Een brede maatschappelijke bundeling tegen de wijziging van de wet van de NDP, maar gemiddeld waren er ongeveer tien personen per organisatie bij het DNA-gebouw. De voorzitter van de paarse partij heeft het duidelijk gemaakt. De wet is niet van 'Abdoel en ook niet van de minister van Financiën'. De wetswijziging is van de NDP. Er is maandenlang gewerkt eraan. Er is afgestemd met de top van DNA. In feite heeft Bouterse in Ocer glashelder verklaard dat de coalitiefractie opdrachten uitvoert. Wie de numerieke meerderheid heeft, bepaalt welke wetten worden gemaakt en welke worden gewijzigd. 

De coalitiefractie heeft zich op meerdere cruciale momenten opgesteld als een verlengstuk van de regering. De initiatiefwet is verder gewijzigd tijdens de behandeling, maar alleen daar waar het niet principieel was. De straffeloosheid weghalen uit de wet, daar is er vooral tegen geprotesteerd. De straf was ingesteld om het land te behoeden voor een financiële catastrofe. Er was een legitieme reden in 2002 om sancties te stellen tegen ongebreideld geld uitgeven, want uiteindelijk moet de samenleving de buikriem spannen over de ribben, wanneer een aanpassingsprogramma uitgevoerd moet worden. 

De oppositie moet beseffen dat ze veel meer werk van moet maken om mensen op straat te kunnen brengen. Er is daarvoor meer organisatiekracht, daadkracht en charisma nodig. Oproepen via massamedia alleen helpen duidelijk niet. De politieke partijen hadden via hun structuren beter moeten mobiliseren. Als er geprotesteerd wordt, is het belangrijk dat getoond wordt dat de massa achter je staat. Het is een dooddoener om te stellen dat alleen besturen opgeroepen waren om naar het DNA-gebouw te komen. Bij zulke protesten moet er ook vlag vertoond worden. Dit is duidelijk niet het geval geweest. 

C-47 voorzitter Robby Berenstein heeft aangekondigd dat de strijd nog niet afgelopen is. Er zal een evaluatie komen en de leningen die genomen worden, zullen met argusogen gevolgd worden. Aan de achterban moet beter uitgelegd worden wat de wetswijziging betekent. Tot nu toe is de wijziging een 'ver-van-mijn bedshow' voor het overgrote deel van het volk dat elke dag hard moet zwoegen om de eindjes aan elkaar te knopen. De geringe opkomst moet een leermoment zijn voor de oppositie die gaat voor een stembusoverwinning. 

Toen het erop aankwam om strijd te leveren op de plek waar de wet wordt behandeld en goedgekeurd, hebben leden van de oppositie het behoorlijk laten afweten. Terwijl dagenlang duidelijk wordt gemaakt dat de wetswijziging verdere verarming van het volk zal betekenen, schitterden veel Assembleeleden van afwezigheid. Als mensen massaal waren komen protesteren, zouden zij zich beetgenomen voelen. Het komt vaak voor dat de oppositie geen lange adem heeft en niet kan volhouden bij marathonvergaderingen. De discipline kan ondanks de goede betaling niet opgebracht worden om aanwezig te zijn in DNA. Slechts 11 oppositieleden hebben het kunnen opbrengen om in 's lands vergaderzaal te zijn toen het op stemmen aankwam. Laat het duidelijk zijn..., zo wordt een strijd niet gewonnen. Het wachten is inderdaad tot 25 mei 2020.

Nita Ramcharan