De Surinaamse samenleving wordt geconfronteerd met een alarmerende stijging van de criminaliteit in alle sectoren. Deze verontrustende trend ondermijnt niet alleen de veiligheid en stabiliteit van het land, maar heeft ook verstrekkende gevolgen voor de totale maatschappij. Het is cruciaal om te begrijpen waarom de regering zich diep moet schamen over deze kwestie en waarom actie dringend nodig is.

1. Gebrek aan Nationale Preventie en Burgereducatie
Een van de kritieke gebieden waar de Surinaamse regering ernstig tekortschiet, is op het gebied van nationale preventie en burgereducatie met betrekking tot criminaliteit. Effectieve preventieve maatregelen om criminaliteit te voorkomen, beginnen bij een goed doordacht en alomvattend preventiebeleid. Dit omvat het creëren van bewustzijn bij burgers, met name bij jongeren, over de gevolgen van criminaliteit en het bevorderen van burgerzin en respect voor de wet. Helaas heeft de regering nagelaten om deze programma's adequaat te implementeren en te ondersteunen.

2. Falende Handhaving en Rechtshandhaving
Een andere zorgwekkende factor is het falen van handhaving en rechtshandhaving in Suriname. De onthutsende frequentie van criminele activiteiten en het gebrek aan effectieve reactie van de wetshandhavingsinstanties, hebben geleid tot een klimaat van straffeloosheid. Dit ondermijnt het vertrouwen van burgers in de overheid en verzwakt de geloofwaardigheid van het rechtssysteem. Het is van vitaal belang dat de regering investeert in de versterking van wetshandhavingsorganen, inclusief het verbeteren van hun capaciteit, training en middelen.

3. Maatschappelijke Ontwrichting en Sociaal-economische Gevolgen
De gevolgen van toenemende criminaliteit zijn verwoestend voor de maatschappij. Naast de directe impact op individuen en gemeenschappen, leidt criminaliteit tot een algemene maatschappelijke ontwrichting. Het veroorzaakt economische schade door een afname van investeringen, handel en toerisme als gevolg van een slecht veiligheidsklimaat. Bovendien draagt het bij aan armoede en werkloosheid, doordat bedrijven zich terugtrekken en investeringen uitblijven.

4. Gebrek aan Bewustzijn en Empathie bij de Regering
Wat nog verontrustender is, is het schijnbare gebrek aan bewustzijn en empathie bij de regering ten aanzien van deze crisis. Het lijkt erop dat het ernstige effect van criminaliteit op de samenleving niet volledig wordt begrepen of serieus wordt genomen door de verantwoordelijke autoriteiten. Dit gebrek aan erkenning en actie is een teken van onverantwoordelijk bestuur en versterkt de gevoelens van onveiligheid en hopeloosheid onder de bevolking.

Conclusie
In conclusie is het overduidelijk dat de Surinaamse regering zich diep moet schamen voor haar ontoereikende reactie op de toenemende criminaliteit in het land. Deze kwestie kan niet langer worden genegeerd of gebagatelliseerd. Er is een dringende behoefte aan een alomvattende aanpak, waaronder versterkte preventieve maatregelen, investeringen in wetshandhaving en rechtspraak, en het bevorderen van burgereducatie en maatschappelijke betrokkenheid. Alleen dan kan Suriname de vicieuze cyclus van criminaliteit doorbreken en haar burgers een veilige en welvarende toekomst bieden.

Surispora, Kamal Ramkalup