je hele familie al overkomen en je mag je kinderen gratis naar Nederlandse scholen sturen; je krijgt sociale steun in euro, waarmee je je hele dorp thuis ondersteunt, dan ga je nog een grote mond opzetten, allerlei extra’s eisen, ook op geloofsgebied, dan wil je dat die bakra je maar toegeeft, toegeeft, toegeeft...?”
“Ej, ik heb een bakra-zwager. Weet je hoe giftig die wordt als hij het heeft over de keiharde belasting op zowat alles wat hij maandelijks moet betalen, en hij ziet hoe zijn belastinggeld wordt uitgekeerd aan buitenlanders die in z’n land zijn komen wonen, die woning en alles vrij krijgen, flink kunnen reizen met al dat uitkeringsgeld, winkels leegkopen en in luxe te leven, zonder noemenswaardige arbeid te leveren?”
“Inderdaad, die bakra is tolerant, geeft je zelfs godsdienstvrijheid en weedcafés waar je vrij kunt roken, maar maak het niet te bont, ga niet op z’n kop zitten, want dan ga je zien hoe hij je opeens gaat wegjagen; ‘oprotte, opzoute,’ schreeuwt hij dan tegen je.”
“Dan ga je dat fascisme dat in z’n bloed zit, naar boven zien komen.”
“...ben ick van Duitschen bloed, den vaderland ge-he-trouwe ben ick tot ihin den doood...”
“Sjaak, tjeezis mang, hou je snavel mang, ga nou hier geen buitenlands volkslied zingen, en zeker niet dat Willemus.”
“Da wat? Ik mag zingen wat ik wil.”
“Als je nog één noot uitkraait, resjuffel ik je.”
“Ha, ha, mission impossible, dans der belangen. De coalitie is heilig. Net als bij die vorige, toen kon.....”
“Natuurlijk. Baas no wani tak’ing kabinet fadong, mik troeboe kong ien’na kondre.”
“Mag ik uitpraten? Anders loop ik straks dreigend op je af, omdat ik met schreeuwen en domme argumenten m’n zin niet kan krijgen, dan kom ik je lijfelijk bedreigen.”
“Dan ga ik je met politie de bar uitzetten.”
“Dan ga je zeker buiten een Tyunnie-wandelmarsgroep oprichten en een stille kraaienmars lopen en je westerse sponsers vragen om ons barbeleid af te keuren.”
“Vrijpostige witte pieren zonder manieren. Komt een of andere Hoge Commissaris van de VN die ergens in Zwitserland zetelt, opeens uitkraaien dat onze assemlee die beslissing van die verruiming van die amnestiewet moet herzien, want we hebben zus zo verdragen ondertekend, bla-bla, mensenrechten gaan geschonden worden, blo-blo, recht kan niet zegevieren, blie-blie.”
“Ja, dat vond ik ook verregaand. Die beslissing is door ons parlement genomen, al gedragen sommigen zich daar als in een inlands dorpshuis, okay, dat is onze hoofdpijn, maar het is ons legitiem parlement en niemand moet van buiten komen dieken en eisen dat beslissingen van dit wettig gekozen parlement teruggedraaid moeten worden.”
“Sang, je bent op dreef; vandaag heb je een verstandige dronk, geen domme of kwaaie dronk.”
“Hij is onze Winston Nakking; we sturen hem naar Zurich om die bemoeizieke daar lik op stuk te geven.”
“Dan hoor je: die 8 en 9 decembermoorden zijn te ernstig om amnestie te verlenen.”
“Laat die Hoge Commissaris en die mensenrechten watch-dog liever zorgen dat bijvoorbeeld Israël al die resoluties van de VN niet meer aan z’n laars lapt en geen ziekenhuizen en scholen in de Gaza-strook bombardeert.”
“Dan moeten die walla-hielabroeders van je ook niet in die scholen en ziekenhuizen gaan schuilen en van daaruit raketten afvuren op Joodse nederzettingen.”
“Da moeten die joden ook niet....”
“Heren, heren, laten we geen Palestina in deze bar maken, anders vechten we over 2000 jaar nog. Laten we de handen ineen slaan en dit mooie land gezamenlijk opbouwen.”
“Ja, met merendeels beloften, al meer dan veertig jaar lang. Zoals nu weer eens allerlei dingen aan het Jeugdparlement worden beloofd.”
“We zullen..., we gaan,,,,, we willen...., we nemen dit mee..., we gaan kijken...., we beloven...”
“Net als die vorige club, die beloofde net zolang, tot ze zichzelf op het laatst zegenden met ons belastinggeld...”
“Vrij tuinman, vrij dienstmeisje, vrij veiligheidsagent, vrij dienstwagen, vrij dienstelefoon, vrij...”
“Da wat zou jij ze zeggen als jij regeringsleider was?”
“Gewoon de naakte waarheid:’Jongens, er is niet genoeg geld om al die mooie dingen van jullie te realiseren. Studeren jullie flink, verlies je tijd niet met babbelen en in sprookjes geloven, ga hard werken aan je eigen opbouw, probeer zelf aan de macht te komen, dan zal je al deze zaken misschien kunnen realiseren.”
“Mooi en waar, maar ik maak me echt zorgen, want als die racist daar in Holland de verkiezingen wint en alle allochtonen het land uitwerkt, zit ik straks opgescheept met familieleden die hier hun heil gaan komen zoeken.”
“Maar tenminste zijn de prijzen van de eerste levensbehoeften gedaald; Baas heeft woord gehouden; die Ronald van je kon dat niet doen.”
“Die deed alleen stoer met z’n geboorde emmers.”
“Eh, zeggen jullie geen nonsens over m’n Ronald.”
“Bedoelen jullie ‘klappende Ronald?”
“Die nagelde laatst Jack zowat aan het Kruis.”
“Je weet toch dat die Ronald een korte lont heeft, dan ga je hem steekjes geven.”
“Ja, maar toch staat het een man van stand niet om dan met agenda en kofoe te timmeren op een ex-minister en vakbondscollega.”
“Ik zeg jullie, dit is de beste medicijn dat de Nieuwe Partij Suriname kan bieden aan de Oude.”
“Dan Groeng Djari sa trong Klap Djari if dies trong Voorie.”
“Eh boi, ik heb een jaarsalaris ervoor over om daar de grote bokswedstrijd mee te mogen maken. Aan mijn linkerhand, Ronald von Para, hertog van Emmeren, en daar briesend en grommend Ronald deTweede, de Mepper van Clo, heren mag ik uw bokshandschoenen even tjekken, ja, nee, ow, nee, nog niet, de wedstrijd is nog niet begonnen, stop, kijkers, dit gaat hier goed fout: een neus hier, een oor daar, een lip laag, een hart hoog, een oog zo...”
“Je hoeft niet zo te spotten; in elke partij heb je driftkikkers; je noemde vorige week toch ene R. die jaren terug kabels had weggetrokken bij radio Kankantri?”
“Heren correctie, ik vroeg het laatst aan iemand die het weten kan. Die zegt dat R. wel is komen schelden daar bij de deur en misschien heeft hij daar geschreeuwd dat hij kabels gaat wegtrekken en dat soort dingen, maar het is bij kos-kosi gebleven.”
“Zien jullie hoe jullie tori maken? Straks ga je horen hij heeft de hele voorgevel van het radiostation naar beneden gehaald.”
“Zag je in de krant dat artikel met foto’s over dat we blijven doormodderen met oude politici? Een paar zien er echt overjaard uit.”
“He, zuiplap, wat meer respect voor onze oudere politici. En je mag oud en lelijk zijn, als je maar een jong en fris beleid voorstaat en uitvoert.”
”Maar mijn hemel, dat willen we toch als kiezers? Wij willen toch steeds belazerd worden? Wij stemmen toch steeds op die oudjes en niet of nauwelijks op integere nieuwelingen, want ze hebben geen ervaring en dat soort dingen?”
“Tja, de beste stuurlui zitten aan de bar.”
“Maar de frisse, jonge Ivan wordt kandidaat bij de Groenen.”
“Dan wordt het van rollende ‘r’ naar brrrrouwende ‘r’.”
“Maar Parbo Dirie en Sorgoe Burgoe staan niet op de lijst van verlaagde eerste levensbehoeften. En die zijn voor duizenden van ons echt de Eerste Levensbehoeften. Ik ga een petitie hierover bij Robert of Baas indienen.”
“We zullen je daarna komen opzoeken aan de Letitia Vriesdelaan, net over de brug, eerste gebouwencomplex links.”
“Is goed, ik ga alvast die petitie opstellen, heren, tot ziens.”
“En rij rustig, want we slaan elkaar dezer dagen weer flink dood in het verkeer of vliegen de trens in. Ai boi, druk’a gas, dan ben je in je sas.”

Rappa