Van populistisch naar duurzaam beleid

Waarom komen ontwikkelingen in Suriname niet duurzaam van de grond? En als er een briljant plan of project wordt ontwikkeld, hoe komt het dan dat het na verloop van tijd als een kaars weer uitdooft? En wat gebeurt er bij wisseling van macht?In landen die nog in ontwikkeling zijn, zoals Suriname, heeft de overheid een dikke vinger in de 'modder' om ontwikkelingen aan te jagen. De overheid is initiator, opdrachtgever, facilitator en in Suriname veelal zelf uitvoerder en controleur. De scheiding van deze rollen wordt diffuus in een cultuur waarin patronage (gunsten verlenen in ruil voor eerbetoon, trouw of wederdiensten) welig tiert en de journalistiek een verlengstuk is van een politieke organisatie.
Duurzaam beleid
De regering Santokhi heeft gewerkt aan transitie van beleid en heeft een fundament gelegd voor een duurzame toekomst voor alle Surinamers. Als dit beleid om wat voor reden ná 2025 niet wordt gecontinueerd, zal de grootste verliezer weer de gewone Surinamer zijn. Deze zal nooit de vruchten kunnen plukken van de zware offers die zij de afgelopen drie jaar heeft gebracht. Alle offers en inspanningen voor een duurzame toekomst zijn in dat geval voor niets geweest. En de Surinamers komen weer terecht in de vicieuze cirkel van “a la dol verkwisten - puinruimen – offers brengen – en heropbouwen”. Hopelijk blijft dat scenario Suriname bespaard; anders blijven de mensen eeuwig “dweilen bij een sibi busi”.

De auteur schrijft sinds 2014 over human capital ontwikkelingen, politiek-bestuurlijke vraagstukken en innovaties in het publiek domein.