(Ingezonden)

Op deze prachtige dag, 25 november 2024, staan wij samen, hand in hand, om te vieren dat Suriname 49 jaar geleden de weg naar vrijheid insloeg.

Sranan gron e kari un; ons geliefd Suriname roept ons op, roept ons naar een toekomst vol hoop en beloften. Het land dat we met zoveel liefde in ons hart dragen, roept ons om onze kracht te vinden in de eenheid van ons volk, onze cultuur en onze dromen.

Wans’ ope tata komopo; onze voorouders baanden voor ons de weg en lieten ons zien hoe belangrijk het is om te blijven strijden voor wat recht is. Hun moed, hun offers, hun onvermoeibare geest leven voort in elke stap die wij zetten. Zij bouwden een fundament, en nu is het aan ons om dat verder te versterken met liefde en zorg voor de generaties die komen.

Wi mu’ seti kondre bun; wij moeten ons Suriname mooi maken, niet alleen in de natuur, maar ook in de manier waarop we met elkaar omgaan. Het is aan ons om een natie te creëren waar vriendelijkheid, begrip en samenwerking bloeien. Iedere keer dat we elkaar helpen, iedere keer dat we samen lachen, dragen we bij aan een Suriname dat straalt van binnenuit. Ons hart klopt als één, verbonden door de onbreekbare band van onze liefde voor dit land.

Strey de f’ strey, maar we weten ook dat de reis niet altijd gemakkelijk is. De uitdagingen zijn groot, maar de kracht van ons volk is groter. Samen kunnen we alles overwinnen. Elke moeilijkheid is slechts een nieuwe kans om sterker te worden, om dichter bij elkaar te komen. En in die strijd staan we niet alleen. We hebben elkaar, we hebben ons land, en we hebben de onverwoestbare kracht van hoop.

Wi no sa frede, maar dat betekent niet dat we niet kunnen rusten op de liefde die we voor Suriname hebben. De vrede die we zoeken, begint bij onszelf. Het is het streven om een samenleving te creëren waarin niemand achterblijft, waarin respect en vreugde de grondslag zijn van elke relatie, en waarin we elkaar ondersteunen in tijden van verdriet en vreugde.

Gado de wi fesiman, in alles wat we doen, vertrouwen we op een kracht groter dan onszelf. In het geloof vinden we de wijsheid en de kracht om door te gaan, om liefde te geven en te ontvangen. Het geloof in God, in het goede in elkaar, verbindt ons. Het is dat geloof dat ons de hoop geeft om door te zetten, wat er ook gebeurt. We zijn niet alleen, we zijn samen, in de hand van de almachtige.

Heri libi te na dede, het leven is kort, maar de liefde die we hebben voor ons Suriname is eeuwig. Het is een liefde die niet in de tijd past, die verder reikt dan onze persoonlijke verhalen, die door generaties heen zal blijven bestaan. Wat wij vandaag doen, wat wij vandaag opbouwen, zal voortleven in elke glimlach, in elke handdruk, in elke stap die de volgende generatie zet op dit stukje van de aarde dat wij zo liefhebben.

Wi sa feti gi Sranan, en dat doen we met volle overgave. We strijden, niet uit haat of wrok, maar uit liefde voor dit land. Iedere stap die we zetten, is een stap voor Suriname, voor een toekomst waarin we allemaal bloeien, waarin we samen het land bouwen dat we verdienen. In onze handen ligt de kracht om het mooiste land te maken, een land waar iedereen zich thuisvoelt, waar iedereen de kans krijgt om zijn dromen waar te maken.

Op deze dag van feest, van herinnering en van hoop, zeggen wij niet alleen “Opo kondreman un’ opo”, maar we zeggen: “Samen staan wij sterk, samen creëren we een Suriname dat straalt, dat leeft in onze harten, vandaag en voor altijd.”
Zucht… voor een moment dacht ik echt dat ik luisterde naar de speech van onze president... maar ja, dromen zijn ook gratis, toch?

Ivan D.A. Darthuizen