Vishnudatt: Berechting 8 december zorgt voor onrust

Theo Vishnudatt (Mega Combinatie/NDP), voorzitter van de commissie van rapporteurs, zegt dat zonder amnestie de Surinaamse ontwikkeling zal worden gestremd. “Het is een goede wet. Het bevordert eenheid, duurzame vrede en ontwikkeling”, vindt Vishnudatt. De spreker zei vandaag bij de behandeling van het ontwerp in De Nationale Assemblee dat een eventuele berechting van de daders van 8 december 1982 voor onrust zal zorgen.

Visnudatt meent dat de wet een periode van langer dan 30 jaar goed maakt. Hij verwijt het Nieuw Front, dat eerder aan de macht is geweest ervan dat het niets heeft gedaan om de rust en de ontwikkeling in het land te bevorderen.

Schamen
“We moeten ons diep schamen. Politici hebben 30 jaar niets gedaan om het vraagstuk op te lossen. Nu zijn er enkele jonge politici om een duurzame oplossing te brengen”, zegt Vishnudatt. Volgens hem willen de indieners de merkbare verdeeldheid onder de bevolking weghalen. Vishnudatt vindt dat die eenheid nodig om ontwikkelingen die deze regering heeft gebracht verder uit te werken.

De rede van Vishnudatt zorgde voor veel commentaar aan de zijde van de Nieuw Front oppositie. Volgens het Nieuw Front doet Vishnudatt voorkomen alsof er in de samenleving sprake is van onrust en van ontwikkelingen die bedreigd worden. De spreker werd gevraagd exact te definiëren welke onrust er zou zijn wanneer er vonnis gewezen wordt in het 8 december strafproces.

Commentaar
Verschillende leden van het Nieuw Front en ook de coalitieleden Harish Monorath (Mega Combinatie/Nieuw Suriname ) en Ronny Asabina (fractieleider BEP) zijn het oneens met Vishnudatt. Ganeshkoemar Kandhai (Nieuw Front/VHP) zegt dat de ontwikkelingen die gaande zijn in het land jaren terug tot stand zijn gekomen zonder dat er een amnestiewet voor nodig is geweest.

Monorath stelt dat de rede van Vishnudatt geen enkele raakvlak heeft met de reële situatie. “Echte vrede is niet de afwezigheid van rust, maar de aanwezigheid van recht en rechtvaardigheid”, zegt hij. Volgens Monorath zou de discussie in het college veel meer zin hebben als gesproken werd over de relatie die de ingediende wet heeft met de grondwetsartikelen 10. 78 en 131. Hij wijst er onder andere op dat de indiening van de wet direct in strijd is met de grondwet die verbiedt dat er inmenging mag zijn in een rechtszaak. Monorath blijft erbij dat hij geen grotere onzin heeft gehoord amnestie wordt gegeven waarna aan waarheidsvinding wordt gedaan.

Asabina wijst op de nationale en internationale negatieve reacties op de indiening van het wetsvoorstel. Hij waarschuwt ervoor dat de aanname van de wet kan leiden tot een veroordeling aan Suriname door internationaal gerechtshoven.