Illustratie: concacaf.com
Suriname heeft in de recentste FIFA-window tweemaal gelijkgespeeld en staat nu met evenveel punten als naaste concurrent Panama, op de eerste plaats vanwege een beter doelsaldo. Hoewel Natio twee goede wedstrijden heeft neergezet, is de oogst beperkt gebleven tot twee competitiepunten uit dito wedstrijden. Objectief bekeken mag Suriname blij zijn met de behaalde punten, want in de uitwedstrijd waren er ook ettelijke kansen voor de tegenstander. Toch komen we er niet onderuit dat de aanvalslinie versterking behoeft, want als de kansen van Natio in de thuiswedstrijd in doelpunten waren omgezet, zou Suriname aan het langste eind getrokken hebben. In de wedstrijd tegen Panama was het een heel ander verhaal en zou Suriname ook evengoed verloren kunnen hebben indien de tegenstander de kansen had benut. Daarvan uitgaande moet het management van Natio er alles aan doen om scorende spitsen toe te voegen aan de selectie, zodat de gecreëerde kansen worden afgemaakt.

Het gebeurt zelden dat ploegen alle kansen benutten, maar het is ook een zeldzaamheid dat er zoveel kansen om zeep geholpen worden. Je kan niet altijd voorkomen dat de tegenstander scoort, maar als de kansen er zijn -en die waren er in overvloed-, dan moet je er wel voor zorgen dat je meer doelpunten maakt dan de tegenstander. Op die manier pak je toch de drie punten en daar draait het tenslotte om. Helaas blijkt het maken van doelpunten ook bij de professionals een zorgenkindje te zijn. Wil Suriname zich plaatsen voor het wereldkampioenschap, dan zal de aanvalslinie een betere job moeten doen, want ook al is het samenspel nog zo goed, zonder doelpunten kan de wedstrijd niet gewonnen worden.
 
Met nog twee wedstrijden voor de boeg, is het nog steeds mogelijk dat Suriname zich plaatst voor het WK. Behalve dat de wedstrijden in winst moeten worden omgezet, is ook het maken van veel doelpunten cruciaal, aangezien Panama evenveel punten heeft en het doelsaldo van doorslaggevende aard zou kunnen zijn. Er is in topsport geen ruimte voor weekhartigheid of zoals wij het in Suriname noemen ‘tjepotie’. Spelers worden erbij gehaald om een bepaalde job te doen en als ze daar herhaaldelijk -om welke reden dan ook- niet in slagen, dan moeten ze plaats maken voor anderen die op dat moment in een betere vorm verkeren. Natio is nu sterker dan ooit en dat weten de tegenstanders ook, getuige de middelen (keiharde muziek voor het hotel in de nachtelijke uren of discriminatoire handelingen) die worden ingezet om de prestaties van het team negatief te beïnvloeden. 

Het is de hoogste tijd dat de groei van Natio ook manifest wordt in de eindstand, want de competitiepunten zijn nodig om plaatsing te kunnen realiseren. Er moet lering getrokken worden uit de fouten die in de laatste twee wedstrijden zijn gemaakt, zonder dat er een schuldige wordt aangewezen. De geringe buit is een collectieve schuld en moet ook als zodanig benaderd worden. Het spelen van WK-kwalificatiewedstrijden is voor alle betrokkenen nieuw, dus zullen er fouten worden gemaakt. De kunst is om uit die fouten te leren en samen voetballend de oplossing te vinden. In de slotfase van de groepswedstrijden kan Natio zich geen misstappen meer veroorloven. De focus moet niet uit het oog verloren worden: deelname aan het WK. De plaatsing is nog mogelijk! 

Mireille Hoepel