Liever had de president nóg een commissie benoemd om het pamflet van de Nederlandse ondernemer Gerard van den Bergh eerst te lezen, voordat hij trok aan de arm van advocaat Gerold Sewcharan. In gedrukte vorm heeft de ondernemer zijn verhaal gedaan om de publieke opinie te beïnvloeden. Het lijkt alsof heel Suriname - van de president, ministers, binnen- en buitenlandse ondernemers tot journalisten, één vuist gemaakt hebben om Van den Bergh ook in Suriname failliet te laten gaan.

In het 'boek' waarin heel wat documenten zijn gepubliceerd, was er blijkbaar geen ruimte om het vonnis van de Rechtbank Oost-Brabant af te drukken, waarin staat dat Van den Bergh failliet is verklaard in april 2016. Hij kon zijn schulden niet meer betalen. In Suriname aangekomen zijn er overeenkomsten getekend waarbij het faillissement is verzwegen, ook bij de notaris. Er loopt nog een zaak tegen Van den Bergh en zijn echtgenote die verdacht worden van verduistering van US$ 1 miljoen.

De ondernemer zei afgelopen vrijdag aan Pipel FM  dat hij bewust provocerend is geweest met de cover van het 'boek'. Hij heeft de foto van het staatshoofd van de Republiek Suriname aan top geplaatst met de titel Corruptie op het hoogste niveau - Zakendoen in Suriname. Hij heeft eerder vier filmpjes gemaakt, maar deze hebben de aandacht van de samenleving niet getrokken. De publicatie is dankzij de president een bestseller geworden door het deurwaardersexploot: Geschrift waarin de deurwaarder een vordering bekend maakt en dat aan een persoon wordt gegeven (betekend). 1) Aanschrijving 2) Kennisgeving 3) Sommatie.

Boekhandel Vaco heeft geen geld willen verdienen, heeft het gedrukte woord niet willen verdedigen, maar bij de eerste en beste brief die werd bezorgd door de deurwaarder, heeft ze dokseneieren voor haar geld gekozen. De boeken zijn uit de schappen gehaald en worden niet meer verkocht. "Nee, we verkopen dat boek niet meer", hebben honderden klanten te horen gekregen. Een deurwaardersexploot van de president maakt blijkbaar erg veel indruk, terwijl het hier slechts om een verzoek, een sommatie, gaat. Al de andere personen op de cover en op pagina 12 van het omstreden 'boek' hadden net als de president ook een advocaat in de arm kunnen nemen en een deurwaardersexploot kunnen rondsturen.

Gelukkig heeft de Ware Tijd stand gehouden. De krant heeft terecht geweigerd om gehoor te geven aan de sommatie van de president. Op basis van de koloniale 'muilkorfwet' gedraagt het beledigde staatshoofd zich als een olifant in een porseleinen kast. De krant heeft zich niet laten censureren en heeft terecht de foto laten staan. Andere media zoals Suriname Herald, Keynews, Pipel FM, LIM FM, Waterkant.net hebben geen deurwaardersexploot ontvangen. En de honderden mensen op Facebook die een pdf-versie hebben gedeeld, ook niet.

Als de president een commissie van deskundigen had benoemd, zou hij hebben gehoord dat het onbegonnen werk is. Hij zou dan geweten hebben dat de leider van de Olifantenkudde een dikke huid heeft en niet te beledigen is. Dat op basis van de wet je actie mag ondernemen tegen de schrijver en de uitgever van het 'boek'. Het is echter de rechter die bepaalt of wetten overtreden zijn en dat het boek uit de schappen moet worden gehaald en verkochte exemplaren worden teruggevraagd om op de brandstapel te gooien. Op basis van zijn integriteit en de Advocatenwet kan immers niet worden aangenomen van advocaat Sewcharan - die ook voorzitter en politiek leider van de PRO is - dat hij tegen beter weten in de VHP-leider voor de leeuwen heeft gesmeten met zijn juridisch advies.