Dokter Baldewsing, (1948-2024)

In navolging van de vele artikelen voel ik mij geroepen om als gewezen bewoner van Mr P. Chandiishawweg, meer bekend als ‘Langadam’ de rol van Jit narain, in Saramacca te belichten. In Saramacca stond Jit Narain bekend als ‘ dokter Baldewsing’ . Toen ik zelf mijn eerste huisarts mocht kiezen, was de keurs niet moeilijk: het zou dokter Baldewsing worden. Hij was meer een huisvriend dan een arts van het gezin en wij zijn ontzettend dankbaar dat wij zo een huisarts hebben gehad. 

Ongeveer drie weken terug vertelde dokter Baldewsing aan mijn echtgenoot over de fase van zijn ziekte en gaf daarbij aan dat hij op de dood zat te wachten. Dit bericht kwam heel zwaar bij mijn echtgenoot over: de weg van de artsenpraktijk naar huis (6 km) leek voor het eerst oneindig lang. Alhoewel wij op de dood van dokter Baldewsing waren voorbereid, is het als een grote schok overgekomen: niet alleen bij ons, maar ook voor de hele omgeving van dokter Baldewsing.

In 1991 maakte Langadam de eerste kennis met een arts die geremigreerd was en vastbesloten was om zijn praktijk in een achtergestelde omgeving te beginnen. Al heel gauw had hij zijn aanwezigheid te Langadam kenbaar gemaakt, maar had ook de kunst om de belangrijke schakels bij elkaar te krijgen. Zo begon hij naast zijn praktijk met een vrouwenvereniging (een begrip dat tot 1991 onbekend was), een studentenvereniging. Uit deze twee initiatieven zijn tal van mooie initiatieven ontstaan waar Langadam en omgeving nog jaren profijt van zullen hebben. Ook was hij geen onbekende bij de voetbalverenigingen van de buurt.

Mijn eerste ontmoeting met dokter Baldewsing was in 1991. Ik nam als student van de Algemene Middelbare School (AMS) zitting in een door hem opgerichte de studentenvereniging. Studenten van Uitkijk, Jarikaba en Leidingen kwamen onder leiding van hem bijeen. Op de eerste bijeenkomst zei hij dat hij wil bewijzen dat ook op het platteland ontwikkeling kan komen. Hij begon ons de eerste lessen te geven over onderwijs, ontwikkeling, politiek en vooral het dienstbaar zijn aan je omgeving. Hij maakte meteen bijzondere indrukken op mij en ook op andere studenten. Zijn netwerken in Saramacca werden steeds groter en ja  hoor zelfs de huisvrouwen van Langadam begrepen dat ook zij een rol in het geheel hadden te vervullen. Ik herinner mij de dagen waar de vrouwen bij elkaar kwamen om met verschillende activiteiten te helpen. Ook de vrouwenslagbalverenigingen kwamen als deelinitiatieven uitgerold.

Langadam kreeg een bijzondere huisartsenpraktijk die enerzijds een deel van de druk van EHBO wegnam en anderzijds een opluchting voor de bewoners betekende. Men hoefde niet meer ongeveer 24 km te rijden voor spoed eisende hulp. Een arts die elke morgen en elke middag, zeven dagen per week, op vaste tijden op de praktijk aanwezig was en kleine ingrepen zelf deed. Een arts die zijn eigen unieke werkwijze was en het Sarnami altijd tussen door liet horen. Een arts die niet keek naar ras, geslacht, afkomst: de patiënt stond centraal. Een arts die vanwege zijn netwerken in andere landen ook bekend was onder toeristen. Een arts die zelfs na zijn pensioengerechtigde door heeft gewerkt en ervoor heeft gezorgd dat zijn praktijkruimte wordt voortgezet. Zelfs in een periode waar dokter Baldewsing op zijn dood zat te wachten, heeft hij zijn patiënten gediend en Saramacca is hem voor al zijn diensten ontzettend dankbaar voor!  In dit geheel was Marie altijd aanwezig en heeft een bijzondere rol in het geheel vervuld!

Naast zijn artsenpraktijk begon hij eveneens met landbouwactiviteiten. Het bijzondere aan dokter Baldewsing was dat hij zelfs op zijn landbouwgrond bereikbaar was voor patiënten. Op de huisartsenpraktijk hoorde ik hem ook vaak het e.e.a. met de andere landbouwers bespreken. Ook dit deed hij op zijn zeer unieke manier: duidelijk, kort en publiekelijk!
Ja en het bouwen en verbouwen bleef vanaf zijn aankomst in Suriname. In snel tempo begon hij met de bouw en inrichting van de eerste particuliere bibliotheek te Langadam. Velen hebben dankbaar gebruik gemaakt van dit initiatief. 

Ook kwam in raptempo een zwembad in de buurt. Voor het eerst in de geschiedenis konden kinderen van Uitkijk en omgeving zwemmen in een zwembad in eigen buurt. De drang naar het verder ontwikkelen van de buurt en de buurtbewoners was ook hier weer merkbaar. De kinderen uit de buurt, maar zelfs volwassenen konden hier zwemlessen volgen. Zwemles was vanaf dat moment niet alleen voor kinderen uit rijke gezinnen, maar voor elk kind uit de buurt mogelijk. De inrichting van de locatie waar personen voor een filmavond bijeen konden komen mocht niet ontbreken. Vanwege lage animo hield dit helaas niet lang stand.

Een apotheek, een prikpunt en een afdeling van Sociale zaken (belangrijk voor patiënten), mochten eveneens niet ontbreken. Vroeger moesten bewoners uit de omgeving voor medicijnen en voor het laboratorium naar de stad. Gelukkig hoeft dat niet meer: alles is op het terrein van de artsenpraktijk aanwezig.

Uiteraard bleef dokter Baldewsing naast deze activiteiten voortgaan met zijn andere bijzondere talenten zoals door anderen reeds gememoreerd. Ik sluit mij voor dit deel aan bij hetgeen reeds over hem is gezegd.

Met het heengaan van dokter Baldewsing verliest Suriname en vooral Saramacca, met name Langadam, een grote zoon! Wij mogen met trots stellen dat dokter Baldewsing zijn doelstellingen in zijn leven voor Saramacca, Leidingen en Kwatta, met zijn remigratie heeft bereikt: hij heeft op diverse vlakken ontwikkeling gebracht!
Dokter Baldewsing, u zult altijd in onze harten voortbestaan, moge uw ziel in vrede rusten!

Heel veel sterkte aan de nabestaanden,

Chequita Akkal-Ramautar en gezin