1. In de alom bekend geworden Alcoa-affaire hebben de volksvertegenwoordigers van de coalitie in DNA geen blijk gegeven hun controlerende rol op het overheidshandelen te hebben begrepen. Ik heb op 8 december 2016 op Starnieuws een artikel gepubliceerd met als titel: “Het spanningsveld tussen ‘vertegenwoordigende’ en ‘verantwoordelijke’ politiek van DNA-leden”. Mijn uitspraken in gemeld artikel zijn illustratief voor de Alcoa-affaire. Ik verwijs bij deze expliciet naar wat op pagina 4 onderaan ervan staat vermeld.

2. Bij wetten van 23 mei 2019 heeft de huidige regering wijzigingen aangebracht in de Kiesregeling en de Wet Politieke Organisaties. De wijzigingen houden onder meer in dat politieke partijen, wat voorheen altijd mogelijk was, zich onder Bouterse niet meer mogen bundelen om als één partij aan de verkiezing deel te nemen en dienen politieke partijen een waarborgsom van ongeveer SRD 95.000,-- te storten, willen die aan de komende verkiezingen van mei 2020 kunnen deelnemen. Ik heb als voorzitter van PRO al opgemerkt dat deze wetswijzigingen in strijd zijn met onder meer artikel 23 van het Amerikaans Verdrag voor de Rechten van Mensen, regelende het politieke mensenrecht.

3. In de bekende door mij in mijn hoedanigheid van advocaat gevoerde rechtszaken over het terugroeprecht, heeft de huidige regering geen gevolg gegeven aan de beslissingen van de kantonrechter en zich dus niet willen onderwerpen aan het recht. In het ingestelde hoger beroep bij het Hof van Justitie is de zaak al twee jaren uitgeprocedeerd, maar laat de uitspraak nog steeds op zich wachten. Een democratie zonder effectieve rechtspraak brengt geen waarachtige democratie tot stand, maar een schijndemocratie. In ons land is het Hof van Justitie de hoogste instantie met rechtspraak belast. Alhoewel onze grondwet in artikel 133 stelt dat de Rechterlijke Macht mede gevormd wordt door een president van het Hof van Justitie, heeft de huidige regering tot op heden geen president benoemd. We hebben derhalve een incomplete rechterlijke macht.

4. Het recht behoort juist het hoogste gezag te zijn in een democratie. Ik noem het daarom het rechtstatelijk sluitstuk van de democratie. De rechterlijke macht dient apolitiek te zijn en te blijven. Zij dient in een positie te verkeren waarin zij in alle onafhankelijkheid en onbevreesd de twee politieke machten (wetgeving en uitvoering) ter verantwoording kan roepen en kan ‘bestraffen’ voor hun ondemocratische c.q. niet-rechtstatelijk optreden. De rechterlijke macht dient met andere woorden de ‘democratische waakhond’ te zijn van het volk. Gevoed door het volk en geroepen daartoe dient zij die politieke machten in het democratisch gareel te houden ter waarborging van de waarachtige democratie.

5. Ik maak regelmatig mee dat mensen om mij heen het geduld dat nodig is om de democratie te laten werken, vaak niet willen of kunnen opbrengen. Democratische besluitvorming wordt vaak ernstig bekritiseerd alsof die te veel tijd in beslag zou nemen, te traag werken en om teveel inspanning vragen. In het kader van de Internationale dag van de Democratie wil ik als voorzitter van de Stichting ter versteviging van de Democratie van Suriname (StiDeSu) aan al deze critici zeggen dat de democratie als samenlevings- c.q. regeervorm wel de juiste is. Laten wij met z’n allen de democratie omarmen en beschermen, want zij stelt ons in staat om als fatsoenlijke mensen met elkaar samen te leven, zolang dat voor elk van ons nodig zal blijken te zijn. Elkaar steeds weer de ruimte te geven om onze vrijheden als mens te beleven en ervoor te zorgen dat het recht als zuiveringsinstrument werkt en aangeeft waar de vrijheid van de een begint en die van de ander eindigt. Democratie en rechtstaat gaan daarom hand in hand.

Ik wil bij dezen dan ook eindigen met een uitspraak van Winston Churchill over Democratie: “Democracy is the worst form of government except for all those others that have been tried.”

Paramaribo, 12 september 2019