Local content is wereldwijd een succesvol instrument voor nationale ontwikkeling. Landen als Nigeria, Ghana, Guyana en Trinidad hebben er banen mee gecreëerd, lokale bedrijven versterkt en technologische kennis opgebouwd. Suriname wil deze koers volgen, maar richting 2028 moeten we eerlijk zijn: wij zijn er structureel nog niet klaar voor.

1. Geen stevig wettelijk fundament
Een Local Content Law die percentages, verplichtingen, boetes en controle regelt, is de ruggengraat van elk succesvol systeem. In Suriname ontbreken zowel de wet als duidelijke beleidskaders. Zonder verplichtingen blijft local content een vrijblijvende belofte.

2. DNA blijft afwachtend
De Nationale Assemblee zou het voortouw moeten nemen, maar de realiteit wijst op een parlement met beperkte kennis en weinig urgentiebesef over local content. Er worden geen deskundigen gehoord, geen stevige debatten gevoerd en geen wetsdruk toegepast. Het lijkt alsof DNA een afwachtende houding aanneemt, en dat is gevaarlijk.
Want zonder parlementaire actie gebeurt er niets.

3. Geen controlemechanismen
Zelfs als er in 2027 een wet komt, ontbreekt het aan:
- auditors
- monitoringsystemen
- verplichte rapportages
- een toezichthoudende autoriteit
- Een wet zonder toezicht is een papieren tijger.

4. Tekort aan geschoold personeel
Suriname kampt met een gebrek aan technisch personeel. Zolang er geen nationaal opleidingsprogramma is, blijven hoogbetaalde banen in handen van buitenlandse werknemers.

5. Zwakke lokale bedrijven
Onze toeleveringsketen is klein, ondergefinancierd en niet gestandaardiseerd. Lokale bedrijven kunnen nauwelijks concurreren met buitenlandse dienstverleners.

Wat gebeurt er als Suriname vóór 2028 niet handelt?
Als Suriname geen serieuze stappen zet vóór 2028, zijn de gevolgen onvermijdelijk en ingrijpend:
1. Buitenlandse bedrijven domineren de economie
Zonder regels bepalen buitenlandse bedrijven zelf hoeveel ze lokaal besteden.
Het resultaat: miljarden stromen de grens over, terwijl Surinamers nauwelijks profiteren.

2. Massale werkgelegenheidskansen gaan verloren
De olie- en gassector alleen al kan duizenden banen creëren.
Zonder local content gaan deze banen rechtstreeks naar expats.

3. Surinaamse bedrijven worden buitenspel gezet
Zonder bescherming en stimulans blijven lokale bedrijven toekijken, zonder kans op groei, innovatie of aansluiting op internationale standaarden.

4. 'Dutch Disease'-effect
De economie wordt afhankelijk van grondstofinkomsten.
Lokale productie sterft af, prijzen stijgen en andere sectoren krimpen.
Zonder local content verdwijnt economische diversificatie volledig.

5. Verlies van onderhandelingspositie
In 2028 is de olie-industrie al volop in beweging.
Zonder wetgeving hebben we geen bargaining power en geen recht om achteraf eisen te stellen.

6. Frustratie en sociale ongelijkheid
Wanneer de bevolking voelt dat de rijkdommen van het land weglekken, groeit maatschappelijke onrust.
Local content is niet alleen een economisch, maar ook een sociaal instrument.

Conclusie
Suriname kan profiteren van zijn natuurlijke hulpbronnen, maar alleen als het land nu, en niet pas in 2028, duidelijke wetten, controle-instituten, onderwijsprogramma’s en sterke bedrijven opbouwt.

Zolang DNA afwacht en geen voortrekkersrol speelt, blijft local content een droom, geen realiteit.
Het risico is groot dat Suriname wederom toekijkt hoe kansen verdwijnen, terwijl de wereld om ons heen vooruitgaat.

Clayton Hiwat