Een
natuurlijke of rechtspersoon in de politiek die het bewust/intentioneel
verkeerd doet, schaadt/vertraagt het ontwikkelingsproces van groei in
maatschappelijke en morele zin. De vruchten van deze oogst komen tot
uiting door het feit dat delen van onze samenleving niet weten hoe zij
zich effectief/dienstbaar moeten voortbewegen in ons collectief
samenzijn (Suriname).
De negatieve voorbeelden waarmee men de
achterban opvoedt, krijgen na verloop van tijd de status van norm.
Hoewel het concept van wat goed of fout geacht wordt
veranderlijk/dynamisch is, kan, bezien vanuit onze huidige tijdsgeest,
algemeen worden aanvaard dat het verdelen van grondpapieren tijdens een
wijkvergadering van een politieke partij in partijtenue fundamenteel
verkeerd is.
Na meer dan vier en een half jaar zitting te hebben in de
regering, kan dit gebeuren niet worden gezien als een misverstand. Toch
wordt ervoor gekozen dit bewust te doen. Deze manier van handelen roept
vragen op. Zijn er protocollen van kracht? Worden de protocollen
nageleefd? Is er sprake van bevoordeling van een bepaalde/selecte groep?
Is het gelijkheidsbeginsel in acht genomen? Hoe komt het dat een
regeringsaangelegenheid/verantwoordelijkheid is gedelegeerd naar een
wijkvergadering van een politieke partij? Naar mijn mening wordt er op
het Ministerie van Grondzaken op een zeer onzorgvuldige wijze
omgesprongen met een aan haar toebedeelde verantwoordelijkheid.
'Malfeasance' heeft integriteit vervangen
Het
is ook verkeerd wanneer middelen van de Staat worden ingezet om een
politieke partijcampagne te bevorderen. Het inzetten van de Musso om
partijvlaggen te transporteren is daar een duidelijk voorbeeld van hoe
het niet moet. Ik breng u in herinnering dat hoge politiefunctionarissen
ontslag hebben gehad vanwege het verwijt dienstmiddelen te hebben
ingezet voor andere doeleinden. (Starnieuws 7 Nov 2022)
Er wordt dus met meerdere maten gemeten.
Dienstbetrekkingen:
Artikel
94, 95 en 96 van de Grondwet zijn ook zeer duidelijk als het gaat om
dienstbetrekkingen, maar helaas valt het tegendeel te constateren. Het 'Pierborsu' goud ten verkoop bieden en op beeld vastleggen voor ons om
te zien, laat de indruk achter dat de functie en de daaraan gestelde
vereisten niet zijn begrepen.
Als
je eerlijk bent naar jezelf, dan valt te constateren dat de grenzen van
onrecht, corruptie, de drugsproblematiek, armoede en het gevoel van
onveiligheid zich verder hebben verlegd.
Op
25 mei 2025 kan deze/onze huidige realiteit, waarbij wet en recht
slechts van toepassing zijn wanneer het mensen goed uitkomt, een halt
worden geroepen.
Rashly Resida
(Docent Engels/jurist in spé
Alternatief 2020)