Column: Blind voor balk in eigen ogen
06 Feb, 00:59
foto
Zieke mensen wachten gelaten op hun beurt. Na uren wachten mogen ze eindelijk naar binnen in de hoop geholpen te worden.


Mensen moeten maar bidden dat ze niet ziek worden. Ook al gaat dat heel moeilijk met zoveel stress in het land en de dagelijkse beslommeringen om het hoofd boven water te houden, blijf bidden dat u niet ziek wordt. Veel mensen zijn al geruime tijd niet meer in staat om gezond eten op de gammele tafel te leggen. Het is daardoor ook moeilijk om het lichaam van de noodzakelijke voedingsstoffen te voorzien. Het is dus een vicieuze cirkel, waar velen in kringetjes draaien.

Verpleegkundigen, huisartsen, specialisten, ziekenhuisdirecties en vakbonden klagen er steen en been over dat ze niet genoeg middelen krijgen om te functioneren. Veel kader is vertrokken en anderen solliciteren driftig om het land uit te kunnen gaan voor een beter bestaan. In diverse ziekenhuizen is er onvoldoende bedrijfszekere apparatuur om onderzoekingen optimaal te kunnen doen. Ziekenhuizen moeten steeds kijken wat wel en wat niet kan worden aangeschaft.

Poli's en ziekenhuizen zijn overvol met patiënten die geholpen moeten worden. Er zijn daardoor ook lange wachttijden. Voor spoedbehandelingen moeten mensen met een basis SZF-kaart, zonder naam en faam, langer dan een maand wachten om geholpen te worden. En intussen wordt de ziekte alleen maar erger. Het voetvolk wordt alleen maar nog zieker van de situatie en heeft vaak geen enkele keus dan maar gelaten te wachten op levensreddende hulp.

Het schijnt normaal te zijn dat specialisten (maakt niet uit of het 's Lands Hospitaal is of het Academisch Ziekenhuis Paramaribo) tienermoeders die twee weken geleden zijn bevallen en met een baby nog geen raad weten, vier uren lang laten wachten voor ze aan de beurt komen. Een baby van 2 weken en een moeder die pas bevallen is, krijgen geen voorrang bij de behandeling. Humanitaire gevoelens zijn zoek bij hulpverleners.

Als eindelijk na alle ellende de zieke is behandeld door de arts, begint dan deel 2 van de lijdensweg. Bepaalde medicijnen zijn niet te vinden met een SZF-pasje. Dit, terwijl bij tienduizenden ambtenaren maandelijks geld wordt ingehouden voor SZF. De regeringstop en de politie merken dat niet want ze hebben voor zichzelf en hun gezinnen een premiumpasje met alles erop en eraan. 

Het is onvoorstelbaar dat het in de ziekenhuizen maar niet lukt om mensen op een menswaardige manier te behandelen en efficiënt te werken. Het is een kwalijke zaak dat mensen van heinde en verre naar ziekenhuizen gaan en ellendige uren moeten doorbrengen om de dokter 5 minuten te kunnen zien. En als je de dokter hebt gezien, mag je je ook nog gelukkig prijzen. In andere gevallen is de dokter weggeroepen en moet je maar een andere afspraak maken. Een afspraak die makkelijk over een maand of twee wordt uitgeschreven. De gezondheidszorg klaagt over het beleid vanuit Volksgezondheid, maar weigert de balk in eigen ogen te zien. Wie is er om voor het arme volk op te komen, terwijl regering en volksvertegenwoordigers de wereld rondreizen...

Nita Ramcharan
Advertenties

Sunday 05 May
Saturday 04 May
Friday 03 May