Column: Geest van racisme in de fles houden

(1e couplet gedicht Gerrit Barron)

Internationaal slaan wij trots en ferm op onze borst over dat Suriname uniek is in de wereld. Het land is de belichaming van de United Nations. Geen enkel land heeft zo een bevolkingssamenstelling waar mensen vredig en broederlijk met elkaar leven. Hoe geweldig vinden wij het dat een moskee naast een synagoge staat, iets wat ondenkbaar is in vele delen van de wereld. Alle bevolkingsgroepen - op de Inheemsen na - zijn in de loop van de geschiedenis naar Suriname geïmporteerd uit alle windstreken van de aardbol.

Suriname is een land van minderheden. Wans' ope tata komopo... Geen enkele bevolkingsgroep overheerst de andere, waarbij de mix-groep steeds groter wordt. Dit ondanks pogingen van politici om via het rassensysteem stemmen te vergaren, want velen hebben geen ideologie om op basis van principes regeermacht te verwerven. Het is gemakkelijker voor hen om op basis van ras aan broodnodige stemmen te komen, om daarna zich op te sluiten in een ivoren toren, zonder enig gevoel voor het volk.

Nu de verkiezingen naderen en vooral op basis van fouten die politieke leiders maken, steken haat en wrok weer de kop op. Opgekropte woede en wraakgevoelens komen vanuit een diepte opborrelen. Dit uit frustratie en onvrede. Deze gevoelens, die ook gevoed worden, zijn gevaarlijk voor het land. Deze ressentimenten kunnen de kloof tussen bevolkingsgroepen verder aanwakkeren. Een verdeeld volk zal niet leiden tot welzijn en welvaart. Bovendien kunnen er gewelddadige uitbarstingen hieruit voortvloeien. Het is belangrijk dat politieke leiders ook kijken naar de oorzaken van ressentimenten omdat deze gevaarlijk zijn voor de toekomst van het land.

Bij de massale en indrukwekkende uitvaart van ex-legerleider, ex-president en erevoorzitter van de NDP, Desi Bouterse, heeft geestelijke leider Steve Meye uit het diepste van zijn wezen gewezen op het racisme in het land. "Laten wij wederom werken aan de eenheid. Mek' wi meki wan kofu in a kondre disi. Laten wij racisme en verdeeldheid verbannen uit dit land. Dit was de wens van oom Desi. Daarom mi taki so tranga tide". Bisschop Meye deed een hartstochtelijk beroep op ALLE Surinamers om actief mee te werken om de eenheid in het land te bewaren.

Sinds de onafhankelijkheid is het met vallen en opstaan gelukt om etnische rellen te voorkomen en een goede balans te houden. Dit land is van geen enkele bevolkingsgroep en zeker niet van politici. Dit land is van jou en van mij. Er moet alles aan gedaan worden om de geest van het racisme stevig in de onbreekbare fles te houden...

Nita Ramcharan

(laatste couplet)