Verstedelijking berooft kinderen van hun kansen

Verstedelijking sluit honderden miljoenen kinderen in steden en dorpen uit van vitale diensten. De Unicef waarschuwt in haar rapport ‘Kinderen in een stedelijke wereld’ voor de staat waarin de kinderen verkeren anno 2012.

Meer verstedelijking is onvermijdelijk. In een paar jaar zal de meerderheid van de kinderen opgroeien in steden en gemeenten in plaats van op het platteland, staat in het rapport. In de steden zijn kinderen die er geboren zijn al goed voor 60 procent van de stijging van de stedelijke bevolking.

"Als we denken aan armoede, is het beeld dat van oudsher opkomt dat van een kind in een dorp op het platteland," zegt Unicef-directeur Anthony Lake. "Maar vandaag, behoort een toenemend aantal kinderen in sloppenwijken tot het meest kansarme en kwetsbare in de wereld. De kinderen zijn beroofd van de meest primaire voorzieningen en wordt hen het recht ontzegd om te groeien en te overleven.”

Dezelfde steden
Lake: "Deze kinderen in sloppenwijken worden door hun uitzondering niet alleen beroofd van de kans om hun volledig potentieel te bereiken, maar het berooft ook hun samenleving van de economische voordelen van een goed opgeleide stedelijke bevolking.” Steden bieden veel kinderen de voordelen van de stedelijke scholen, klinieken en speeltuinen. Toch zijn het dezelfde steden over de hele wereld die de oorzaak zijn van enkele van de grootste verschillen in de gezondheid van kinderen, onderwijs en kansen.

Infrastructuur en diensten houden geen gelijke tred met de stedelijke groei in veel regio's en in de basisbehoeften van kinderen wordt niet voldaan. Gezinnen die in armoede leven betalen vaak meer voor ondermaatse diensten. Water, bijvoorbeeld, kan 50 maal duurder zijn in arme wijken waar de bewoners het moeten betrekken van particuliere verkopers. In de rijke wijken zijn de huishoudens rechtstreeks aangesloten op het waterleidingnet.

De ontberingen die kinderen in arme stedelijke gemeenschappen doorstaan worden vaak verdoezeld door een groot statistisch gemiddelde dat alle stadsbewoners – rijk en arm – samenklonteert. Wanneer gemiddelden zoals deze worden gebruikt bij het maken van stedelijk beleid en het toewijzen van middelen, worden de behoeften van de armsten over het hoofd gezien.