Ook dit is geen Suriname…

Wat in Albina is gebeurd, is on-Surinaams. Dit is geen Suriname. Wij zijn het meest vredelievende volk ter wereld. Elke opiniepeiling zou dat moeten uitwijzen.
En terwijl we dit zeggen, zijn op 8 december 1982 zestien mannen opgepakt. Vijftien werden gemarteld en vermoord. Ook dit was on-Surinaams.

Op 29 november 1986 worden minstens 39 kinderen, vrouwen en mannen afgeslacht in Moiwana. Een heel land is getraumatiseerd door moord, geweld, onderdrukking, censuur… Maar toch blijven we zeggen dat dit on-Surinaams is.
Het is dus ook absoluut geen Surinaams tafereel wat op kerstnacht is gebeurd in Papatam en Albina. Dit kan niet op kerstnacht, ook al is op 24 december 1990 de kerstcoup gepleegd.

Een dode, 13 gewonden, 20 vrouwen deden aangifte voor verkrachting, hotel, supermarkten, auto's en huizen zijn in brand gestoken, winkels geplunderd. Honderden hebben deelgenomen aan de plunderingen. Meer dan honderd Brazilianen en Chinezen zijn geëvacueerd en zijn in Paramaribo ondergebracht.

Dit is inderdaad geen Suriname

Hoe luguber het beeld van deze erupties ook zijn, dit is inderdaad geen Suriname. Het overgrote deel van het land heeft niks te maken met deze praktijken. Er hoeft geen opiniepeiling gehouden te worden om te weten dat de meeste mensen in het land het barbaars optreden in het oosten van het land afkeuren. Er wonen in Albina ruim vier duizend personen. Van dit aantal heeft negentig procent niks te maken met de onlusten.

Er moet alles aan gedaan worden om de mensen die ondanks alles ervoor kiezen om in Albina te wonen en te investeren te ondersteunen. Dit stadje is tijdens de binnenlandse oorlog in 1986 verwoest. Met bloed, zweet en tranen zijn veel mensen op eigen kracht begonnen met de wederopbouw. Al deze positieve daden kunnen niet voor niets zijn geweest. Dat zou echt on-Surinaams zijn…

Nita Ramcharan